Ομογένεια

Σερβίριζε διασημότητες μέχρι που οι Κινέζοι αγόρασαν το Waldorf Astoria

Ακούστε το άρθρο

ΑΘΗΝΑ. (Γραφείο Εθνικού Κήρυκα). O Δημήτρης Συρίγος με καταγωγή από τη Σύρο μεγάλωσε και ζει ακόμη στο Μπρούκλιν. Τώρα με την πρόωρη συνταξιοδότητή του πηγαινοέρχεται στην Αθήνα, όπου μένει στην περιοχή της Ακρόπολης.

Εν τούτοις δεν αποχωρίζεται το Μπρούκλιν για πολύ. Μεγάλωσε εκεί, σπούδασε, δούλεψε. Αν και τελείωσε το κολέγιο, εν τούτοις η ζωή του ήταν συνυφασμένη με το σερβίρισμα. Γνωρίζει όλα τα μυστικά και όποιος τον γνωρίζει αντιλαμβάνεται ότι και το σερβίρισμα αν δεν είναι επιστήμη, είναι σίγουρα τέχνη.

Ξεκίνησε από σουβλατζίδικο συγγενή του στο Βίλατζ, την περίοδο που πήγαινε Κολέγιο, για να μεταφερθεί στο εστιατόριο Αυγερινός στο Citycorp Center, (τώρα Citigroup Center). Τότε υπήρχαν τρία εθνικά εστιατόρια. Το ελληνικό Αυγερινός, το γαλλικό Τournebroche και το ιταλικό Alfredo’s.

Την εποχή εκείνη ξεκίνησαν να ανοίγουν θέσεις στο Waldorf Astoria, αρχικά για την λίστα Β’. Οι θέσεις αυτές ήταν περιζήτητες γιατί άφηναν πολύ χρήμα, αλλά βεβαίως ήταν και πολύ κουραστικές. Αν ήθελε κάποιος μπορούσε να δουλέψει μπρέκφαστ, γεύμα και δείπνο, από τα μαύρα δηλαδή χαράματα μέχρι αργά μετά τα μεσάνυχτα.
Ο κ.Συρίγος σιγά σιγά ξεκίνησε από τη λίστα Β που σήμαινε αναπληρωματικός και πέρασαν μερικά χρόνια μέχρι να μεταταγεί στην λίστα Α. Το όνειρο ίσως κάθε σερβιτόρου στη Νέα Υόρκη, να ανήκει στο σωματείο local 6. Οχι κάτι το εύκολο καθώς έπρεπε να γίνεις πρώτα μέλος του catch 22 και εφόσον ο χώρος εργασίας ήταν στο συνδικάτο.

Ηταν ο μακαρίτης ο Πάπας ο κάπτεν στο Waldorf για πολλά χρόνια, και ο οποίος έφερε ένα μεσημέρι για γεύμα στον Αυγερινό τον γενικό διευθυντή των δεξιώσεων ένα  Λιβανέζο που μιλούσε άπταιστα έξι γλώσσες, συμπεριλαμβανομένων και των Ελληνικών, μαζί με μερικούς ακόμη διευθυντές. Ηθελε να τους δείξει το ελληνιό φαγητό. «Τους σέρβιρα εγώ και προφανώς στον Λιβανέζο άρεσε ο τρόπος του σερβιρίσματος. Μου έδωσε την κάρτα του να πάω να τον βρω στο γραφείο του στο Banquet office. Πήγα κάποια στιγμή αργότερα και με ρώτης ενα ενδιαφερόμουν αν πιάσω δουλειά. Το δέχτηκα ξέροντας ότι θα ξεκινούσα με τη λίστα Β. Παράλληλα πήγα με κάποιον από το συνδικάτο πλήρωσαν την συνδρομή έναρξης στο local 6 και έγινα μέλος» ανέφερε ο κ. Συρίγος.

Συνολικά δούλεψε κάτι λιγότερο από τριάντα χρόνια στο Waldorf. Σκληρή δουλειά, καλό χρήμα και πολλές αναμνήσεις. Τόσες που γεμίζουν μία ζωή. Εξάλλου το Waldorf Astoria ήταν το χλιδάτο ξενοδοχείο που ξεχώριζε απο τα άλλα πολυτελή για την ιστορία του. Και επίσης ήταν το αγαπημένο πολλών Ελλήνων και Κυπρίων.

Ο κ. Συρίγος βεβαίως ήταν στον τομέα των δεξιώσεων. Εκεί γινόντουσαν  οι μεγάλες δεξιώσεις γιατί το Waldorf Astoria είχε τη μεγαλύτερη αίθουσα, που έκλεινε με χωρίσματα όταν οι δεξιώσεις ήταν μικρότερες. Το μέγεθος άλλωστε του στερούσε τα πέντε αστέρια.

Πάντα όμως θυμάται ότι έβλεπε εκεί λαμπερά ονόματα της Εβδομης Τέχνης, πολιτικούς από όλο τον Κόσμο, προσωπικότητες που άλλοι απλώς ακούν τα ονόματά τους.

«Θυμάμαι τα πρώτα χρόνια να σερβίρω την Οντρεϊ Χέρμπορν», λέει. Σεμνή, ήσυχη, σχεδόν διάφανη, αριστοκρατική» περιγράφει την Χέρμπορν. «Και ποιος δεν πέρασε από το Χόλιγουντ…» λέει.

Ηταν και τα περίφημα πρωτοχρονιάτικα ρεβεγιόν. Μάλιστα παλιά συνήθιζαν να αναμεταδίδουν ζωντανά  το ρεβεγιόν New York Εve στο κανάλι 2 με αντίτιμο των καλεσμένων που ήταν 600 με 700 δολάρια το άτομο στα τελευταία.

  • Γιατί προτιμούσαν το   Waldorf Astoria; ρωτάμε.
  • «Είχε την αρχοντιά, είχε το όνομα. Και ας μην ξεχνάμε την ιστορία του. Δημιούργημα δύο ανταγωνιστών του Waldorf και του Astoria, που σμίξανε και έκαναν το ξενοδοχείο., φεύγοντας από τον πρώτο του χώρο, που σήμερα είναι το  Εmpire State Building».

Το ξενοδοχείο ήταν και αρχιτεκτονικό επίτευγμα. Καταλαμβάνει ένα ολόκληρο τετράγωνο μεταξύ Park kai Lexington Avenues και 49 με 50 δρόμους. Τόνοι ατσάλι χύθηκαν να το στεριώσουν, γιατί από κάτω περνάει το τρένο.  «Δόθηκε και μεγάλη έμφαση στη διακόσμηση, ήταν Αrt Decο και αποτελεί διατηρητέο κτίριο ακόμη και σήμερα» λέει.

Oπως λέει ο κ. Συρίγος, μπορεί να χρίστηκαν άλλα ξενοδοχεία πολυτελή, αλλά κανένα δεν απόκτησε τη φήμη του Waldorf Astoria. Μην ξεχνάμε ποιοι έμεναν στους πύργους του όπου οι σουίτες σε μόνιμη σχεδόν βάση. Από τον  Αϊζενχάουερ με τη γυναίκα του Μίμη μέχρι ποιον να πρωτοθυμηθεί κανείς για αυτούς που έμεναν μόνιμα εκεί.

Βέβαια δεν ήταν πέντε αστέρων λόγω μεγέθους. Οταν δέχεσαι να σερβίρεις στο Grand Ballroom 1600 άτομα μπορεί να έχεις την πολυτέλεια, αλλά στερείσαι τα αστέρια.\

Στα χ΄ρονια της εργασίας του ο κ. Συρίγος και τι δεν έχει να θυμηθεί. Βεβαίως από τις πιο ενδιαφέρουσες δεξιώσεις ήταν πάντα το Rock and Roll Hall of Fame. Μία συγκεκριμένη χρονιά «εγώ έπρεπε να σερβίρω όλο το συγκρότημα των Bee Jees. Ηταν εξαίρετα παιδιά και ευγενέστατα θυμάμαι» λέει.

Εχει σερβίσει όλους τους Προέδρους των ΗΠΑ και όλους τους Ελληνες ηγέτες. «Μάλιστα επειδή ήξεραν ότι μιλώ Ελληνικά η διεύθυνση με έβαζε να σερβίρω όσους  Ελληνες και Κύπριους ηγέτες παραβρίσκονταν σε δεξιώσεις ελληνικού ενδιαφέροντος. Και όλοι αυτοί μόλις τους μιλούσα Ελληνικά, εκπλήσσονταν πολύ ευχάριστα».

Σερβίρισε τη Μάργκαρετ Θάτσερ, όλους τους Νοτιοκορεάτες προέδρους, τη βασίλισσα του Βελγίου, και πολλούς άλλους. Εμένα και κάποιους άλλους με διάλεγαν σε δείπνα όπου η ασφάλεια ήταν πολύ αυστηρή όταν παραβρίσκονταν ηγέτες. Ασφαλώς έχω σερβίρει τον Οικουμενικό Πατριάρχη, πολλές φορές τον μακαριστό Ιάκωβο και πολλούς άλλους.

«Υπήρχαν πολλοί Ελληνες στο προσωπικό;» ρωτάμε.

«Οταν πρωτοπήγα τουλάχιστον το ένα τρίτο ήταν πράγματι Ελληνες στο τμήμα του banquet. Σταδιακά ο αριθμός μειωνόταν και τελικά όταν έκλεισε το ξενοδοχείο για ανανέωση μετά την αγορά του από τους Κινέζους οι Ελληνες που υπήρχαν ήταν μόνο τέσσερις».

«Θυμάσαι κάποιο απρόοπτο;» ρωτάμε.

«Δεν έτυχα σε κάτι το συνταρακτικό, εκτός από κανα δυό περιπτώσεις  που πέθαναν σε ώρα δουλειάς δύο σερβιτόροι».

Οπως μας λέει τώρα πια το περίφημο ξενοδοχείο ανήκει στην κινεζική κυβέρνηση από τον Φεβρουάριο φέτος. Το αγόρασε έναντι 1,9 δισ. δολάρια και το ανακαινίζει ολόκληρο για αυτό είναι και κλειστό για τρία χρόνια.

Ωστόσο χάρη του συνδικάτου όσοι δήλωσαν οικειοθελή αποχώρηση αποζημιώθηκαν γενναία. Οι άλλοι απλώς έπιασαν αλλού δουλειά ελπίζοντας ότι θα επανέλθουν όταν ανοίξει και πάλι το ξενοδοχείο.

Βεβαίως το Πεκίνο εκτός από το Waldorf Astoria , έχει αγοράσει το JW Marriott Essex House and το Four Seasons Hotel στην Washington, D.C..

Του Αρη Παπαδόπουλου

Όλη η επικαιρότητα