Mαυροελιές: Η σπάνια ποικιλία που δε συναντάται πουθενά αλλού στον κόσμο

Στην περιοχή της Χώρας και σε ακτίνα δέκα – δεκαπέντε χιλιομέτρων γύρω- γύρω, ήτοι προς το χωριό Πύργος Τριφυλίας και το χωριό Στυλιανός Πυλίας, καλλιεργείται μια ποικιλία ελαιόδεντρου με καρπούς μαύρες, μικρές ελιές στο μέγεθος. Κανείς δεν θυμάται από πότε και από πού έλκουν την καταγωγή. Όσες από αυτές γλύτωσαν από του Ιμπραήμ το κάψιμο και την καταστροφή, έχουν κορμούς που μαρτυρούν χιλιετίες.

Δεν νομίζω -από όσον γνωρίζω- ότι υπάρχει πουθενά αλλού αυτή η ποικιλία. Το λάδι της είναι θαυμάσιο και ο καρπός γίνεται βρώσιμος, όταν τον βάλλουν σε αλατόνερο τουλάχιστον επί 40 ημέρες.

Έτσι γίνεται ένα θαυμάσιο έδεσμα και προϊόν, που έθρεψε γενιές παιδιών και πρωτεύουσα τροφή επί της Κατοχής.

Το ευλογημένο δέντρο με τους καρπούς του ακόμη και με τα φύλλα του, έγινε σύμβολο ειρήνης, ίασης, τροφής, ευφορίας, μυστηρίων, κύριο συστατικό από τότε που εμφανίστηκε ο άνθρωπος να κατοικεί, «συμμετέχει» στις θρησκευτικές τελετές και στις λιτανείες των πόλεων από την Αρχαιότητα μέχρι τους Χριστιανικούς χρόνους έως και σήμερα. Στόλισε ως στεφάνι τους νικητές και «αγκάλιαζε» ως λάδι τους αθλητές.

Κατά το διάστημα του Μεσοπολέμου αλλά και πριν, ο Χωραΐτης Νικόλαος Δραγώνας διατηρούσε μπακάλικο στον Πειραιά. Έτσι κυκλοφόρησε το παρόν prospectus – διαφήμιση το 1934 με την τότε επικρατούσα ορθογραφία.

Βούλα Λαμπροπούλου, Ομότιμος Καθηγήτρια Πανεπιστημίου Αθηνών

via