Η Ελλάδα, έκανε το ντεμπούτο της, στο Φεστιβάλ της Eurovision, το 1974, με την Μαρινέλλα, και το τραγούδι «Κρασί, Θάλασσα και τ’ Αγόρι μου». Μέχρι και το 2005, που κερδίσαμε την 1η θέση, με την Έλενα Παπαρίζου και το «My Number One» η χώρα μας, κατάφερε να μπει στην πρώτη πεντάδα, τέσσερις φορές.
«Έζησα τα πάντα, έκανα τα πάντα, δεν είχα φραγμούς, ήμουν ελεύθερη»: αυτά είναι τα λόγια της Ζωζώς Νταλμάς, της όμορφης γυναίκας που κάποτε κοσμούσε τα πακέτα τσιγάρων Σαντέ, υπήρξε ερωμένη του Κεμάλ Ατατούρκ και μεσουράνησε την περίοδο του Μεσοπολέμου. Ήθελε να τη θυμούνται, όπως η ίδια έχει εξομολογηθεί, ως «μια όμορφη και λαμπερή πρωταγωνίστρια του θεάτρου και συνεπή Ελληνίδα».
Σκόρπισαν απλόχερα το χαμόγελο και μοίρασαν χαρά στον κόσμο, σε εποχές δύσκολες. Σε καιρούς ζόρικους, όπου ο κινηματογράφος ήταν η διέξοδος από τα προβλήματα της καθημερινότητας, την ανέχεια και την απουσία της ελπίδας.
Με την πανδημία του κορωνοϊού να έχει αλλάξει την καθημερινότητα και τις ζωές εκατομμυρίων ανθρώπων παγκοσμίως, το φετινό Πάσχα για την Χριστιανοσύνη θα είναι διαφορετικό από τα υπόλοιπα.
«Κατά φωνή και ο γάιδαρος», «της… το κάγκελο», «γης μαδιάμ», «αναγκαίο κακό», «δίνω τόπο στην οργή», «χτύπα ξύλο». Φράσεις που χρησιμοποιούνται σχεδόν καθημερινά από εκατομμύρια ανθρώπους και για κάθε είδους περιστάσεις.
Συγκινητικές μαρτυρίες και διηγήσεις πρώην μεταναστών, τις οποίες είχε δημοσιεύσει παλιότερα, η σχολική εφημερίδα «Σελινούς» σε μια έκδοση έκπληξη, όπου οι μαθητές του Γυμνασίου Κρεστένων Ηλείας ανέδειξαν την μεγάλη περιπέτεια της ξενιτιάς, όπως την έζησαν οι πρόγονοί τους.
Στις 27 Μαΐου του 1821, στον όρμο της Ερεσού ο Παπανικολής πυρπολεί το οθωμανικό δίκροτο. Η πυρπόληση δίνει την αφορμή για τη σφαγή Μυτιληνιών χριστιανών, γνωστή σαν το «μεγάλο τζουλούσι».
Οι Αρχές της εποχής είχαν λογοκρίνει ένα από τα έργα του θιάσου της που είχε γράψει ο Παντελής Χορν και η Κυβέλη πήγε να διαμαρτυρηθεί στο γενικό διοικητή του νησιού, που ήταν ο μετέπειτα πρωθυπουργός της Ελλάδας.
Πρώτη δουλειά του Ιωάννη Λάτση στα καράβια ήταν η περίφημη “Νεράιδα”, ένα μικρό ακτοπλοϊκό που ναυπηγήθηκε στην Κροατία στα τέλη της δεκαετίας του ’30 και που στις αρχές της δεκαετίας του ’50 το έβαλε στην γραμμή του Αργοσαρωνικού ο «καπετάν Γιάννης».
Ένα από τα πιο γνωστά έθιμα το οποίο περνά από γενιά σε γενιά είναι και αυτό του πετάγματος του χαρταετού. Ολοι λίγο ή πολύ έχουν πετάξει την Καθαρά Δευτέρα (κυρίως) έναν χαρταετό της αρεσκείας τους. Λίγοι όμως γνωρίζουν γιατί πετάμε αετό αυτή τη μέρα, πώς ξεκίνησε το έθιμο.
Τα κούλουμα γιορτάζονται με πλήθος εκδηλώσεων, πολλές από τις οποίες διαφέρουν από τόπο σε τόπο. Ωστόσο, παντού το πέταγμα του αετού και η πατροπαράδοτη λαγάνα, συνοδεύονται με κέφι και χαρά.
Μια παλιά, ρετρό φωτογραφία στο Facebook group «Patras Memories – Αναμνήσεις απ’ την παλιά Πάτρα» στάθηκε αφορμή για να μάθουμε την πιο συγκινητική και τρυφερή ιστορία αγάπης.
Οι ηγέτες Δύσης και Ανατολής συσκέπτονται και διαπραγματεύονται· οι Ρώσοι και οι Ουκρανοί στρατιώτες έχουν λάβει θέση και αναμένουν εντολές· και οι άνθρωποι, οι πολίτες; Η απειλή πολέμου μεταξύ δύο άλλοτε αδελφικών λαών, της Ρωσίας και της Ουκρανίας, με ιστορικούς κι εθνολογικούς δεσμούς, που συνυπήρξαν επί αιώνες, πέραν από την πολιτική της, έχει και την ανθρώπινη διάσταση.
Ήταν 23 Σεπτεμβρίου του 1998 όταν ο Ρουμάνος κακοποιός τηλεφώνησε στον ΣΚΑΙ και ο τότε διευθυντής ειδήσεων Σταμάτης Μαλέλης, πέρασε τη γραμμή στον Νίκο Ευαγγελάτο, τον κεντρικό παρουσιαστή του δελτίου ειδήσεων.
Η βασιλόπιτα, το φλουρί, το σπάσιμο του ροδιού, το ποδαρικό, τα κάλαντα αποτελούν για πολλά νοικοκυριά πατροπαράδοτα έθιμα που τιμούνται κάθε χρόνο, τέτοιες μέρες.