Πύργος: Ξαναζωντάνεψαν οι μνήμες του ματωμένου 1922

Tην ευκαιρία να απολαύσουν μια εκδήλωση, με καταξιωμένους επιστήμονες και συγκροτημένες ομιλίες, είχαν όσοι παρακολούθησαν το απόγευμα του περασμένου Σαββάτου την ημερίδα που συνδιοργάνωσαν η εφημερίδα «Πρωινή» και η Κοιν.Σεπ. «ΑΕΝΑΟΝ» στο Συνεδριακό Κέντρο της ΠΕ Ηλείας στον Πύργο με θέμα τα 100 χρόνια από τη Μικρασιατική Καταστροφή, με την αρωγή της Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδας και του δήμου Πύργου και με την υποστήριξη του Πανεπιστημίου Πατρών, της Ολυμπίας Οδού και του Επιμελητηρίου Ηλείας.

Κατά τη σχεδόν δίωρη διάρκεια της ημερίδας, ξετυλίχθηκε ολόκληρη η ιστορική περίοδος που ξεκινά από τον Εθνικό Διχασμό 1915-17 και καταλήγει στη Συνθήκη της Λωζάννης το 1923 και αναλύθηκαν τόσο οι εσωτερικοί όσο και οι εξωτερικοί παράγοντες που οδήγησαν στον ενταφιασμό της Μεγάλης Ιδέας και στο δράμα που σήμερα αποκαλείται Μικρασιατική Καταστροφή.

Οι τέσσερις εισηγητές-ομιλητές, Θάνος Βερέμης, Σωτήρης Ριζάς, Θανάσης Διαμαντόπουλος και Αντώνης Κλάψης, έδωσαν τον καλύτερό τους εαυτό και χάρισαν στους παρευρισκόμενους θεατές τέσσερις ολοκληρωμένες εισηγήσεις, που ήταν εύληπτες και κατανοητές στο κοινό, δίχως να υστερήσουν σε επιστημονική αρτιότητα. Και οι τέσσερις απέφυγαν τον στείρο ακαδημαϊκσμό και, αφού ανέλυσαν τα ιστορικά γεγονότα, δεν δίστασαν να προβούν σε τολμηρές και εύστοχες αξιολογικές κρίσεις και διαπιστώσεις, με λόγο μεστό, νηφάλιο και ιστορικά τεκμηριωμένο.

Ο κ.Αντωνακόπουλος κατά το χαιρετισμό του τόνισε: «Είναι ένα δύσκολο θέμα, γιατί στις ήττες σπάνια βρίσκεται ο υπαίτιος, ενώ στις νίκες υπάρχει “συνωστισμός” νικητών. Αυτό μας έχει διδάξει η ιστορία και κυρίως η πολιτική ιστορία. Έχει αποδειχθεί ότι το χαρακτηριστικό του διχασμού είναι εύκολη υπόθεση στην Ελλάδα και μέσα σ’ αυτό υπάρχει το στοιχείο του λαϊκισμού, του ατομισμού, και του ναρκισσισμού από τους πολίτες.

Πάνω σ’ αυτή την κοινωνική διάσταση που είχε δημιουργηθεί ήρθε και η συντριβή με τις αλλαγές στη συμπεριφορά των Μεγάλων Δυνάμεων σε σχέση με τη χώρα και θρηνούμε ακόμη. Βέβαια δεν διδασκόμαστε…Από την Αρχαία Ελληνική περίοδο επαναλαμβάνονται τα ίδια λάθη. Αυτό συμβαίνει και στις μέρες μας…Πρέπει να ζήσουμε μ’ αυτή την κληρονομική “νόσο”΄η οποία μεταφέρεται από γενιά σε γενιά. Διχασμός: λέξη επικίνδυνη. Την έχει πληρώσει ο ελληνισμός και την πληρώνει ακόμη.

Αυτή η συμπεριφορά υπάρχει σε μικρές και μεγάλες διαστάσεις. Το βλέπουμε στους Δήμους και παντού. Λαϊκισμός, ύβρης και προβοκάτσια. Όλοι εναντίον ενός. Ποινικοποίηση της πολιτικής ζωής. Ασυγχώρητο λάθος να διαφωνείς με κάποιον. Προσωποποίηση των πολιτικών διαφορών, εμπάθεια και εξοντωτική διάθεση…Δυστυχώς αυτή είναι η πραγματικότητα.

Οι καθηγητές θα αποδώσουν τα πραγματικά και βαθύτερα αίτια αυτού του διχασμού. Έχουμε όμως και τα καλά μας ως λαός. Όταν την “πατάμε” αμέσως μετά γινόμαστε καλύτεροι, για λίγο διάστημα. Θεωρώ ότι τώρα, μετά τα μνημόνια είμαστε λίγο πιο ώριμοι».