«Χοντρή», «σπασικλάκι», «φυτό», «σκιάχτρο», «κλαψιάρα»… Οι παραπάνω χαρακτηρισμοί είναι μονάχα το 1/3 από όσα μπορώ να ανακαλέσω στο μυαλό μου, ούσα σχεδόν τριάντα πλέον, από τα μαθητικά μου χρόνια.
Υπήρχαν παιδιά που ήταν πολύ σκληρά. Παιδιά πάντοτε θυμωμένα. Αυτά έβγαιναν μπροστά… κι ήταν και τα άλλα στα μετόπισθεν, που είτε φοβόντουσαν να μη γίνουν θύματα, είτε προσπαθούσαν να μιμηθούν τους μεγάλους «νταήδες»…
Αυτά τα παιδιά υπήρχαν, υπάρχουν και δυστυχώς θα υπάρχουν… Το θέμα είναι πως τα αντιμετωπίζεις, πως τους μιλάς, τι τους λες. Κοιτάς τι γίνεται στο σπίτι τους; Σε ενδιαφέρει; Ή μάλλον ποιον θα έπρεπε να ενδιαφέρει; Μήπως τους εκπαιδευτικούς; Τους καθηγητές; Τους διευθυντές;
Η λέξη «παιδεία» είναι παράγωγο του αρχαίου ρήματος «παιδεύω» που σημαίνει διδάσκω – εκπαιδεύω. Η λέξη παιδεία αναφέρεται στη νοητική και ψυχική καλλιέργεια ενός παιδιού, η οποία επιτυγχάνεται κυρίως μέσω της εκπαίδευσης. Αλήθεια, πόσους εκπαιδευτικούς θυμάστε κατά την διάρκεια της διαδρομής σας στα θρανία, να αντιλαμβάνονται με τον παραπάνω ορισμό, την παιδεία; Τα δάχτυλα του ενός χεριού σίγουρα φτάνουν, και ίσως περισσεύουν…
Βρισιές, προσβολές, σπρωξίματα, αισχρές φάρσες, ταπεινώσεις… ένα παιδί στην άκρη να κλαίει και οι εκπαιδευτικοί στην άλλη μεριά του προαυλίου να λένε «έλα μωρέ, παιδιά είναι». Νιώθω τόση συσσωρευμένη οργή στο άκουσμα αυτής της φράσης που ειλικρινά, θα ήθελα να πιάσω έναν έναν, όποιον έχω ακούσει να ξεστομίζει αυτήν την φράση και να του πω απλά να πάει να τολμήσει να την προφέρει μπροστά στην μητέρα του Άλεξ, στη Βέροια, στου γονείς του Γιακουμάκη, στην Κρήτη, στην μητέρα του Μάκη, στον Κολωνό, η οποία την περασμένη Παρασκευή, πήγε να δει αν ο γιος της έχει ξαπλώσει, και τον βρήκε κρεμασμένο, στο δωμάτιο του.
Ο Μάκης όπως προκύπτει από τις μέχρι τώρα καταθέσεις, ήταν ένα εσωστρεφές παιδί, που είχε δεχθεί μια σειρά επαναλαμβανόμενων κακοποιητικών συμπεριφορών στο σχολείο του. Όταν ο διευθυντής του σχολικού συγκροτήματος ρωτήθηκε σχετικά, είπε ότι ποτέ δεν είχε πέσει κάτι στην αντίληψή του. Τρεις μέρες μετά την αυτοκτονία του Μάκη όμως, ένα ακόμη κορίτσι μίλησε για τον εκφοβισμό που έχει δεχτεί μέσα στο σχολείο, ενώ κυκλοφόρησε και βίντεο με τον ξυλοδαρμό της…!
Το κακό έγινε. Ο Μάκης χάθηκε… Ακόμη ένα παιδί χάνεται γιατί …αργήσαμε. Κι όσο δεν παίρνουμε την ευθύνη να δούμε τι στ’ αλήθεια φταίει, όσο δεν φροντίζουμε να ενδυναμώνουμε ψυχικά τα παιδιά μας, όσο οι εκπαιδευτικοί κλείνουν τα μάτια τους, όσο αντιδράμε εκ των υστέρων, όσο εν τέλει οι αρμόδιοι νίπτουν τας χείρας τους, τόσο θα μεγαλώνει ο κίνδυνος μια μάνα να θρηνήσει ξανά.