Παίζοντας στο σπίτι έξυπνα και δημιουργικά – Προτάσεις για τα παιδιά που βρίσκονται σε κατ’ οίκον περιορισμό λόγω κορωναιού

Το τελευταίο διάστημα ζούμε μια πρωτόγνωρη κατάσταση όπου για να προφυλαχτούμε από τον κίνδυνο να νοσήσουμε από τον κορωναιό πρέπει να είμαστε σε κατ’ οίκον περιορισμό.

Ο εμψυχωτής θεάτρου στο Ελληνικό ωδείο Πύργου και μέλος της Θεατρικής Ομάδας Πύργου Σταύρος Ρομποτής μιλώντας σχετικά στην εφημ. ΠΑΤΡΙΣ τονίζει πως «Αυτό το γεγονός μας δίνει την ευκαιρία να έρθουμε πιο κοντά με την οικογένειά μας και να περάσουμε δημιουργικό όλοι χρόνο μαζί. Τα παιδιά βέβαια έχουν αστείρευτη ενέργεια η οποία δεν βρίσκει εύκολα διέξοδο μέσα σε τέσσερις τοίχους».

«Σκεπτόμενος τα παραπάνω, αποφάσισα να συγκεντρώσω μερικά παιχνίδια που μπορούν εύκολα να τα οργανώσουν και να τα διαχειριστούν οι γονείς ώστε να απασχολήσουν δημιουργικά τα μικρότερα μέλη της οικογένειας αλλά και τους εαυτούς τους! Τα παιδιά έχουν αστείρευτη φαντασία και θα εκπλαγείτε ευχάριστα από αυτά που θα δείτε – ακούσετε!», είπε χαρακτηριστικά…

Δείτε παρακάτω τις κατηγορίες των παιχνιδιών με τα οποία μπορείτε να προσφέρετε μια δημιουργική διέξοδο στα παιδιά σας και –γιατί όχι;- σε εσάς…

Παιχνίδια συγκέντρωσης

1. Σε κύκλο μετρούμε μέχρι το 20. Κάθε φορά ακούγεται μόνο μια φωνή. Αν ακουστούν δύο φωνές ταυτόχρονα, ξεκινάμε από την αρχή.
2. Ετοιμάζουμε και παρουσιάζουμε έναν δίσκο με ετερόκλητα αντικείμενα: ένα βιβλίο, ένα μαντήλι, μια σοκολάτα, ένα λουλούδι, μια φιγούρα του καραγκιόζη, μια φυσαρμόνικα, ένα σφουγγάρι, ένα κέρμα, μια μπίλια, ένα φρούτο. Το παιδί παρατηρεί για λίγο τα αντικείμενα. Εν συνεχεία καλύπτουμε τον δίσκο με ένα πανί. Τώρα το παιδί πρέπει να θυμηθεί και να κατονομάσει όσα περισσότερα αντικείμενα μπορεί.

Παιχνίδια εμπιστοσύνης

1. Τοποθετούμε διάφορα αντικείμενα μέσα στο χώρο (καρέκλες, μαξιλάρια), δημιουργώντας εμπόδια. Ένα παιδί είναι οδηγός και καθοδηγεί ένα άλλο με κλειστά μάτια ή δεμένα με ένα μαντήλι σε άγνωστη γι’ αυτό θέση μέσα στο χώρο. Ο καθοδηγούμενος καλείται να ακούει προσεχτικά και να εμπιστεύεται τον οδηγό του ώστε να μην τα πατήσει ή πέσει επάνω τους.

Παντομίμα

1. Υλικά: Απλές κάρτες που αναγράφουν το όνομα διαφορετικού ζώου. Κάθε παιδί επιλέγει μια κάρτα και τυχαίνει ένα ζώο. Στη συνέχεια το αναπαριστά και οι υπόλοιποι βρίσκουν ποιο ζώο είναι. Θα πρέπει να χρησιμοποιούν μόνο το σώμα τους, χωρίς τη βοήθεια αντικειμένων και χωρίς να κάνουν ήχους.
2. Ο καθρέφτης. Σε ζεύγη, αντικριστά, σε μικρή απόσταση. Ο Α αρχίζει μια αργή κίνηση και ο Β ακολουθεί σαν να είναι ο καθρέφτης του. Οι κινήσεις του είναι αργές, ώστε να προλαβαίνει ο Β, και συνεχίζονται ομαλά η μια μετά την άλλη χωρίς διακοπή για σκέψη. Τώρα οδηγεί ο Β και ακολουθεί ο Α (πχ πρωινό ξύπνημα και βούρτσισμα δοντιών, οδήγηση αυτοκινήτου, διάφορες γκριμάτσες κτλ).

Παιχνίδια συνεργασίας

Ανά ζευγάρια παίρνουμε κοντάρια ή σκουπόξυλα και τα κρατάμε με τις παλάμες μας αντικριστά. Αρχίζουμε να μετακινούμαστε προσέχοντας να μη μας πέσουν τα κοντάρια. Συνεχίζουμε αλλάζοντας τα σημεία επαφής (δείκτες χεριών, στήθος, μέτωπο, αγκώνες).

Παιχνίδια αφής

1. Μια ομάδα αντικειμένων της καθημερινότητας (π.χ. σκούπα, φαράσι, πορτοκάλι, καρέκλα, βιβλίο κτλ.) δίνεται στα παιδιά κι εκείνα με κλειστά ή δεμένα μάτια, με την αίσθηση μονάχα της αφής καλούνται να τα αναγνωρίσουν.
2. Τα παιδιά καλούνται με κλειστά μάτια να ζωγραφίσουν σ’ ένα κομμάτι χαρτί ένα απλό σχέδιο (ένα σπίτι, έναν άνθρωπο, ένα δέντρο κτλ)
3. Τα παιδιά καλούνται να ντυθούν με κλειστά τα μάτια κι έπειτα να ντύσουν ένα άλλο παιδί με κλειστά μάτια επίσης.

Παιχνίδια αυτοσχεδιασμού

1. Ιστορία δύο λέξεων: Οι παίκτες επινοούν μια ιστορία λέγοντας ο καθένας δύο λέξεις, π.χ. ο πρώτος λέει  ” μια μέρα”, ο παρτενέρ λέει ” πήγα στο”, κ.λπ. Οι παίκτες πρέπει να μιλούν όσο πιο γρήγορα μπορούν. Στόχος είναι να μη σκεφτόμαστε πράγματα σχετικά με την ιστορία, να μην τη συζητάμε ή να την προγραμματίζουμε, αλλά να την αφήνουμε  απλώς να κυλάει, να εξελίσσεται. Αν κάποιος από λάθος πει τρεις λέξεις ή μία, δεν πειράζει, η ιδέα είναι να μη σταματάμε.
2. Βρίσκουμε στο σπίτι μια μηχανή του χρόνου (μπορούμε και να την κατασκευάσουμε σαν μια μικρή σκηνή από σεντόνι στηριζόμενο στην πλάτη ενός καναπέ). Την περιεργαζόμαστε εξωτερικά περιγράφοντας διάφορες λεπτομέρειες. Μπαίνουμε μέσα και παρατηρούμε τα όργανα και τις λειτουργίες. Ξαφνικά αρχίζει να δουλεύει και μας μεταφέρει αρχικά πίσω στο χρόνο, στην εποχή των δεινοσαύρων. Βγαίνουμε έξω και περιγράφουμε τι «βλέπουμε». Ακούγονται πολλά διαδοχικά «μπιπ» από τη μηχανή, σημάδι ότι πρέπει να μπούμε πάλι μέσα για να συνεχίζουμε το ταξίδι μας στο χρόνο. Κάνουμε στάση σε διάφορους σταθμούς της ιστορίας (Πρωτόγονοι, Αρχαία Ελλάδα, Παγκόσμιοι πόλεμοι, άνθρωπος στο διάστημα) αλλά μεταφερόμαστε και στο μέλλον περιγράφοντας αυτά που «βλέπουμε» (ιπτάμενα αυτοκίνητα κτλ). Πριν από κάθε ταξίδι ακούγεται το χαρακτηριστικό μπιπ και πρέπει να μπούμε μέσα μέχρι το 5.

Βιβλιογραφία: Γκόβας Ν. (2003), Για ένα νεανικό δημιουργικό θέατρο, Εκδόσεις: Μεταίχμιο, Αθήνα.  Αυδή Α., Χατζηγεωργίου Μ. (2007), Η τέχνη του Δράματος στην εκπαίδευση, 48 προτάσεις για εργαστήρια θεατρικής αγωγής, Εκδόσεις: Μεταίχμιο, Αθήνα. Σέξτου Π. (2007), Πρακτικές εφαρμογές θεάτρου στην Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια εκπαίδευση, Εκδόσεις Καστανιώτης, Αθήνα. G. Faure-S. Lascar, Το θεατρικό παιχνίδι, Αθήνα, Gutenberg, 2001. Λάκης Κουρετζής, Το θεατρικό Παιχνίδι, Αθήνα, Εκδόσεις Καστανιώτη, 1991.