Λευτέρης Δανίκας: «Το Μπιγκ Χιτ ακολούθησε έναν μοναδικό τρόπο δημιουργίας σε διεθνές επίπεδο!»

Από τον Γιώργο Γουβιά

gougio@hotmail.com

Ο Λευτέρης Δανίκας γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αμαλιάδα από την οποία έφυγε σε ηλικία 17 ετών πηγαίνοντας στην Αθήνα…

Με σπουδές πάνω στην Τέχνη του Κινηματογράφου, για τέσσερα χρόνια στο Παρίσι, «υπηρετεί» τον συγκεκριμένο χώρο με την ιδιότητα -κυρίως- του σκηνοθέτη, του σεναριογράφου αλλά και του παραγωγού…

Ταινίες του έχουν αποσπάσει οκτώ εγχώρια και τρία διεθνή βραβεία σε γνωστά φεστιβάλ.

Από την περασμένη Πέμπτη στην γενέτειρα του προβάλλεται η ταινία «Μπιγκ Χιτ» στην οποία έχει κάνει την παραγωγή. Μια ταινία που παίζεται για 7^η εβδομάδα στις κινηματογραφικές αίθουσες της Ελλάδας αποσπώντας πολύ θετικές κριτικές.

Ως «καλεσμένος» της στήλης, ο Λευτέρης Δανίκας μας μιλά σήμερα για την Αμαλιάδα, το «Μπιγκ Χιτ» και τον Ελληνικό κινηματογράφο…

Τι έχεις να θυμάσαι από την Αμαλιάδα των παιδικών σου χρόνων; Ποια είναι η τωρινή «σχέση» σου με την πόλη;

Οι μνήμες που μου έρχονται αυθόρμητα από την Αμαλιάδα των παιδικών μου χρόνων είναι μνήμες από παιχνίδια… Μια ατέλειωτη σειρά από παιχνίδια στις αυλές των σπιτιών των φίλων, στην Πλατεία Αγίου Αθανασίου και στις αλάνες της γειτονιάς μου. Τότε, δεκαετία του ’60, απέναντι ακριβώς απ’ το σπίτι μου, εκεί που βρίσκεται τώρα το Olympic Inn, υπήρχε μια τεράστια αλάνα που κάθε απόγευμα, μέχρι αργά το βράδυ, γινόταν χαμός από το παιδομάνι που μαζευόταν. Αλλά και όποτε ερχόταν Λούνα-Παρκ στην πόλη εκεί «στρατοπέδευε» κι εγώ, σαν άμεσος γείτονας που ήμουν, αισθανόμουνα πολύ προνομιούχος. Παρεμπιπτόντως, ο χώρος αρχικά προοριζόταν για ανέγερση θερινού κινηματογράφου και κάθε χρόνο ζούσαμε με την ελπίδα να δούμε να ξεκινάνε οι εργασίες για τη δημιουργία του…

Όσον αφορά τους δεσμούς μου με την πόλη, δεν νομίζω να διακόπηκαν ποτέ και η ζωή μου μέχρι σήμερα μοιράζεται ανάμεσα στην Αμαλιάδα και την Αθήνα… ανάμεσα στην Κουρούτα και την Αθήνα, για να είμαι πιο ακριβής…

Φανταζόσουν ποτέ ότι μια ταινία στην οποία έχεις κάνει την παραγωγή θα προβαλλόταν κάποια στιγμή στην πόλη που γεννήθηκες;

Αν συνεχίζουμε να μιλάμε από την οπτική γωνία των παιδικών χρόνων, τότε που σαν μπόμπιρας «κούρνιαζα» τα βράδια του καλοκαιριού στην πρώτη σειρά του Σινέ «ΟΛΥΜΠΙΑ» κι έβλεπα το ίδιο έργο δυο συνεχόμενες φορές, ενώ οι γονείς μου με την παρέα τους έπιναν τις μπύρες τους στο «Σταθμό» ή στου «Μπακατσούλα», όχι! Ένοιωθα τόσο μαγεμένος από τις εικόνες που ζωντάνευαν στο πανί, που δεν μου πέρναγαν τέτοια πράγματα απ’ το μυαλό… Ας είναι καλά εκεί που είναι ο μακαρίτης ο Μίμης ο Λεβέντης, που με υποδεχόταν κάθε βράδυ στην είσοδο του σινεμά μ’ ένα μεγάλο εγκάρδιο χαμόγελο! 

Τι σου έδωσε το ερέθισμα ώστε να πάρεις απόφαση ν` ασχοληθείς με τον κινηματογράφο;

Η μαγεία που ένοιωθα κάθε φορά που έβλεπα μια ταινία… κι έχω δει τα πάντα!… Αλλά ας βάλουμε κι ένα «σχεδόν» για να μην είμαστε απόλυτοι!…

Πως θα χαρακτήριζες την κατάσταση του Ελληνικού κινηματογράφου σήμερα;

Δύσκολη, όπως άλλωστε είναι και η ιστορική συγκυρία μέσα στην οποία πορευόμαστε. Και όχι μόνο για τους γνωστούς οικονομικούς λόγους. Αλλά ταυτόχρονα, μέσα από τις πολλές δυσκολίες, ξεπηδούν αναπάντεχα πράγματα που δεν τα περιμένεις…

Πόσο δύσκολο είναι να κάνεις μια κινηματογραφική παραγωγή σε καιρό οικονομικής κρίσης;

Σε σχέση πάντα με το παρελθόν το προ της κρίσης, άλλα πράγματα έχουν δυσκολέψει πολύ, για παράδειγμα ό,τι έχει σχέση με τη χρηματοδότηση της παραγωγής, ενώ αλλού διαμορφώνεται μια πραγματικότητα πιο ελαστική, όσον αφορά τις κάθε είδους οικονομικές υποχρεώσεις.

Πόσο καιρό πήρε για να ολοκληρωθεί το «Μπίγκ Χιτ»; Τι σας δυσκόλεψε περισσότερο στα γυρίσματα;

Ας βγάλουμε κατ’ αρχήν απ’ έξω το σενάριο… Η δημιουργία της ταινίας ακολούθησε έναν ιδιαίτερο τρόπο κατασκευής, μοναδικό, κατά πάσα πιθανότητα, σε διεθνές επίπεδο. Τουλάχιστον, μέχρι σήμερα, δεν έχει πάρει το αυτί μας κάτι αντίστοιχο. Και για να εξηγηθώ, ηχογραφήθηκαν πρώτα οι διάλογοι των ηθοποιών στο στούντιο και μετά έγιναν τα γυρίσματα για την εικόνα. Έτσι από τους ηθοποιούς που εμφανίζονται στην εικόνα ζητήθηκε να «κουμπώσουν» την ερμηνεία τους πάνω στους ήδη ηχογραφημένους διαλόγους, που σχεδόν όλες τις φορές ήταν ερμηνευμένοι όχι από τους ίδιους, αλλά από άλλους ηθοποιούς… Φαίνεται πολύπλοκο και δύσκολο, αλλά στην πραγματικότητα μας έλυσε τα χέρια και εξοικονομήσαμε πολύ χρήμα! Ο σκηνοθέτης είχε την άνεση να δουλέψει με την ησυχία του στο στούντιο ηχογράφησης πάνω στην φωνητική ερμηνεία των διαλόγων της ταινίας, χωρίς την πίεση του χρόνου που υπάρχει στο γύρισμα. Διευκρινίζω πως το κόστος του στούντιο ηχογράφησης ανά μονάδα χρόνου είναι ελάχιστο σε σχέση με το αντίστοιχο κόστος του γυρίσματος στο πλατώ, που απαιτεί παρόντες όλο το κινηματογραφικό συνεργείο, ηθοποιούς,  εξοπλισμό κλπ. κλπ… Έτσι καταφέραμε να ολοκληρώσουμε τα γυρίσματα στον χρόνο-ρεκόρ των 20 ημερών!… Μετά ακολούθησε μια επτάμηνη -με πολλά διαλείμματα- διάρκεια επεξεργασίας, για το μοντάζ, τα εφέ, τους τίτλους, τις χρωματικές διορθώσεις, τον σχεδιασμό του ήχου, τη μουσική και το τελικό μιξάζ, μέχρι να πούμε ότι τελειώσαμε.

Είσαι ικανοποιημένος από το καλλιτεχνικό αποτέλεσμα, την υποδοχή του κοινού και τις κριτικές;

Όχι μόνο εγώ, αλλά όλοι μας όσοι δουλέψαμε σ’ αυτή την ταινία είμαστε πανευτυχείς με το αποτέλεσμα. Και η ανταμοιβή μας ήταν πολύ μεγαλύτερη, από την θερμή υποδοχή που επιφύλαξε στο ΜΠΙΓΚ ΧΙΤ και ο κόσμος που ήρθε να το δει, αλλά και η κριτική, σε μια σπάνια ομοφωνία!

Και μετά το «Μπίγκ Χιτ» τι; Υπάρχουν σχέδια για το μέλλον;

Σχέδια και όνειρα πολλά, αλλά, όπως λέει και ο ποιητής:

«Τα όνειρά σου μην τα πεις

γιατί μια νύχτα κρύα

μπορεί και οι φροϋδιστές

να ‘ρθουν στην εξουσία…»

Η ταινία «Μπιγκ Χιτ» θα προβάλλεται στον κινηματογράφο «Σινεμά» στην Αμαλιάδα έως και την Τετάρτη 22 Μαΐου με ώρες προβολής στις 8 και στις 10 μ.μ.