Ο άβουλος άνθρωπος

Ο άβουλος άνθρωπος στερείται ισχυρής βούλησης. Έχει αδύναμο χαρακτήρα. Είναι αναποφάσιστος, διστακτικός, δειλός, χωρίς πρωτοβουλία και αυτοπεποίθηση. Βρίσκεται σε κατάσταση αδράνειας και απραξίας. Δεν καταστρώνει σχέδια. Δεν μπορεί να προσδιορίσει με σαφήνεια τους σκοπούς του και ταλαντεύεται ανάμεσα σε πολλές επιδιώξεις, την πραγμάτωση των οποίων αναβάλλει συνέχεια.

Ο άβουλος δεν έχει αυτοκυριαρχία. Δεν μπορεί να αποκτήσει ελεύθερη και ολοκληρωμένη προσωπικότητα ούτε να διαμορφώσει ηθικό χαρακτήρα, γιατί του λείπει η θέληση, η οποία καλλιεργεί τις πνευματικές και σωματικές δυνάμεις του ανθρώπου. Δεν είναι δημιουργικός, γιατί δεν έχει τη δύναμη να αγωνιστεί για να αλλάξει τη ζωή του. Γίνεται έρμαιο των αδυναμιών και των παθών του ή των επιθυμιών και της θέλησης των άλλων. Του λείπει η ενεργητικότητα και γενικά η ψυχική εκείνη δύναμη που κινητοποιεί τις δυνάμεις, διανοητικές και σωματικές, που μετατρέπει τις σκέψεις σε αποφάσεις και αυτές στη συνέχεια σε πράξεις και μεγάλα έργα.

Ο άβουλος είναι ακατάλληλος για ηγετικές θέσεις και επαγγέλματα, τα οποία απαιτούν ισχυρή θέληση, πρωτοβουλία, υπευθυνότητα και συνέπεια. Όταν όμως καταλάβει κάποια υψηλή θέση στην κοινωνία για την οποία δεν είναι άξιος, γίνεται επιζήμιος, γιατί ταλαιπωρεί τους πολίτες, επειδή αδυνατεί να κρίνει και να αποφασίσει ορθά. Αντίθετα ο άνθρωπος με ισχυρή θέληση επιζητά να αναλάβει την πρωτοβουλία. Έχει αυτοκυριαρχία, αυτοπεποίθηση, τόλμη και αποφασιστικότητα, αναπτυγμένες σωματικές και πνευματικές ικανότητες τις οποίες επιστρατεύει για να προχωρήσει στην πραγματοποίηση των στόχων του. Τέτοια άτομα, με ισχυρή θέληση, γίνονται ηγέτες των λαών, επιτελούν σπουδαία έργα και καθίστανται παράγοντες προόδου και πολιτισμού.

“Οι μεγάλοι άνθρωποι έχουν θέληση. Οι μικροί έχουν μονάχα πόθους!”