Μάγδα Χριστοδούλου: «Οι αλλαγές γίνονται μόνο με την συμμετοχή…»

Η επιρροή που ασκεί ο αρχαίος Ελληνικός πολιτισμός ήταν μοιραία για την Μάγδα Χριστοδουλοπούλου, αφού γεννήθηκε, μεγάλωσε και ζει στα Καλύβια, ακριβώς δίπλα από τα απομεινάρια της πόλης- κράτος της Αρχαίας Ήλιδας.

Η Μάγδα είναι πτυχιούχος της Σχόλης Ανθρωπιστικών Σπουδών του Ελληνικού Ανοικτού Πανεπιστήμιου « Σπουδές στον Ελληνικό Πολιτισμό»  και υπό τοποθέτηση στο Υπουργείο Πολιτισμού & Αθλητισμού ( δημ. Υπαλ. με την ειδικότητα Διοικητικός Υπάλληλος στην ΕΦΑ Ηλείας).

Η παρουσία της δεν περνά απαρατήρητη καθώς έχει αναπτύξει έντονη εθελοντική δράση στην περιοχή αλλά και σε ολόκληρο το νομό. Διατέλεσε γραμματέας στον Πολιτιστικό Σύλλογο Καλυβίων Ήλιδας και είναι γραμματέας στο Σωματείο Μαραθωνίου Ολυμπίας –Ηλιδας, παράλληλα όμως έχει ενεργή συμμετοχή σε πολλές δράσεις αναδεικνύοντας την αξία του εθελοντισμού. Η ίδια, μιλά σήμερα στην ‘Π’ για τις γυναίκες, για τον εθελοντισμό, τον πολιτισμό, τα σχέδιά της…

-Είσαι μία από τις πλέον δραστήριες γυναίκες στον δήμο Ηλιδας , κατά την γνώμη σου τι ρόλο πρέπει να έχουν οι γυναίκες στα κοινά;

 Στα κοινά έχουμε συνηθίσει να βλέπουμε κυρίως άντρες. Η ανδροκρατούμενη κοινωνία ήθελε την γυναικά πρώτιστος στο σπίτι καθώς κυριαρχούσαν διάφορα ταμπού και στερεότυπα.  Ωστόσο  σήμερα οι γυναίκες  υποστηρίζουν πολλαπλούς ρόλους στην κοινωνία. Έτσι μεταξύ άλλων έχουν σημαντικό ρόλο στα κοινά καθώς διαθέτουν τη γνώση , την επάρκεια  και συχνά την εμπειρία. Έχουν άλλωστε αποδείξει ότι μπορούν επάξια  να αναλάβουν ρόλους στην διοίκηση και στα κοινά με μεγάλη επιτυχία. Η συμμετοχή τους όμως δεν ορίζεται από το «μπορούν» ούτε από  το «πρέπει» που παραπέμπει σε κάτι υποχρεωτικό, αλλά από την ανάγκη ενεργοποίησης όλων των δυνάμεων της κοινωνίας ανεξαρτήτως φύλου. Επομένως η «μείξη»  αυτή αυτόματα συμβάλει στην ενδυνάμωση της δημοκρατίας και της ισότητας των ευκαιριών όλων. Γιατί δεν υπάρχουν ανδρικές και γυναικείες υποθέσεις στην κοινωνία των πολιτών, αλλά μόνο ισότιμη συμβολή και συνύπαρξη, τέτοια που ενδυναμώνει τους θεσμούς και προάγει την κοινωνία στο σύνολό της.

-Πως αποφάσισες να δραστηριοποιηθείς σε διαφόρους τομείς;

Από μικρή πίστευα ότι πρέπει να έχουμε σημαντικό ρόλο στο κοινωνικό γίγνεσθαι,  δεν αδιαφορούσα, ούτε εθελοτυφλούσα στο ότι  γινόταν γύρω μου. Επιθυμούσα και ήθελα να διορθώσω ή και να φτιάξω πράγματα. Μεγαλώνοντας αντιλήφθηκα ότι οι αλλαγές γίνονται μόνο με την οργάνωση και  συμμετοχή πρώτα σε τοπικές δράσεις. Ο κόσμος δεν αλλάζει με αποφάσεις από ψηλά, αλλά μόνο με δουλειά και πίστη από τους ίδιους του πολίτες. Πολλά μικρά πράγματα σε τοπικό επίπεδο είναι ικανά να προκαλέσουν ευρύτερες αλλαγές. Ενεργοποιούμαι με γνώμονα τη θεωρία της επιρροής των ομόκεντρων κύκλων όπου  η ευαισθητοποίηση και δράση στα τοπικά, επηρεάζει  περιφερειακά,  κεντρικά ακόμα και  παγκόσμια. Επιπλέον μου αρέσει η συλλογικότητα και πιστεύω στην δύναμη  της ομάδας, καθώς τα πιο μεγάλα πράγματα ανέκαθεν έχουν γίνει μέσα από αυτές.  Για εμένα η αρχή  έγινε μέσα  από τον τοπικό πολιτιστικό σύλλογο του χωριού μου, των Καλυβίων Ήλιδας. Μεγαλωμένη ακριβώς δίπλα από την Αρχαία Ήλιδα μαγευόμουν από την ιστορία της και τα «ερείπιά» της και νωρίς συνειδητοποίησα αυτήν την τεράστια πολιτιστική κληρονομιά. Έτσι άρχισα να οργανώνω δράσεις που στόχευαν στην ανάδειξη και την προστασία της. Αρχαίος ελληνικός πολιτισμός, λαϊκή και θρησκευτική παράδοση, περιβάλλον, παιδεία  είναι λίγες  από τις θεματικές των δράσεων που ξεκινήσαμε λίγοι στην αρχή και με ομόνοια και θερμό κοινό ενδιαφέρον γίναμε πολλοί. Ύστερα πολλοί από πολλούς πολιτιστικούς συλλόγους δημιουργήσαμε ένα δίκτυο επικοινωνίας και κοινών δράσεων. Οι πολλαπλές συνέργειες  με οδήγησαν στη συμμετοχή μου, στο Διοικητικό Συμβούλιο του Μαραθωνίου Ολυμπίας Ήλιδας, όπου με όραμα και μεθοδικότητα προσπαθούμε να προβάλουμε τα θεμελιώδη πολιτιστικά ιδεώδη του αθλητισμού και του ολυμπισμού. Τελικά ο τόπος μου μάλλον είναι βαθιά ριζωμένος στο dna μου, οι αποφάσεις μου, οι πράξεις μου, η ζωή μου όλοι είναι άρρηκτα δεμένες μ’ αυτόν.

-Τι είναι εθελοντισμός για εσένα;

Όπως όλοι γνωρίζουμε η έννοια εθελοντισμός συνδέεται με την αλληλεγγύη και την ανιδιοτελή πρόσφορα και εκφράζεται με διάφορους τρόπους.

Εθελοντισμός για έμενα είναι να κάνω πράξη και όχι  μόνο λόγια, ότι πιστεύω και για ότι αγωνίζομαι. Είναι η διάθεση του εαυτού στον συνάνθρωπο, στις αξίες στο περιβάλλον, σε οτιδήποτε χρειάζεται προστασία, φροντίδα, υπόμνηση, επαναπροσδιορισμό. Είναι χρόνος, μόχθος, αυταπάρνηση, ταπεινότητα. Είναι  ιδέα και στάση ζωής. Είμαι χαρούμενη και περήφανη που με ειλικρίνεια και ανιδιοτέλεια απέναντι στην κοινωνία, προσπαθώ , όσο μπορώ να συμβάλλω, κυρίως μέσω της συμμετοχής μου, στην ενεργοποίηση  ενός συνόλου ανθρώπων από την τοπική κοινωνία. Πιστεύω ότι  ο εθελοντισμός  αποτελεί το εργαλείο υλοποίησης  δράσεων,  αναπληρώνοντας παράλληλα  κενά που άλλοι μηχανισμοί και  κυρίως το κράτος έχουν δημιουργήσει.  Πιο προσωπικά και εντελώς σχηματικά θα έλεγα ότι είναι  «την μια στιγμή να σκουπίζεις και να άλλη να βγαίνεις μπροστά», χωρίς να φοβάσαι ότι θα τσαλακωθεί η εικόνα σου.

-Έχεις δώσει μεγάλη έμφαση σε θέματα πολιτισμού τι είναι πολιτισμός τελικά  σ’  έναν τόπο;

Έχω μεγαλώσει σ’ έναν τόπο  με μεγάλο πολιτισμό δίπλα στην Αρχαία Ήλιδα, το αντικείμενο των σπουδών μου έχει απόλυτα συνάφεια με τον πολιτισμό ( Πολιτισμολόγος _ Ιστορικός) και η δουλειά μου είναι στον τομέα του πολιτισμού. Θα ήταν δυνατόν λοιπόν να μην έχω δώσει βάση σ’ αυτό το κομμάτι; Για έμενα πολιτισμός δεν είναι μόνο οι αρχαιότητες και η ανάδειξη της πολιτιστικής κληρονομίας. Είναι το συνανήκειν και οτιδήποτε απορρέει απ’ αυτό.  Είναι λέξη συνώνυμη του Σεβασμού.  Σέβομαι τον εαυτό μου καταρχήν, όποτε σέβομαι τους γύρω μου. Σέβομαι την ιστορία των πρόγονων μας τα δημιουργήματα τους, τον άνθρωπο και το περιβάλλον. Είμαστε όλοι φορείς μιας πολιτιστικής ταυτότητας, που δομήθηκε από την ιστορία μας, τα δημιουργήματα, αλλά και τις επιρροές που δεχτήκαμε από την εκπαίδευση την οικογένεια ,την κοινωνία αλλά και το παγκόσμιο γίγνεσθαι. Επειδή αυτές οι επιρροές δεν λειτούργησαν σε όλους το ίδιο, προσθέτοντας αρνητικές προσμείξεις, θεωρώ ότι η επανατοποθέτηση σε βασικές αρχές και σε αρκετές περιπτώσεις «ο επιπολιτισμός», είναι περισσότερο από ποτέ απαραίτητα στην κοινωνία μας. Ο πολιτισμός δεν είναι μια ιδέα, είναι κυρίως πράξη. Είναι ύλη και πνεύμα. Είναι ο μετασχηματιστικός φάρος που στέκεται εκεί και πάντα φωτίζει το σπουδαίο, το μεγάλο το αληθινό. Είναι τέχνη και αισθητική. Στάση και συμπεριφορά. Παρελθόν και μέλλον. Είναι πυξίδα που οδηγεί σε ακόμα μεγαλύτερα «επιτεύγματα». Είναι το νερό και η τροφή ενός τόπου. Τελικά όλα είναι πολιτισμός.

-Ποια είναι τα επόμενα σχέδιά σου, υπάρχει περίπτωση να σε δούμε υποψήφια στις επόμενες εκλογές.

Δεν κάνω σχέδια. Η ζωή μας οδηγεί , η στιγμή μας καθορίζει. Κάνω όμως όνειρα, ρομαντικό ίσως, αλλά πιστεύω στο όνειρο και την αισιοδοξία που προσθέτει. Θέλω υγεία και χαρά στη ζωή μου. Χαρά μέσα από τον εαυτό μου και τους άλλους. Είμαι κοινωνικό ον. Μου αρέσει η συναναστροφή με τον κόσμο. Μου αρέσει να προσφέρω και να στέκομαι διπλά στον άλλο. Αθόρυβα, απλά.  Εφόσον οι πράξεις των ανθρώπων που δραστηριοποιούνται στο δημόσιο βίο, με οποιονδήποτε τρόπο, είναι πολιτικές, ήδη είμαι  εμπλεκόμενη στην πολιτική. Η περαιτέρω ενασχόληση με κάποιο αυτοδιοικητικό  σχηματισμό στις επερχόμενες εκλογές δεν είναι κάτι που με αφορά, ούτε αποτελεί για εμένα τον κυρίαρχο φορέα πολιτικής έκφρασης. Το μόνο σίγουρο είναι ότι θα συνεχίσω να εκφράζομαι μέσα από τη δράση μου, χωρίς να περιμένω την εξαργύρωσή της.