Πολιτική

Ο πρόεδρος της ΕΛΜΕ Ηλείας Λάζαρος Ασμής για το δημοψήφισμα

asmhs.jpg
Ακούστε το άρθρο

«Δημοψήφισμα» λοιπόν. Επιτέλους, «ξεθάφτηκε» το βασικό στοιχείο άμεσης Δημοκρατίας που προβλέπει το Σύνταγμα και το αμελούσαν χρόνια τώρα οι κυβερνώντες και ας ήταν πολλοί απ’ αυτούς συνταγματολόγοι. Θα κληθούμε να αποφασίσουμε με ένα ΟΧΙ ή ένα ΝΑΙ επί ενός συγκεκριμένου ζητήματος (την πρόταση των θεσμών).


Οι περισσότεροι από εμάς θα ζήσουμε για πρώτη φορά τη διαδικασία του δημοψηφίσματος. Είναι κάτι που είχαμε ακούσει στο σχολείο αλλά δεν το βλέπαμε ποτέ. Ακόμα και σήμερα διδάσκουμε τους μαθητές ότι το δημοψήφισμα αποτελεί βασικό στοιχείο τους πολιτεύματός μας. Έτσι τους λέμε ότι:



  • «…το δημοψήφισμα αποτελεί στοιχείο άμεσης δημοκρατίας που εμπλουτίζει την αντιπροσωπευτική μας δημοκρατία…»
  • «…ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας μπορεί να ζητήσει από το λαό να εκφράσει τη γνώμη του με δημοψήφισμα , για κρίσιμα εθνικά θέματα και αυτός είναι ένας από τους βασικούς τρόπους κατοχύρωσης της λαϊκής κυριαρχίας…»
  • «…το δημοψήφισμα αποτελεί μια από τις βασικές αρμοδιότητες του εκλογικού σώματος όντας  ένα  από τα βασικά πολιτικά δικαιώματα…» κλπ, κλπ…

Αυτά δεν τα λέμε με δική μας έμπνευση, αλλά μας τα επιβάλλει το αναλυτικό πρόγραμμα που συντάσσει η πολιτεία εδώ και κάποια χρόνια.


Τώρα λοιπόν που ήρθε η ώρα να δούμε ένα δημοψήφισμα ξαφνιαζόμαστε με τις αντιδράσεις μερίδας του πολιτικού κόσμου. Ο Σαμαράς χαρακτήρισε το δημοψήφισμα «πραξικόπημα». Οι θεσμοί «μονομερή ενέργεια», δηλαδή ως κάτι αντιδεοντολογικό. Ένα μεγάλο μέρος της αντιπολίτευσης «εξεγέρθηκε» με το άκουσμα ότι ο λαός θα κληθεί να αποφασίσει για κάτι που τον αφορά άμεσα. Επιστρατεύτηκε όλο το μιντιακό προσωπικό τρομοκράτησης, αυτοί που δεν έβλεπαν τις ουρές στα καταστήματα του ΟΑΕΔ τόσα χρόνια, αλλά βλέπουν τώρα τις ουρές στα ΑΤΜ.


Αυτοί που τους ξέφευγαν από την θεματική τους οι χιλιάδες αυτοκτονίες των προηγούμενων χρόνων αλλά φοβούνται τώρα την πείνα. Αυτοί τώρα αναμεταδίδουν το εκβιαστικό κλείσιμο των τραπεζών ως συνέπεια της κυβερνητικής πολιτικής και όχι ως  συνέπεια των εκβιασμών της ΕΚΤ.


Επιστρατεύεται η τρομοκρατία ενός υποτιθέμενου ολέθρου (χρεοκοπία) για να αποδεχτούμε, να πούμε ΝΑΙ δηλαδή στο βεβαιωμένο όλεθρο των μνημονίων.


Βέβαια δεν τρέφουμε αυταπάτες ότι ένα ΟΧΙ θα σταματήσει τα μνημόνια. Άλλωστε και η πρόταση της κυβέρνησης αποτελεί παγίωση και βάθεμα του μνημονιακού κεκτημένου. Η κυβέρνηση έδωσε «γη και ύδωρ» αλλά οι θεσμοί ζήτησαν και «αίμα». Το ΟΧΙ μπορεί να βάλει ένα όριο στον πήχη της βαρβαρότητας, αλλά πολύ πιο χαμηλά από τις πραγματικές λαϊκές ανάγκες. Το ΟΧΙ στο δημοψήφισμα δεν πρέπει να θεωρηθεί ως ΝΑΙ στις προτάσεις της κυβέρνησης. Όμως σίγουρα ένα ΝΑΙ στο δημοψήφισμα θα σημαίνει πλήρη υποταγή στους τοκογλύφους δανειστές.


Βέβαια ο μεγαλύτερος κίνδυνος παραποίησης είναι αυτός που επιχειρούν οι δανειστές και το ντόπιο πολιτικό προσωπικό τους. Θέλουν από μόνοι τους να μετατρέψουν το συγκεκριμένο ερώτημα του δημοψηφίσματος σε ερώτημα για παραμονή ή όχι στο Ευρώ. Με ποιο δικαίωμα;


Ζούμε μεσαιωνικές πολιτικές πρακτικές, όπου «ελέω  Ευρωπαϊκής Ένωσης» επιβάλλεται ο αυταρχισμός. Τόσο καιρό πλάθαμε το μύθο της Ε.Ε και τώρα ήρθε η ώρα να προσκυνήσουμε το είδωλο μας πάση θυσία (κι ας είναι και ανθρωποθυσίες). «Δεχτείτε τις απολύσεις, τις μειώσεις των μισθών και των συντάξεων, το ξεπούλημα του δημόσιου πλούτου κλπ για να μείνετε μαζί μας στο Ευρώ». Οι μνημονιακοί αναβαπτίστηκαν σε «ΜΕΝΟΥΜΕ ΕΥΡΩΠΗ».


Δυστυχώς σε αυτή τη μυθοποίηση έρχεται να συμβάλει και ο Αρχιεπίσκοπος κ. Ιερώνυμος, αρνητική έκπληξη, εάν αναλογιστεί κανείς την ωριμότητα και την εντιμότητα  των προηγούμενων παρεμβάσεων του. Επί των ημερών του η Ιερά Σύνοδος είχε ρητώς δηλώσει ότι «ὅτι εἴμαστε μιὰ χώρα ὑπὸ κατοχὴ καὶ ἐκτελοῦμε ἐντολές τῶν κυριάρχων – δανειστῶν μας….Νὰ θυμᾶσθε ὅτι γιὰ πολλούς οἰκονομολόγους ἡ παρούσα κρίση εἶναι κατασκευασμένη, εἶναι μιὰ κρίση – ἐργαλεῖο ποὺ ἀποβλέπει στὸν παγκόσμιο ἔλεγχο ἀπὸ δυνάμεις ποὺ δὲν εἶναι φιλάνθρωπες.». Και τώρα τι; Να πούμε ναι σε όλους αυτούς την στιγμή που δείχνουν το πιο απάνθρωπο πρόσωπο τους.


Γνωρίζω ότι απέχουμε πολύ από το να γκρεμίσουμε το φονικό είδωλο της Ε.Ε και σίγουρα κάτι τέτοιο δεν θα γίνει με το δημοψήφισμα. Όμως υπάρχουν και πράγματα, που μπορούμε να κερδίσουμε από το ΟΧΙ:


  • Να καταλάβουν οι δανειστές ότι δεν υποκύπτουμε στους ωμούς εκβιασμούς τους και την απροκάλυπτη παρέμβαση στην πολιτική ζωή της χώρας μας.
  • Να δώσουμε ένα ηχηρό μήνυμα στους παραχαράκτες της πολιτικής πραγματικότητας ( τρόικα εσωτερικού). Αυτούς που ξεπουλούν τα πάντα για να «μείνουν Ευρώπη».
  • Να δώσουμε μια απάντηση στην μιντιακή τρομοκρατία των «τζαμπατζήδων»  καναλαρχών που τόσο ξεδιάντροπα σπέρνουν το πανικό.
  • Να εμβαθύνουμε τον αγώνα μας αντιμετωπίζοντας τις φοβίες του σεναρίου της χρεοκοπίας, που μας επιβάλουν οι δανειστές επιτακτικά εν όψει του δημοψηφίσματος.Και έτσι να φτάσουμε κάποτε να πούμε με θάρρος «διαγραφή χρέους» και αποδέσμευση από την Ε.Ε.

Εάν υπάρχει ανάγκη να βρούμε ένα άλλο νόημα εκτός από το καθεαυτό ερώτημα στο δημοψήφισμα, τότε μόνοι μας μπορούμε ξεκάθαρα να πούμε ότι ένα είναι το δίλημμα:

Ευρώ ή Υποταγή

Όλη η επικαιρότητα