Ντίνος Παναγιωτακόπουλος: Εργατικότητα και υπομονή οδηγούν στην επιτυχία

Έχοντας τεράστια προσφορά στον αθλητισμό του τόπου, ο Ντίνος Παναγιωτακόπουλος είναι άνθρωπος που αγαπά τον αθλητισμό και το αποδεικνύει έμπρακτα..

Όντας ποδοσφαιριστής για αρκετά χρόνια, έχει καταφέρει να συνδέσει το όνομά του ως ένας εκ των μεγαλύτερων «κινδύνων για τις αντίπαλες εστίες».

Πλέον, δείχνει τεράστιες ικανότητες και από τη θέση του προπονητή, έχοντας μέχρι τώρα στην τρίχρονη πορεία μου συμμετοχή σε δυο τελικούς κυπέλλου με τον Ξενοφών Κρεστένων και στα πλέι οφ ανόδου με τον Ολυμπιακό Ζαχάρως.

Η εργατικότητα και αντίληψή του για το πως να προσεγγίζει κάθε παιχνίδι και κάθε παίκτη του, αποτελούν τα στοιχεία που τον οδηγούν σε επιτυχίες και αποδεικνύουν πως το μέλλον του είναι μακρύ και γεμάτο επιτυχίες.

Πότε ξεκίνησες να ασχολείσαι με το ποδόσφαιρο; Υπήρξε κάποιο πρόσωπο ή γεγονός που σε ώθησε σ’ αυτή την επιλογή;

Όπως κάθε παιδί, μεγάλωσα παίζοντας μπάλα στις γειτονιές. Στην Α’ Γυμνασίου, στα 13, είχα γυμναστή τον κ. Ντίνο Ράπτη, προπονητήερασιτεχνών του Πανηλειακού που μόλις με είδε πρότεινε να πάω στην ομάδα. Χωρίς δεύτερη σκέψη δέχτηκα και έκτοτε βρίσκομαι στους αγωνιστικούςχώρους.

Το ξεκίνημασε βρήκε ως ποδοσφαιριστή. Λίγα λόγια για την καριέρα και τις ομάδες που έχεις συνεργαστεί.

Ξεκίνησα στα 13 με τους ερασιτέχνες του Πανηλειακού και μετά αγωνίστηκα σεΑΕΚΠύργου,Λεωνίδιο,Ηλειακό Λεχαινών,Πανηλειακό,Αστέρα Αμαλιάδας,Εράνη Φιλιατρών,Βάρδα,Κυπαρίσσια,Πανόπουλο καιΞενοφών Κρεστένων, όπου κρέμασα τα ποδοσφαιρικά παπούτσια. Στην καριέρα μου έβαλα περίπου 600 τέρματα σε επίσημα παιχνίδια, αλλά όνειρο μου ήταν να παίξω Α’ εθνική που πιστεύω ότι άξιζα, απλά οι συνθήκες δεν ευνόησαν.

Πως στράφηκες στην προπονητική μετά το τέλος της ποδοσφαιρικής σου καριέρας;

Ήθελα να δοκιμάσω τις ικανότητές μου στον τομέα αυτό. Στα 3 χρόνια που ασχολούμαι,θεωρώ πως έχω δείξει καλά δείγματα καιβαίνω σωστά.

Ποια διπλώματα προπονητικής διαθέτεις; Σκέφτεσαι να αποκτήσεις μεγαλύτερο δίπλωμα που θα επιτρέψεινα προπονείς ομάδες μεγαλύτερων κατηγοριών ή δεν είναι στα άμεσα σχέδια;

Είμαι κάτοχος UEFA C, που αποτελεί το πρώτο σκαλοπάτι των διπλωμάτων προπονητικής. Δεν γνωρίζω αν θα κινηθώ για απόκτηση ανώτερων διπλωμάτων, γιατίβλέπω πως για να είσαι προπονητής δεν μετράει αν είσαι καλός στη δουλειά ή το έργο που κάνεις, αλλά σε πολλά άλλα που δε με αντιπροσωπεύουν καθώς θέλω να είμαι αληθινός στη ζωή μου.

Μίλα μας για τις ομάδες που έχεις αναλάβει προπονητής. Από θέμα επιτυχίας, σε ποια έχεις κάνει την καλύτερηπορεία;

Τρία χρόνια δεν έχω αναλάβει πολλές ομάδες.Απ’ αυτά, τα 2 ήμουν στον Ξενοφών Κρεστένων και φέτος στηΖαχάρω. Οι πορείες τους ήταν επιτυχείς. Με την Κρέστενα φτάσαμε σε δύο τελικούς κυπέλου όπου διασταυρωθήκαμε με μεγαλύτερες ομάδες. Φέτος στη Ζαχάρωπιάσαμε την 6^ηθέση και τερματίσαμε στην 3^η, με ωραία παιχνίδια ακόμα και στα πλέι οφ που αποτελούσαν τον αρχικό μας στόχο.

Τι επίπεδο θεωρείς πως επικρατεί στα πρωταθλήματα της Ε.Π.Σ. Ηλείας πλέον;

Υπάρχει μια μεσαία κατάσταση, με πληθώρα ομάδων που δεν μπορούν να ανταποκριθούνόσο πρέπει.

Ως παλαίμαχος της ιστορικότερης ηλειακής ομάδας βάσει πορείας, του Πανηλειακού, ποια η άποψη σου για την τωρινή του κατάσταση;

Πρόκειται για το καμάρι της Ηλείας, με τεράστια ιστορία και παίχτες τεράστιας ποδοσφαιρικής αξίας. Λείπει ο μεγάλος χρηματοδότηςπου θα βοηθήσει για το «άλμα» της ομάδας. Ακόμα και στη Γ’ εθνική υπάρχει δυσκολία συμμετοχής και σίγουρα δεν πρέπει να αφήσουν την κατάσταση έτσι. Θα είναι άσχημο και για την πόλη μας.

Ποιος ο ρόλος του προπονητή;

Ο προπονητής έχει την ευθύνη για την πορεία μιας ομάδας. Άρα χρειάζεται να δουλέψει σκληρά, να είναι σωστός και δίκαιος, να καταλαβαίνει τους παίχτες και να τους συμπαραστέκεταιώστε να νιώθουν σιγουριά μαζί του.

Αγαπημένος τρόπος παιχνιδιού;

Καθένας αγαπά το επιθετικό και θεαματικό ποδόσφαιρο, όπως και εγώ. Πολλάκις όμως χρειάζεται σε μια ομάδα να προσαρμοστείς με το υλικό που έχεις και τότε υποχρεούσαι να αλλάζεις συνεχώς τρόπους.

Στις ομιλίες πριν κάθε αγώνα, που δίνεις περισσότερη βάση;

Εστιάζω στα αρνητικά και θετικά στοιχεία της αντιπάλου για να είναι οι παίκτες μου προετοιμασμένοι στο μέγιστο βαθμό και μετά στον τρόπο παιχνιδιού που θα μας φέρει τη νίκη.

Πως μπορεί κάποιος να γίνει επιτυχημένος προπονητής;

Από την μικρή ακόμα εμπειρία μου, θεωρώ πως εργατικότητα, ταπεινότητα, καθώς και να είναι σωστός και δίκαιος, αποτελούν τα στοιχεία για την επιτυχία.

Στην Ελλάδα όταν η ομάδα παραπαίει,διώχνεται ο προπονητής. Θεωρείς λάθος των συλλόγων αυτό;

Μερικές φορές είναι λάθος, αλλά υπάρχουν και στιγμές που προπονητές κάνουν τρανταχτά λάθη. Οι παίχτες δεν είναι εύκολο να φύγουν.Οι παράγοντες πρέπει να έχουν υπομονή με έναν εργατικό προπονητή και όχι να τον διώχνουν στην πρώτη στραβή.

Ποιος ο ρόλος των ακαδημιώνμιας ομάδας;

Χωρίς ακαδημίες οι ομάδες δεν έχουν μέλλον. Χωρίς χρήματα πλέον, δεν υπάρχει δυνατότητα μεταγραφολογίας όπως παλιά.

Ποιο το μήνυμα σου προς όσους ασχολούνται με αθλήματα;

Ο αθλητισμός είναι υγεία, ζωή. Δεν έχει σημασία η πορεία. Σε κάνει σκεπτικό και ομαδικό, στοιχεία χρήσιμα για τη ζωή.

Ποια ομάδα αγάπησες περισσότερο; Ανέφερε μία ιδιαίτερη στιγμή ως ποδοσφαιριστής και μια ως προπονητής;

Θα ήταν άδικο να αναφερθώ σε μια. Πέρασα υπέροχα και άφησα τη σφραγίδα μου σε καθεμία. Μαγική στιγμή ήταν με το Λεωνίδιο,ότανπαίξαμε κύπελλο Ελλάδος με τον Παναθηναϊκό. Σαν προπονητής δεν ξεχνώ στα μπαράζ το παιχνίδι Ξενοφών-Πανηλειακός, όπου χάναμε 1-0 στο ημίχρονο και καταφέραμε την ανατροπή, με το ματς να λήγει τελικά 2-2.

Και στους πάγκους δείχνειςτεράστιο ταλέντο, καταφέρνοντας να αναδειχθείςκορυφαίος προπονητής. Πως νιώθεις για αυτή την ιδιαίτερη βράβευση.

Ήταν η επιβράβευσή μου για την εκπληκτική χρόνια με τον Ξενοφών, χωρίς να σημαίνει ότι ήμουν κορυφαίος.Παρ’ όλα αυτά, η επιβράβευσή μου ήρθε σε μια δύσκολη περίοδο όπου έχασα τον πατέρα μου. Το λιγότερο για μένα θα ήταν να του το αφιερώσω.

Ποιοι οι μελλοντικοί στόχοι σου;

Ακόμα δεν έχω κλείσει κάπου. Περιμένω όπως και άλλοι συνάδελφοι. Παρ’ όλα αυτά, στόχος μου είναι όπου βρίσκομαι να δίνωτην ψυχή μου.

Κλείνοντας, κάποια συμβουλή σεόσους επιθυμούν ενασχόληση με το ποδόσφαιρο ή την προπονητική;

Να ασχολούνται όλοι με τον αθλητισμό, που προφυλάσσει από πολλά. Να κάνουν με αγάπη και πάθος ότι αγαπούν και να θέτουν στόχους που θα τους οδηγήσουν μπροστά. Όσο για την προπονητική, όντας δύσκολο κεφάλαιο χρειάζεται γερό στομάχι. Ο κλάδος δεν είναι τόσο ανθρώπινος όσο φαντάζονται, όποτε αν δεν αντέχουν να το αποφύγουν.