Συνεντεύξεις

Ο δάσκαλος Εικαστικών Χρίστος Φερλές μιλάει στην εφημ. «Πατρίς»:

Ο ζωγράφος «πουλάει» αυτό που θέλει ο άλλος να του ζωγραφίσει, ενώ ο καλλιτέχνης «πουλάει» αυτό που ζωγραφίζει !
Ακούστε το άρθρο

«Από τότε που με προσεγγίζω, προσπαθώντας να γνωριστούμε με τον Χρίστο, με θυμάμαι να μουτζουρώνω πάνω σχεδόν σε κάθε τι, σε μια στοιχειώδη σταθερή επιφάνεια που μπορούσαν να σταθούν τα χρώματα και αυτό κάνω μέχρι και σήμερα και πιθανότατα θα συνεχίσω να κάνω μέχρι αυτή η συνέντευξη να γίνει νεκρολογία. Ζωγραφίζω από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου. Ο αδερφός μου ήταν αυτός που έφτιαχνε κάποια σχέδια και σιγά-σιγά βλέποντάς τον, ξεκίνησα κι εγώ…», έτσι ξεκίνησε η συζήτηση μας με το ζωγράφο και δάσκαλο εικαστικών, Χρίστο Φερλέ από τον Πύργο. Έναν ιδιαίτερο καλλιτέχνη ο οποίος ζωγραφίζει αυτό που εισπράττει, όπως ακριβώς το αισθάνεται πέρα από κανόνες και πρέπει.

Στη συνέντευξη που ακολουθεί μας μιλά για τη σχέση του με τους μαθητές του για τις ευκαιρίες που δίνονται σήμερα στα νέα παιδιά της επαρχίας να ασχοληθούν με τα καλλιτεχνικά, αλλά και για την τελευταία ενασχόλησή του με τα άτομα με ξεχωριστές ικανότητες και όχι ειδικές ανάγκες, όπως χαρακτηριστικά μου είπε…

Θυμάσαι τί ήταν το πρώτο που ζωγράφισες ;

Τα πρώτα σχέδια που έφτιαξα ήταν κάποιοι ήρωες της Marvell Spiderman, Iron Man…Hulk.

Αλλά το πρώτο επίσημο που έφτιαξα και το έδειξα και στους δικούς μου, ήταν τα πορτραίτα τους (τρία αδέρφια, δύο γονείς) οι οποίοι χωρίς να ξέρουν τους ζωγράφιζα την ώρα που αυτοί παρακολουθούσαν τηλεόραση. Άλλες εποχές, τότε υπήρχε μια τηλεόραση για όλους στα σπίτια.

‘’Τα παιδιά είναι από ένστικτο ό,τι οι άλλοι πασχίζουν να γίνουν
μέσα από δοκιμασίες’’

Ελεύθερο σχέδιο, τοπίο, ή πορτραίτο ; Ποιο σε εκφράζει ;

Κάποτε για λόγους βιοπορισμού πήγαινα στη Ζάκυνθο και έφτιαχνα τα πορτραίτα των τουριστών προς 5.000 δραχμές θυμάμαι, ή τοπία, ανάλογα την παραγγελία.
Όμως τώρα που ζωγραφίζω πιο ελεύθερα και περνάω στον κόσμο το δικό μου προσωπικό στυλ είμαι πεπεισμένος πια πως αυτό που χρειάζεται είναι να απαλλάξουμε την τέχνη απ’ ότι γνωστό περιέχει ως τώρα. Κάθε θέμα, κάθε ιδέα, κάθε σκέψη, κάθε σύμβολο πρέπει να παραμεριστεί.

Είσαι δάσκαλος εικαστικών σε παιδιά. Πώς είναι να συναναστρέφεσαι μαζί τους ;
Αρχή μου είναι τα παιδιά να βαθμολογούν εμένα και όχι εγώ αυτά.

Το εύπλαστο μυαλό τους δε γνωρίζει τον καταναγκασμό. Το καθετί για αυτά είναι κίνηση, το καθετί είναι ενδεχόμενο και τίποτα δεν εξαρτάται από τίποτα και το πιο σπουδαίο είναι πως τα παιδιά είναι από ένστικτο ό,τι οι άλλοι πασχίζουν να γίνουν μέσα από τρομερές δοκιμασίες.

Πρέπει οι γονείς αλλά και εμείς οι δάσκαλοι να μην φτιάξουμε από αυτά τα παιδιά πρόωρους γέρους, δυνατούς σε γνώση, ψυχρούς ορθολογιστές, αστούς που πάνω απ’ όλα νοιάζονται για τις ανέσεις τους, αληθινά τέρατα. Τα παιδιά τον ξέρουν το δρόμο από μόνα τους και δεν έχουν ανάγκη από υποδείξεις…

Η επαρχία δίνει τη δυνατότητα σε παιδιά να ασχοληθούν με καλλιτεχνικές δεξιότητες ;

Στην επαρχία τώρα ξεκινάει δειλά-δειλά κάτι τέτοιο. Όσο πιο πίσω πάμε, τόσο πιο χόμπι ήταν κάτι που έχει σχέση με τα εικαστικά και ακόμα χειρότερα συνήθως χωρίς καν να ξέρουν τον καλλιτέχνη του έβαζαν και τη στάμπα του ομοφυλόφιλου. Ευτυχώς οι καιροί άλλαξαν, ήρθαν οι νέες γενιές και κάπως έχει αυτό αλλάξει προς το καλύτερο. Ήταν τραγικά κάποτε.

Συνεργάζεσαι με gallery στην Αθήνα και με την αλυσίδα καταστημάτων Mr Wood. Τι αφορά ;

Είναι μια αλυσίδα καταστημάτων που ασχολείται μόνο με ξύλινες κατασκευές και λέγεται Mr. Wood. Περιλαμβάνει πολλά από γυαλιά, παπιγιόν, πίνακες, κάρτες, διακοσμητικά χώρου και άλλα πολλά καθώς και με μια γκαλερί στο Κολωνάκι. Και σε αυτή όπως και στο Mr. Wood, εκθέτω τις δημιουργίες μου.

Η φύση είναι ο μεγαλύτερος καλλιτέχνης ;

Έχεις δει ένα ηλιοβασίλεμα ; Έχεις δει μια φουρτουνιασμένη θάλασσα μέσα στο καταχείμωνο με καταιγίδες και κεραυνούς ; Ακόμα και μια πέτρα ή ένα ξύλο τα οποία έχουν σμιλέψει το νέτο και ο αέρας ;
Έχεις δει τον άνθρωπο ; Υπάρχει πιο τέλεια δημιουργία ;

Τι αποτελεί πηγή έμπνευσης ;

Πηγές έμπνευσης είναι ο άνθρωπος, η φύση, η κοινωνία, τα γεγονότα, χωρίς απαραίτητα κάθε φορά που εκθέτω τα έργα μου να οριοθετώ το θέμα κάθε συλλογής και μέχρι στιγμής θα έλεγα πως οι εκθέσεις μου σε Πύργο – Αθήνα- Θεσσαλονίκη-Στουτγκάρδη και Φρανκφούρτη έχουν τύχει θετικής υποδοχής πράγμα που με κάνει να συνεχίζω να μετουσιώνω σε εικόνες κάθε τι που η φαντασία μου, δίνει εντολή στα χέρια μου να ζωγραφίσει, σκαλίσει, δομήσει ή και αποδομήσει. Τελευταία η ενασχόληση μου με άτομα με ξεχωριστές ικανότητες και όχι ειδικές ανάγκες και το ταξίδι στην τέχνη μέσα από την δική τους πρωτότυπη και ανατρεπτική δημιουργική οπτική θωρακίζουν την απόλυτη πεποίθησή μου πως ο καλλιτέχνης εκεί είναι, υπάρχει μέσα σου, στον καθένα και είναι πολύ καλύτερο να ανακαλύψεις και να εξελίξεις αυτή σου την πλευρά παρά εκείνη που τίθεται σε διαχείριση από «ειδικούς» με τίμημα την απανθρωποποίηση μας.

Η ζωγραφική διδάσκεται ή υπερισχύει το ταλέντο ;

Η ζωγραφική διδάσκεται είναι εξαιρετικά εύκολη σαν το ποδήλατο. Καλλιτέχνης όμως δε μπορεί να είναι όποιος ζωγραφίζει. Ο καλλιτέχνης θέλει έμπνευση, για να μπορώ να σε μάθω να φτιάχνεις τοπία, θάλασσες, καραβάκια, δέντρα, γέφυρες και προβατάκια.

Όταν όμως θα σου δώσω μια ακουαρέλα ή έναν καμβά και εκεί σου πω να αποτυπώσεις μια σκέψη ή να δημιουργήσεις κάτι από το μηδέν, εκεί θέλει έμπνευση δε φτάνει μόνο να ξέρεις να ζωγραφίζεις.
Άλλωστε ο ζωγράφος «πουλάει» ότι θέλει ο άλλος να του ζωγραφίσει, ενώ ο καλλιτέχνης «πουλάει» αυτό που ζωγραφίζει»…!

Όλη η επικαιρότητα