” Όταν παύεις να είσαι άνθρωπος “

Στην αέναη πάλη του για επιβίωση ο σύγχρονος άνθρωπος, ακολουθώντας τυφλά, σχεδόν υπνωτισμένα, οτιδήποτε διαφορετικό, οτιδήποτε καινούργιο, κατόρθωσε να χάσει πολλά σπουδαία, για να αποκτήσει λίγα και ασήμαντα.

Έφτασε στο σημείο να θυσιάσει την μοναδικότητα της προσωπικότητάς του, καταλήγοντας  έρμαιο της απερισκεψίας του, του εγωισμού και της ματαιοδοξίας του…

Παραμέρισε  την ανθρωπιά του, παραγκώνισε τον αυτοσεβασμό του και τον σεβασμό του προς τους άλλους. Με λίγα λόγια παρερμήνευσε τον πραγματικό λόγο της ύπαρξής του.

Ευάλωτος πλέον  σε οτιδήποτε καταστροφικό, ανίσχυρος να αντιμετωπίσει  πολλές φορές και τα πιο απλά,  από πρωταγωνιστής, κατέληξε ανέκφραστος θεατής της ίδιας του της ζωής.

Και ακόμα χειρότερα: έγινε ένας θεατής που όχι απλά αδιαφορεί, αλλά συνήθως απολαμβάνει τη δυστυχία του άλλου, και κατά τρόπο αφύσικο, όχι μόνο  χαίρεται με τον πόνο του, αλλά καραδοκεί για το άκουσμα της απόλυτης εξαθλίωσής του.

Όσον αφορά τον αυθεντικό άνθρωπο, τον ευσυνείδητο, με ισχυρή και αδέκαστη προσωπικότητα που μένει απαθής σε παροδικές και ανούσιες καταστάσεις, και προτιμά να αδικηθεί παρά να αδικήσει, τι να πεις… Αυτός, αποτελεί είδος προς εξαφάνιση, σε έναν κόσμο που την αλήθεια ισοπεδώνει το ψέμα.

Σταυρούλα Δούλα

doula.heaven@gmail.com

Ομάδα «Ωδές Φολόης Ερυμάνθου Ολυμπίας»

Φωτο: «Eco Δίβρης» ΚοινΣΕπ (Κώστας Παναγούλης)