Συνεντεύξεις

Self test … στον Παύλο Αυγερινόπουλο: «Ο εχθρός του καλού είναι το καλύτερο»…

Σήμερα η στήλη φιλοξενεί τον Παύλο Αυγερινόπουλο, ευρύτερα γνωστό -κυρίως- από την πολυετή ενασχόληση του με την ορχήστρα «Τα χρώματα της Ήλιδας» (σ.σ. εκ των ιδρυτικών μελών έχοντας διατελέσει και πρόεδρος του ΔΣ του μουσικού σχήματος)…
Ακούστε το άρθρο

Χρησιμοποιώντας -με αρκετές διαφοροποιήσεις κάθε φορά- το πολυσυζητημένο ερωτηματολόγιο του Προυστ η στήλη φιλοξενεί κάθε Κυριακή πρόσωπα (που ζουν στην Ηλεία ή σχετίζονται άμεσα με την περιοχή μας) έχοντας στόχο να αναδείξει την προσωπικότητα του συνεντευξιαζόμενου…

Σήμερα η στήλη φιλοξενεί τον Παύλο Αυγερινόπουλο, ευρύτερα γνωστό -κυρίως- από την πολυετή ενασχόληση του με την ορχήστρα «Τα χρώματα της Ήλιδας» (σ.σ. εκ των ιδρυτικών μελών έχοντας διατελέσει και πρόεδρος του ΔΣ του μουσικού σχήματος)…

Την Τρίτη του Πάσχα (26/4) τα εγκαίνια της έκθεσης ζωγραφικής του ιδίου με τίτλο «Έργα καραντίνας» (στο Κέντρο Ξένων Γλωσσών «ΑΒC» Πύργου, Παπαφλέσσα 52), μας υπενθυμίζουν με τον καλύτερο τρόπο την σχέση του και με την συγκεκριμένη μορφή τέχνης…

Σήμερα μαθαίνουμε περισσότερα για τον Παύλο Αυγερινόπουλο που απαντά πρόθυμα και με χαμόγελο στις ερωτήσεις μας…

Ποιο είναι το κύριο γνώρισμα του χαρακτήρα σου;

Η νηφαλιότητα και η προσπάθεια να λυθούν όλα τα προβλήματα με ηρεμία.

Ποιο είναι το κύριο ελάττωμά σου;

Κάποιες φορές δεν έχω στη διάθεση μου το χρόνο που θα `θελα, ώστε να είμαι πιο κοινωνικός

Ποιο είναι το φυσικό χάρισμα που θα ήθελες να έχεις;

Να ήμουν 8-10 κιλά πιο ελαφρύς.

Αν δεν ήσουν εσύ, ποιος θα ήθελες να είσαι;

Αν δεν ήμουν εγώ, θα ήθελα να είμαι ο Ερνέστος Τσίλερ και να έχω ζήσει εκείνη την εποχή.

Τι ήταν αυτό που  έβαλε το πινέλο στα δάχτυλα σου;

Ξεκίνησα να ζωγραφίζω από το Δημοτικό. Όταν φοιτούσα στο ΕΚΠΑ (1982-1988),παράλληλα εργαζόμουν σαν σχεδιαστής σε μια διαφημιστική εταιρία και εκεί βελτίωσα τις ατέλειές μου στο σχέδιο. Σ` αυτή τη δουλειά παρέμεινα ως το 1991, οπότε διορίστηκα με γραπτό διαγωνισμό στη Στατιστική Υπηρεσία Ν. Ηλείας. Το Μάιο του 1991 επί δημαρχίας Δημητρακόπουλου, έκανα την πρώτη μου ατομική έκθεση στο Λάτσειο και το 1996, πάλι επί Δημητρακόπουλου στο Λάτσειο επίσης.

Έκτοτε ακολούθησαν λίγες ομαδικές εκθέσεις στο Νομό μας και στην Αθήνα. Το 1991/92 μαθήτευσα στη Σχολή Αγιογραφίας Ηλείας με δάσκαλο τον εξαίρετο Νίκο Παπαηλιού. Ο κορονοϊός και η καραντίνα μου έδωσαν χρόνο να ζωγραφίσω, διότι ήμασταν κλεισμένοι στα σπίτια μας. Για τα έργα που θα παρουσιάσω, έχω δουλέψει πάνω από 900 ώρες.

Είσαι αυτοδίδακτος ζωγράφος… πώς ανακάλυψες το προσωπικό σου στυλ;

Το προσωπικό στυλ το πλάθεις με τη δουλειά σου και για ολόκληρη τη ζωή σου.

Πως ήρθε η απόφαση για την πραγματοποίηση της έκθεσης ζωγραφικής;

Η έκθεση πραγματοποιείται ύστερα από παρότρυνση πολλών φίλων και ιδιαίτερα της… πολιτιστικής αυτουργού, Χαράς Σκουλαρίκου, που είναι εδώ και είκοσι χρόνια συνοδοιπόρος στα πολιτιστικά.

Η πανδημία (και οι καραντίνες που την ακολούθησαν) ενίσχυσαν ή υποβάθμισαν την δημιουργικότητα των ανθρώπων;

Δεν μπορούμε να το γενικεύσουμε. Για κάποιους η καραντίνα ήταν κατάρα και για κάποιους άλλους λειτούργησε θετικά και δημιουργικά.

Υπάρχει κάποια ιδιαίτερη τοποθεσία/σημείο στην Ηλεία που σου προσφέρει έμπνευση;

Όλη η Ηλεία είναι πανέμορφη… θα χρειαζόμουν δέκα ζωές για να απαθανατίσω με το πινέλο μου τις ομορφιές της.

Ποιο είναι το πολυτιμότερο περιουσιακό στοιχείο σου;

Ένα διαμέρισμα στον Πύργο, για το οποίο ακόμα πληρώνω δάνειο.

Τι απεχθάνεσαι πάνω απ’ όλα;

Την ασυνέπεια, σε όλους τους τομείς της ανθρώπινης δραστηριότητας. Αντίθετα, με έλκουν οι συνεπείς άνθρωποι.

Τι σε κάνει να χαμογελάς;

Η καλή παρέα με αγαπημένα πρόσωπα. Εκεί πέφτει πολύ γέλιο.

Σε ποια λάθη δείχνεις τη μεγαλύτερη επιείκεια;

Σ αυτά που κάνουμε εν αγνοία μας.

Σε τι ελπίζεις;

Είμαι από τους ρομαντικούς που πιστεύουν ότι όλα θα πάνε καλύτερα.

Ποιο θεωρείς το μεγαλύτερο επίτευγμά σου;

Είναι η οικογένειά μου και η αναγνώριση των συμπολιτών μου για ότι ελάχιστο έχω προσφέρει στον πολιτισμό.

Ποιος θα ήταν για σένα ο ιδανικός τόπος για να ζήσεις;

Στην Ελλάδα, η Κέρκυρα, γιατί έχει πολλή μουσική. Στον κόσμο, η Νότια Ελβετία, στο Ιταλόφωνο καντόνι Τιτσίνο, που βρίσκεται στις όχθες της λίμνης Ματζόρε. Είναι πανέμορφα και θυμίζει αρκετά μια μεσογειακή χώρα.

Αγαπημένος σου ήρωας από την πραγματική ζωή;

Ο π. Αντώνιος που έχει ιδρύσει την «Κιβωτό του Κόσμου».

Αγαπημένο σου φαγητό και ποτό;

Το αγαπημένο μου φαγητό δυστυχώς, δεν το φτιάχνουν πολύ στην περιοχή μας. Είναι τα ντολμαδάκια με αμπελόφυλλο και κιμά. Όχι τα γιαλαντζί. Κάποια φορά μείναμε τέσσερεις ημέρες στο Ναύπλιο οικογενειακώς. Εκεί αυτό το φαγητό το έχουν σχεδόν όλα τα εστιατόρια. Και τις τέσσερεις ημέρες λοιπόν, μεσημέρι-βράδυ, έτρωγα το ίδιο φαγητό! Γενικά, δεν πίνω πολύ οινόπνευμα. Μ` αρέσει όμως, μια στο τόσο, να πιώ ένα ποτήρι καλό κρασί (ιδίως από την περιοχή μας) ή καμιά τεντούρα (των τοπικών ποτοποιείων).

Αγαπημένο σου μότο;

Ο εχθρός του καλού είναι το καλύτερο.

Όλη η επικαιρότητα