Περίεργα

Νάξος: Ερείπια στην παραλία – Τα απομεινάρια ενός ξενοδοχείου που δεν έγινε ποτέ! (PHOTOS-VIDEO)

Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο Νάξος: Ερείπια στην παραλία – Τα απομεινάρια ενός ξενοδοχείου που δεν έγινε ποτέ! (PHOTOS-VIDEO) 1076
dsci0098.jpg
Ακούστε το άρθρο

Σε μια από τις πιο όμορφες τοποθεσίες  της Νάξου, στέκονται τα απομεινάρια μια άλλης εποχής.. Τα απομεινάρια μιας προσπάθειας ανέγερσης ξενοδοχειακής μονάδος που δεν έγινε πότε.


Έκπληξη προκαλεί στους τουρίστες που επισκέπτονται πρώτη φορά την παραλία Αλυκό στην Νάξο, το μισοτελειωμένο ξενοδοχειακό συγκρότημα, που στην πρώτη ματιά, φαντάζει σαν κάποιο γκρεμισμένο κάστρο της αρχαιότητας. Αρκετοί λουόμενοι περπατούν στους διαδρόμους του και προσπαθούν να καταλάβουν περί τίνος πρόκειται.
Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή..

Το Αλυκό 


Η δασική έκταση του Αλυκού Νάξου βρίσκεται στα νοτιοδυτικά παράλια του νησιού νότια απ’ τη Μ. Βίγλα και το Καστράκι, μετά την Γλυφάδα.  Αποτελεί μικρή χερσόνησο, η οποία εισχωρεί στη θάλασσα από την οποία βρέχεται από τις τρεις πλευρές της.
Η έκταση αυτή καλύπτεται στο μεγαλύτερο μέρος της από αυτοφυή δενδρώδη βλάστηση (δάσος κέδρων) σε ποσοστό 85%. Η όλη έκταση της χερσονήσου καλύπτεται από στρώμα λεπτής άσπρης άμμου και υπάρχουν σ’ αυτήν εγκατεσπαρμένοι αμμώδεις λοφίσκοι οι «αμμόλοφοι», οι περιβόητες «αμμοθίνες». Το έδαφος είναι αμμοαργιλώδες και καλύπτεται από θίνες, οι οποίες περιορίζονται στο εσωτερικό της χερσονήσου λόγω της υπάρχουσας θαμνώδους βλάστησης από κέδρους και σχίνους.
Το φαινόμενο του σχηματισμού των αμμοθινών στη χερσόνησο του Αλυκού, λόγω της ήπιας εξέλιξής του, ανάγεται σε χρόνο πριν από τον 19ο αιώνα και επί πλέον υποδεινκύει την παράλληλη ύπαρξη δασικής βλάστησης, δεδομένου ότι αυτή η βλάστηση είναι ο σημαντικότερος παράγοντας δημιουργίας των αμμοθινών, διότι λειτουργεί ανασχετικά στη μετακίνηση της άμμου σε μεγάλες αποστάσεις και συντείνει στη δημιουργία θινών

Η θάλασσα σχηματίζει γύρω απ’ το Αλυκό μικρούς κολπίσκους με αμμουδερές παραλίες και απότομα υπερυψωμένα πρανή στα νότια και δυτικά.
Το Αλυκό παραμένει ως σήμερα ένα απ’ τα μοναδικά παραθαλάσσια μέρη στην τουριστική περιοχή της Νάξου, που διατηρεί την παρθενικότητά και τη μοναδικότητά του και προκαλεί το θαυμασμό σε κάθε επισκέπτη.

Εκεί λοιπόν στην δημόσια δασική έκταση, με το σπάνιο στη Μεσόγειο κεδροδάσος, με τις μοναδικού φυσικού κάλλους αμμοθίνες, κάποιοι Βέλγοι καταπατητές προσπάθησαν να φτιάξουν μια ξενοδοχειακή μονάδα που χάρις στα αντανακλαστικά των κατοίκων της περιοχής δεν έγινε πότε. Ετσι η παραλία παραμένει δημόσια και προσβάσιμη για όλους, τα ερείπια των τεράστιων κτιρίων των «Βέλγων», καταφαγωμένα απ’ την αλμύρα και την πολυκαιρία, παραμένουν εκεί δίνοντας στον χώρο κάτι παράξενο και απόκοσμο….


Η οικολογική καταστροφή άρχισε επί χούντας 

Το Αλυκό σώθηκε στα πέτρινα χρόνια της χούντας από ολοσχερή οικολογική καταστροφή χάρη σε μια χούφτα απλών υπαλλήλων και κατοίκων της περιοχής, οι οποίοι τόλμησαν να υψώσουν το ανάστημά τους απέναντι στους στυγνούς κι’ αδίστακτους δικτάτορες της 21ης Απριλίου 1967.

 
Η χούντα των Συνταγματαρχών εξ αρχής επεδίωκε το ξεπούλημα του Αλυκού στους ξένους, στην προσπάθειά της να φέρει επενδύσεις στην Ελλάδα. Κάποιοι ντόπιοι προφανώς είχαν …ρίξει την ιδέα.
 
Για το σκοπό αυτό το χουντικό κράτος παρείχε στους Βέλγους και τους ντόπιους εκπροσώπους τους κάθε διευκόλυνση νόμιμη και παράνομη.
Ακόμη και τον δρόμο άνοιξε απ’ τις Τρίποδες μέχρι το Αλυκό για να τους διευκολύνει, ενώ είναι σωρεία οι παράνομες άδειες (εκχέρσωσης, καταπάτησης αιγιαλού και παραλίας, οικοδόμησης κατά παρέκκλιση σε απόσταση μικρότερη των 30 μέτρων απ’ τη γραμμή αιγιαλού κ.λπ.) που τους χορήγησαν διάφορες υπηρεσίες. 
 
Ακόμη και η αρχαιολογική υπηρεσία σιώπησε στις γραπτές καταγγελίες πολιτών για την καταστροφή του νεκροταφείου της πρωτοκυκλαδικής περιόδου που υπήρχε μέσα στο Αλυκό (καταγγέλθηκε τότε ότι λεηλατήθηκαν και εξαφανίστηκαν 13 πανάρχαιοι τάφοι).
 
Το Memory life βρέθηκε εκεί και σας μεταφέρει εικόνες, του παράξενου αυτού κτιρίου, που στέκει ακίνητο στον χρόνο…
 

Εξωτερικά του κτιρίου 


Είσοδος στο εσωτερικό… 

Το πρώτο κτίριο που αντικρίζει κάνεις φτάνοντας στο χώρο….

 
Περίτεχνα γκραφίτι, κάποια από αυτά είναι πραγματικά έργα τέχνης. Η μυρωδιά από την υγρασία  είναι έντονη στα πρώτα βήματα μέσα στα δωμάτια του κτιρίου.
 
 
Το ισόγειο έχει μετατραπεί σε γκαράζ σε αρκετά σημεία του.
 
Στα ενδότερα του ισογείου…
 
 
Η θάλασσα μέσα από τα δωμάτια του πρώτου ορόφου…
 
 
 
 

Χαλάσματα και ανοίγματα που βλέπουν προς τα υπόγεια σε αρκετά σημεία του κτιρίου κάτι σαν αεραγωγοί..

 


 
Δαιδαλώδεις διάδρομοι με δωμάτια δεξιά και αριστερά. 
 
 
Διάδρομος που οδηγεί στο υπόγειο…
 
 
Δωμάτια του υπογείου.
 




Με την τελεσίδικη απόφαση του Εφετείου Αιγαίου το Αλυκό κηρύχτηκε δημόσια δασική έκταση.

 
Ο δικαστικός μαραθώνιος για το Αλυκό, κράτησε 65 χρόνια (1946-2010), έκλεισε οριστικά και τελεσίδικα με την απόφαση του Αρείου Πάγου, με την οποία απορρίφθηκε η αίτηση αναίρεσης που υπέβαλαν οι καταπατητές εναντίον της απόφασης του Εφετείου Αιγαίου.
 
ένας αγώνας 28 ετών, το Αλυκό αναμένει ακόμη την απαλλαγή του από τους καταπατητές, από τα ερειπωμένα ημιτελή κτίρια, από την απόλυτη εγκατάλειψη.

Στα χρόνια των μνημονίων το Αλυκό τυχαία διασώθηκε απ’ τις δαγκάνες του ΤΑΫΠΕΔ και δεν ξεπουλήθηκε αντί πινακίου φακής.
 
Δείτε το εσωτερικό του κτιρίου στο βίντεο που ακολουθεί:



Ευχαριστούμε την κάτοικο της περιοχής για τις πληροφορίες που μας έδωσε καθώς και τον Νίκο Λεβογιάννη  (Νεότερη ιστορία της  Νάξου  τόμος Β΄ (ανέκδοτο έργο).
 
 
Αποστολή για την ομάδα Memory Life και το patrisnews:
Χάρης Ντάκουλας
 

Όλη η επικαιρότητα