Πάνος Χατζηλαζαρίδης: Ένα αυτοδίδακτο ταλέντο!

Ο Πάνος Χατζηλαζαρίδης από μικρός χάραξε το δρόμο του, επιλέγοντας την ενασχόλησή του με το τραγούδι. Όντας αυτοδίδακτος, κατάφερε με υπομονή και πείσμα να στήσει ένα χώρο με τους συνεργάτες, που προσφέρει διασκέδαση στον κόσμο και έστω και εφήμερα τους κάνει να ξεχάσουν οτιδήποτε προβλήματα. Διακρίνεται από ήθος, τιμιότητα και αγάπη για το τραγούδι. Παρακάτω, ακολουθεί ολόκληρη η συνέντευξή του στην εφημερίδα «ΠΑΤΡΙΣ», περιγράφοντας τη μέχρι τώρα πορεία του στο χώρο.

1. Από πότε ξεκινήσατε να ασχολείστε με το τραγούδι;

• Ξεκίνησα να ασχολούμαι στα 15 και πολύ γρήγορα με την πρώτη μου κιθάρα και ένα βιβλίο εκμάθησης, έμαθα να παίζω αρκετά καλά. Μετά από τέσσερις μήνες, ξεκίνησα να εργάζομαι στο κατάστημα «Άνω Κάτω», με ιδιοκτήτη το Μαρίνη Λάμπρου που με βοήθησε πολύ, αλλά και το δάσκαλό μου Φώτη Παπαθεοδώρου, μουσικό στην εκπαίδευση εδώ στον Πύργο, με τον οποίο παίζαμε και μαζί.

2. Υπήρξε κάποια αφορμή ή πρόσωπο που σας οδήγησε να ασχοληθείτε μ’ αυτό;

• Η μητέρα μου ουσιαστικά μου έδωσε ώθηση, αφού ήταν αυτή που μου πήρε την πρώτη μου κιθάρα. Προέρχομαι από μουσική οικογένεια και οι περισσότεροι συγγενείς μου λίγο πολύ τραγουδάνε. Δεν είναι επαγγελματίες, αλλά ασχολούνται και αγαπάνε τη μουσική. Καταλυτικός παράγοντας ήταν ο Φώτης Παπαθεοδώρου που εργαζόταν με πολλά παιδιά τότε. Κάναμε χορωδίες, πηγαίναμε σε διαγωνισμούς και ήταν κινητήρια δύναμη να συνεχίσω και να ασχοληθώ μ’ αυτό.

3. Αναφέρετε δουλειές που έχετε κάνει όσο καιρό εργάζεστε ως τραγουδιστής.

• Ξεκίνησα να εργάζομαι στο «Άνω Κάτω» μέχρι και την Γ’ Λυκείου. Αργότερα, ως φοιτητής στη Θεσσαλονίκη εργάστηκα σε διάφορα μικρά μαγαζάκια, συμμετείχα σε μεγάλη μουσικοθεατρική παράσταση στα 19 στην Καλαμάτα σε εκδήλωση του ντόπιου τουρισμού, όντας μοναδική εμπειρία για μένα αφού συνδύαζε θέατρο και τραγούδι. Στη συνέχεια, επέστρεψα στον Πύργο το 2010 και εργάστηκα μέχρι το 2011 σε πολλά τοπικά καταστήματα. Μετά εργάστηκα για ένα χρόνο στην Ολλανδία ως μουσικός σε 2 ελληνικά εστιατόρια. Τέλος του 2012 επέστρεψα και μαζί με τους συνεργάτες μου Παναγιώτη Λιακόπουλο, Ηρακλή Φάμελο και Παναγιώτη Κουσκουλή, δημιουργήσαμε το «Τετράστιχο» που λειτούργησε Δεκέμβριο του 2013. Η μουσική μου δραστηριότητα, «περιορίστηκε» με την καλή έννοια σε αυτό το κομμάτι μέχρι σήμερα. Τους καλοκαιρινούς μήνες βέβαια, εργαζόμαστε με τον πολύ καλό φίλο και συνεργάτη, Ηρακλή, σε διάφορα καταστήματα της περιοχής.

4. Υπάρχει ανταγωνισμός στο χώρο του τραγουδιού; Ποια είναι τα κίνητρα που σας κάνουν να συνεχίζετε;

• Υπάρχει ανταγωνισμός στο χώρο, αλλά ποτέ δεν μπήκα σε αυτή τη λογική. Το τραγούδι είναι ψυχή και προσφορά και το σημαντικότερο είναι να μπορείς να προσφέρεις στο θεατή ανακούφιση και απόλαυση που μόνο η μουσική προσφέρει. Ποτέ δεν είδα κανέναν συνάδελφο και μη, ανταγωνιστικά στο συγκεκριμένο χώρο. Θεωρώ ότι η μουσική είναι «ομαδικό άθλημα» και δεν έχει κανείς να κερδίσει τίποτα μέσα από τον ανταγωνισμό.

5. Έχει επηρεαστεί ο χώρος από την οικονομική κρίση και σε τι βαθμό; Ποιες είναι οι ελπίδες σας για το μέλλον;

• Ο χώρος έχει επηρεαστεί σημαντικά και το λέω αυτό και σαν επαγγελματίας, πέρα από μουσικός. Ο τρόπος με τον οποίο έχει συνηθίσει η προηγούμενη γενιά από εμάς να διασκεδάζει, πλέον αργοπεθαίνει. Αυτό το βλέπουμε, γιατί έχουν μείνει λίγες ημέρες μέσα στην εβδομάδα που ο κόσμος επιλέγει να διασκεδάζει. Αλλάζει ο τύπος διασκέδασης, αλλάζουν τα δεδομένα και σίγουρα θα δούμε καινούρια πράγματα στη συνέχεια. Τώρα όσον αφορά τις ελπίδες μου, θεωρώ ότι κάθε αλλαγή είναι ευπρόσδεκτη αρκεί να γίνεται με βάση και προοπτική. Δε μου αρέσει η καμπή που έχει πάρει το ελληνικό τραγούδι. Δεν έχουμε ποιοτική παραγωγή τραγουδιών. Αντιθέτως έχουμε μεγάλη ποσότητα που είναι αναλώσιμη και εξυπηρετεί δισκογραφικές, μέσα και τις εκάστοτε trend της εποχής. Παρ’ όλα αυτά, έχω δει πολλές ανεξάρτητες παραγωγές νέων ανθρώπων και σίγουρα το μέλλον προβλέπεται ελπιδοφόρο για το ελληνικό τραγούδι. Όλο και περισσότεροι νέοι ασχολούνται. Τα τεχνολογικά μέσα που διαθέτουμε, βοηθούν πολύ προς αυτή την κατεύθυνση, χωρίς να χρειαζόμαστε απαραίτητα ένα στούντιο και πολλά χρήματα για να φτιάξουμε μια δουλειά.

6. Αναφέρετε καλλιτέχνες του χώρου που θαυμάζετε και θα θέλατε να συνεργαστείτε στο μέλλον αν σας δινόταν ευκαιρία;

• Δεν ξέρω αν θα ήθελα να συνεργαστώ με κάποιον γενικά. Δεν έχω τέτοιο όνειρο. Θαυμάζω το Θανάση Παπακωνσταντίνου, από τους πιο αξιόλογους Έλληνες συνθέτες της τελευταίας 20ετίας. Εκτιμώ λαϊκούς τραγουδιστές που δε βρίσκονται στη ζωή, όπως οι Δημήτρης Μητροπάνος και Νίκος Παπάζογλου, ενώ από τους εναπομείναντές θαυμάζω τον Πασχάλη Τερζή σαν καλλιτέχνη και άνθρωπο. Υπάρχουν κι άλλοι, αλλά δε θα είχε νόημα να τους αναφέρουμε.

7. Είστε ευχαριστημένος με τη μέχρι τώρα πορεία σας; Θα αλλάζατε κάποια απόφαση και αν ναι, γιατί;

• Είμαι πολύ ευχαριστημένος. Δε θα άλλαζα αποφάσεις. Θεωρώ ότι κανένας δε θα πρέπει να βασανίζεται μ’ αυτό. Παίρνουμε κάποια βιώματα. Κάθε στιγμή καλούμαστε να πάρουμε αποφάσεις. Τώρα αν αυτές είναι σωστές ή λάθος, είναι και μέσα στο ρίσκο. Εγώ ζω με το ρίσκο και μου αρέσει. Θέλω να δίνω εναλλακτικές στον εαυτό μου, ώστε να έχω δυνατότητα να παίρνω πολλές τέτοιες αποφάσεις. Ποτέ μια απόφαση δεν υπήρξε απαγορευτική στο να κάνω κάτι άλλο. Ακόμα και αν έβγαινε κάτι λάθος, δοκίμαζα κάτι καινούριο.

8. Ποια είναι η μεγαλύτερη δυσκολία που αντιμετωπίσατε;

• Τα πράγματα μου ήρθαν εύκολα. Ήμασταν τυχεροί σα μουσικοί, διότι γνωρίσαμε αξιόλογους ανθρώπους στην πορεία μας εγώ και ο Ηρακλής. Η αγάπη για τη μουσική μας άνοιγε το δρόμο, γιατί πάντα υπήρχε θετική ενέργεια. Το τραγούδι και η μουσική, μας έκανε να αισθανόμαστε «ιδιαίτεροι» με την καλή έννοια και πάντα αντιμετωπίζαμε τα πράγματα θετικά. Έτσι θεωρώ δεν είχαμε ιδιαίτερες δυσκολίες, εκτός από το επαγγελματικό κομμάτι του Τετράστιχου όπου σαν επιχειρηματίες έπρεπε να κληθούμε να αντιμετωπίσουμε τις δυσκολίες της εποχής.

9. Τι συμβουλή θα δίνατε σε νέους/νέες που θέλουν να ασχοληθούν με το τραγούδι;

• Μια συμβουλή θα έδινα. Να μην μπαίνουν στη διαδικασία να ακολουθούν έτοιμα πρότυπα τα οποία «πασάρουν» τηλεόραση και μέσα. Να βγάλουν τη μουσική που έχουν μέσα τους και αυτό που λέει η ψυχή τους και αν δουν ότι δεν τους βγαίνει, υπάρχουν πολλά πράγματα που μπορούν να κάνουν στη ζωή τους. Δυστυχώς στην Ελλάδα έχουμε τα πρότυπα τραγουδιστή και ποδοσφαιριστή. Αυτό πρέπει να αλλάξει, για να εμπλουτίσουμε λίγο και τις ιδιότητές μας στο σύνολο τους.