Μιλτιάδης Κολιαδήμας: «Αν δράσουμε όλοι ενωμένοι μπορούμε να βελτιώσουμε τον τόπο μας….»

Ο Μιλτιάδης Κολιαδήμας, 38 ετών, γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Ζαχάρω, και στη συνέχεια βρέθηκε στη Σκωτία σπουδάζοντας Οικονομικές Επιστήμες και Διοίκηση Ξενοδοχειακών επιχειρήσεων.

Ακολούθως ταξίδεψε κι εργάστηκε, επί σειρά ετών, σε μεγάλες ξενοδοχειακές μονάδες και εστιατόρια, σε διάφορες χώρες του κόσμου, με την εργασιακή του εμπειρία να δημιουργεί ένα πραγματικά βαρύ «βιογραφικό»…

Πλέον αποφάσισε να διοχετεύσει μέρος της εμπειρίας του στην γενέτειρα του, στην οικογενειακή επιχείρηση (σ.σ. ταβέρνα «Μπούρμπουλας»), που θα λειτουργήσει με νέο προφίλ και όνομα σε λίγο καιρό…

Ξεχωριστό μέρος του δικού του προσωπικού προφίλ, πάντως, αποτελεί και η σχέση του με την μουσική που ξεκινά από την παιδική ηλικία, ανανεώνεται συνεχώς και το πιο πρόσφατο «αποτύπωμα» της είναι ο e-δίσκος/demo «Πολιτισμένες Εξορίες», με 7 τραγούδια σε στίχους και μουσική του ιδίου (σ.σ. εκτός ενός που έχει συνθέσει ο αδερφός του Χάρης)…

Στην «Εν Οίκω» συζήτηση που είχαμε μαζί του μας μιλά για όλα τα παραπάνω και όχι μόνο…

Έχοντας βρεθεί και εργαστεί στην Αμερική, σε πολλές χώρες της Ευρώπης, τη Μέση Ανατολή και την Κίνα θυμίζεις το στίχο του τραγουδιού σου «Μακρινό ταξίδι» που λέει «Ταξίδεψες στην Γη την έπαιξες σαν μπάλα»… είναι έτσι; 

Πιστεύω πώς το πιο μακρινό ταξίδι είναι πολύ κοντά μας, στην καρδιά. Κάπως έτσι και εγώ πήρα την απόφαση να επιστρέψω στον τόπο που μεγάλωσα και να κάνω μια επαγγελματική προσπάθεια δίπλα από το πατρικό σπίτι του πατέρα μου και του παππού μου. Αναφορικά με το στίχο του τραγουδιού δεν είμαι σίγουρος εάν με χαρακτηρίζει απόλυτα. Απόκτησα κάποιες εμπειρίες μέσα από τα ταξίδια, που με κάνουν χαρούμενο. Άλλωστε η ζωή από μόνη της είναι ένα ταξίδι που δεν σταματά και πρέπει να το διασκεδάζουμε. Έχουμε πολλούς πατριώτες μας που ταξιδεύουν ανά τον κόσμο για δουλειές και πολλούς ακόμη που έχουν μεταναστεύσει έπειτα από την οικονομική επίθεση που έχει δεχτεί η χώρα μας και θεωρώ πως αυτοί είναι που χρειάζονται στήριξη από όλους μας.

Τα ταξίδια αυτά πόσο έχουν διαμορφώσει το χαρακτήρα σου; Νιώθεις πολίτης του κόσμου;

Σίγουρα έχω παρατηρήσει διαφορά στον τρόπο σκέψης μου σε βάθος χρόνου. Είναι πιστεύω ένα αποτέλεσμα του συνδυασμού της παρόδου του χρόνου και των ταξιδιών. Χρειάζεται λίγο χρόνο όταν ταξιδεύει κάποιος, αλλά έπειτα έχει την ικανότητα να αντιλαμβάνεται καλύτερα νέες κουλτούρες, ιδέες και απόψεις και να χρησιμοποιεί στην ζωή του αυτό που ήταν κάτι ξένο αλλά είναι χρήσιμο ή καλό. Στην αντίληψη μου τα ταξίδια βοηθούν τους ανθρώπους, μεμονωμένα αλλά και κοινωνικές ομάδες, να εξελίξουν την εμπειρία, τον πολιτισμό και τις συνήθειες. Προσωπικά νιώθω οικεία με τα μέρη του κόσμου που έχω επισκεφθεί και κρατώ γενικά πολύ όμορφες εικόνες αλλά και φιλίες με ανθρώπους που γνώρισα ή εργάστηκα μαζί τους.

Έχεις εργαστεί σε μεγάλες ξενοδοχειακές μονάδες σε όλο τον κόσμο… ποια θεωρείς ως την ειδοποιό διαφορά με την χώρα μας;

Η χώρα μας είναι ένα από τα ομορφότερα μέρη του κόσμου. Το ίδιο και η κουλτούρα μας. Προσωπικά πιστεύω στην αυθεντικότητα του κάθε μέρους. Οι ξενοδοχειακές μονάδες που εργάστηκα είχαν, η κάθε μια, το χαρακτήρα της ανάλογα με το μέρος που βρίσκονταν και το κοινό που εξυπηρετούσαν. Δεν θα μπορούσα να τις διαφοροποιήσω. Θεωρώ πως σαν Έλληνες εργαζόμαστε σκληρά. Τα οικονομικά προβλήματα της χώρας μας είναι αυτά που επηρεάζουν την καθημερινότητα μας και αυτό θα πρέπει να τελειώσει άμεσα. Ο νότος έθρεψε αρκετά το βορρά. Φτάνει…

Και έρχεται η στιγμή που αποφασίζεις να επιστρέψεις στα πάτρια εδάφη… τι σε έκανε να πάρεις αυτή την απόφαση; 

Έκλεισε ένας κύκλος ταξιδιών 19 ετών στο σύνολο. Δεδομένων των πολιτικών και οικονομικών συνθηκών νιώθω πως είναι ανάγκη να μείνουμε όλοι ενωμένοι στη χώρα μας και να αγωνιστούμε για να αλλάξουμε την κατάσταση. Θεωρώ πως η φυγή δεν είναι η ιδανική λύση τούτη την ώρα. Για το λόγο αυτό κάνω μια αρχή πάνω στην επαγγελματική μου κατάρτιση και ταυτόχρονα στον τόπο όπου μεγάλωσα. Αγαπώ την Ζαχάρω και την Ηλεία γενικότερα και θα ήθελα να προσπαθήσω να βοηθήσω στην εξέλιξη τους.

Αυτό το διάστημα ασχολείσαι με την ανακαίνιση ενός «ιστορικού» γαστρονομικού χώρου στο Ανήλιο της Ζαχάρως την πρώην ταβέρνα «Μπούρμπουλας»… τι ακριβώς ετοιμάζεις;

Θα ήθελα να αναφέρω πως σε αυτό το χώρο θυμάμαι τον εαυτό μου από δύο ετών. Είμαι συναισθηματικά δεμένος με την περιοχή διότι όπως είπα παραπάνω κατάγεται η οικογένεια μου από το συγκεκριμένο κτήμα. Ο νέος χώρος θα ονομάζεται «5γραμμο» και θα είναι ένα μέρος ψυχαγωγίας, με την ευρύτερη έννοια του όρου, για όλες τις ηλικίες. Μουσικό μεζεδοπωλείο δίπλα στο ποτάμι και κάτω από τους πλάτανους που θα προσφέρει από τον πρωινό καφέ, φαγητό μέχρι και εκδηλώσεις. Φυσικά και ζωντανή μουσική κάποιες μέρες της εβδομάδας. Θα υπάρξουν και πολλές μουσικές εκπλήξεις στο άμεσο μέλλον καθώς η μουσική θα είναι χαρακτηριστικό στοιχείο στο «5γραμμο».

Ποια θα έλεγες ότι είναι η φιλοσοφία σου σε σχέση με το φαγητό εκτός σπιτιού;

Το φαγητό εκτός από βιολογική ανάγκη του ανθρώπου είναι και μέσο επικοινωνίας. Πάντα πίστευα πως έχουμε την ανάγκη σαν άνθρωποι να βγούμε για φαγητό εκτός σπιτιού για λόγους κοινωνικούς αλλά και αποφόρτισης από την ένταση που έχει προκαλέσει η οικονομική κατάσταση που επικρατεί. Στο «5γραμμο» φιλοσοφία μας είναι να παρέχουμε ψυχαγωγία σε πολύ καλές τιμές σε συνάρτηση με τις υπηρεσίες που θα παρέχουμε στους καλεσμένους μας. Όσον αφορά το φαγητό πιστεύω πως είναι σαν την μουσική. Αν είναι φτιαγμένο με μεράκι και πραγματική αγάπη θα μας αρέσει όπου και αν βρισκόμαστε.

Πιστεύεις ότι τα τελευταία χρόνια έχει αλλάξει ο τρόπος που τρώει ο Έλληνας;

Είναι αλήθεια πως έχει λάβει χώρα μεγάλη δημοσιοποίηση της εργασίας των Σεφ και γενικότερα του φαγητού. Θεωρώ πως είναι καλό όσο γίνεται στα όρια του λογικού και όχι της υπερβολής. Επίσης πιστεύω πως σαν καταναλωτές έχουμε διευρύνει τις γνώσεις μας όσον αφορά το φαγητό και τη μαγειρική. Ωστόσο πιστεύω πως ο βασικός κορμός της διατροφής μας δεν έχει αλλάξει πολύ. Οφείλεται, πιστεύω, στην κουλτούρα μας και τις καιρικές συνθήκες που επηρεάζουν άμεσα την διατροφή του ανθρώπου.

Μπορεί η Ηλεία να γίνει γαστρονομικός προορισμός;

Φυσικά και μπορεί! Ο τόπος μας έχει να προσφέρει προϊόντα όλων των ειδών από τον κάμπο έως και την ορεινή Ηλεία. Το φυσικό κάλος από λίμνες, ποτάμια, παραλίες και βουνά μπορεί να φιλοξενήσει καλεσμένους από όλο τον κόσμο και να προσφέρει σπάνιες εμπειρίες. Πολλές ξενοδοχειακές μονάδες που ήδη υπάρχουν, έχουν αναδειχθεί στην Ελληνική τουριστική αγορά και μάλιστα σε υψηλό επίπεδο. Αρκεί να δράσουμε ενωμένοι και όλοι, με κοινούς στόχους, να βελτιώσουμε τον τόπο μας.

Και μέσα σε όλα αυτά υπάρχει και η μουσική… πως θα χαρακτήριζες τη σχέση σου μαζί της;

Η μουσική… Ήμουν 8 ετών όταν είπα του πατέρα μου πως θέλω να μάθω μπουζούκι. Έτσι πήγα στο ωδείο στον Πύργο και έφθασε η ώρα να δώσω εξετάσεις για τις πανελλήνιες. Δυστυχώς δεν τα κατάφερα και έτσι αναγκάστηκα να σπουδάσω οικονομικά στη Γλασκώβη. Η μουσική όμως δεν έφυγε ποτέ από τη ζωή μου καθώς έπαιζα σε μαγαζιά με τον αδερφό μου και γράφαμε και δικά μας τραγούδια. Δε μπορώ να φανταστώ την καθημερινότητα μου χωρίς μουσική καθώς την θεωρώ πηγή ζωής

Κι αν κάποιος σου ζητούσε να περιγράψεις τα τραγούδια σου με μερικές λέξεις τι θα του απαντούσες; 

Γενικά δεν μου αρέσουν οι «ταμπέλες». Πιστεύω στην καλή μουσική ανεξάρτητα από το ύφος ή το είδος. Θα έλεγα πως γράφω έντεχνα/ροκ τραγούδια επηρεασμένα από λαϊκά και μπλουζ χρώματα.

Πριν λίγο καιρό κυκλοφόρησες ένα demo με 7 τραγούδια, το «Πολιτισμένες εξορίες»… πες μας πως προέκυψε ο τίτλος και αν σκέφτεσαι μια πιο «επαγγελματική» συνέχεια;

Εξορία μας έχουν βάλει ανεξάρτητα από το που βρισκόμαστε. Είναι ένα περιγραφικό τραγούδι για αυτό που ζούμε τα τελευταία χρόνια. Ζώντας στο εξωτερικό βλέπεις τη συμπεριφορά προς τη χώρα μας και αντιλαμβάνεσαι την αδικία. Για την επαγγελματική μου εξέλιξη στο τραγούδι πιστεύω πως θα αποφασίσει το κοινό σε βάθος χρόνου. Γράφοντας μουσική εκφράζεις εικόνες που έχεις δει ή συναισθήματα. Δεν θα μπορούσα να γράψω κάτι που δεν νιώθω ή δεν μου αρέσει. Φυσικά το κοινό αποφασίζει για το εάν τους εκφράζει το κάθε έργο ή τραγουδιστής.

Κατάγεσαι από μια περιοχή που για πολλούς χαρακτηρίζεται ως «φιλέτο» της Ηλείας… ποιες είναι οι δικές σου σκέψεις γι` αυτό που οι περισσότεροι αναφέρουν ως… ανάπτυξη;

Προσωπική μου άποψη είναι πως το φιλέτο τρώγεται άψητο. Για αυτό θα πρότεινα να μην γίνουν ριζικές αλλαγές στον τόπο. Συμφωνώ σε στοχευμένες και μεθοδικές επενδύσεις αλλά να μην επηρεάσουν το φυσικό κάλος και την οικονομική κατάσταση του τόπου αρνητικά. Θα βοηθούσα στην εξέλιξη αλλά με λάβαρο τη δράση για το καλό του τόπου και των ανθρώπων που μένουν στην περιοχή.

Ακούστε το demo album του Μιλτιάδη Κολιαδήμα  στο Youtube