Σπύρος Παρασκευάκος: Χαράζει το δικό του μονοπάτι στον καλλιτεχνικό χώρο

Ο Σπύρος Παρασκευάκος συστήθηκε στο κοινό μέσα από την «Τέταρτη Ακρόαση» της Μικρής Άρκτου, μέσα από τις ομαδικές συνεργασίες του με στιχουργούς (Χ. Γ. Παπαδόπουλος, Γιάννης Βασιλόπουλος) και ερμηνευτές (Ζαχαρίας Καρούνης, Απόστολος Κίτσος, Δήμητρα Σελεμίδου), την πρώτη του ποιητική συλλογή με τίτλο «Μικρά Καρφιά», αλλά, κυρίως, μέσα από τα ξεχωριστά τραγούδια του, μέσα από τα οποία αποτυπώνεται η εμπνευσμένη δημιουργία του…

Με καταγωγή από τον Πύργο, μεγαλωμένος στη Βαρβάσαινα όπου τέλειωσε το δημοτικό και το Γυμνάσιο (το λύκειο το τελείωσε στον Πύργο), «χαράζει» το δικό του μονοπάτι στον καλλιτεχνικό χώρο, με τις δουλειές του να αποσπούν θετικές κριτικές.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα η τελευταία του συναυλία-μουσική παράσταση με τίτλο «Room Sessions» που  πραγματοποιήθηκε στην Αγγλικανική Εκκλησία του Αγίου Παύλου στην Αθήνα (Τραγούδησαν μαζί του ο Σταύρος Νιφοράτος και η Κατερίνα Παράσχου, ενώ στην αφήγηση ήταν η Ιωάννα Λέκκα)…

«Βήμα – βήμα, δίχως βιασύνη, χτίζει μία προσωπική κατάσταση, αφήνοντας τις συμβάσεις και παλεύοντας, ασυνείδητα ενδεχομένως, με ένα ολόκληρο σύστημα προκάτ καλλιτεχνών. Ο Παρασκευάκος εμφανίστηκε να ερμηνεύει ο ίδιος το υλικό του με έναν τρόπο ιδιαίτερο, εσωστρεφή και παράλληλα άκρως επικοινωνιακό, σύγχρονο και μάλλον πρωτότυπο για τα εγχώρια δεδομένα», γράφτηκε στο koutipandoras.gr, όπου ο ίδιος είχε μιλήσει μερικές ημέρες νωρίτερα, συνέντευξη από την οποία σταχυολογήσαμε ορισμένες από τις απαντήσεις του…

Για τον δεύτερο προσωπικό του δίσκο, την «Τρίτη έξοδο» (που κυκλοφόρησε το 2017 από τη Μικρή Άρκτο)…

«Ακούστηκε, γιατί πιστεύω πως ήταν ένας πολύ ωραίος δίσκος με τη συμμετοχή του Φοίβου Δεληβοριά, ο οποίος μας στηρίζει και τον αγαπάμε. Ωστόσο, το airplay όλο πήρε το κομμάτι ”Μαμά, μπαμπά” ειδικά μετά την παρουσίαση του στην εκπομπή του Σπύρου Παπαδόπουλου, όπου πήραμε μέσα σε λίγο καιρό πάνω από ένα εκατομμύριο views! Πέραν των views, η “Τρίτη έξοδος” πήγε σχετικά καλά κι από πωλήσεις για τα δεδομένα τουλάχιστον της σημερινής δισκογραφίας».

Για τον πατέρα του (Πάνο Παρασκευάκο) και την παρουσία του στις συναυλίες που δίνει…

«Τον θέλω τον πατέρα μου να είναι εκεί, γιατί είναι σημαντικός κριτής μου με κοφτερή ματιά. Έχουμε μια αρμονική σχέση σήμερα με τους δικούς μου χωρίς να σημαίνει ότι δεν πέρασε κι από τα σκαμπανεβάσματα της. Πάντα, όμως, η σχέση μας ήταν καλή χωρίς τσακωμούς».

Για το Εθνικό Θέατρο…

«Η σκέψη και η ζωή μου άλλαξαν όταν πέρασα στο Εθνικό Θέατρο. Είχε γίνει προκήρυξη για πολλά εργαστήρια, ένα απ’ τα οποία ήταν κι αυτό της μουσικής για θέατρο και κινηματογράφο. Την επιμέλεια του είχαν ο Νίκος Κυπουργός και ο Κορνήλιος Σελαμσής και ήταν η πρώτη χρονιά που το κάνανε. Στο Εθνικό δουλέψαμε με τόσα πολλά και διαφορετικά πράγματα που, ειλικρινά, σου καλλιεργούσαν τον εγκέφαλο! Σκέψου ότι τις δύο απ’ τις τέσσερις ώρες διαβάζαμε κείμενα, μελετούσαμε φιλοσοφία».

Για την Τέταρτη Ακρόαση της Μικρής Άρκτου (του Παρασκευά Καρασούλου)...

«Διάβασα τη σχετική αγγελία και αποφάσισα να στείλω κομμάτια. Για μας ήταν πιο ξεκάθαρα τα πράγματα, γιατί είχαμε δει ποιοι είχαν ξεχωρίσει απ’ τις Ακροάσεις τα προηγούμενα χρόνια. Καλλιτέχνες σαν τον Καραμουρατίδη και τη Μποφίλιου, με τους οποίους μεγαλώσαμε, οπότε ξέραμε το ύφος που θα κινηθούμε. Συν τοις άλλοις, η Μικρή Άρκτος είχε όλη αυτή την ποιότητα που εγώ ήθελα».

Για τη δεύτερη εργασία του, την «Τρίτη έξοδο» (και το «πάντρεμα» με τον στιχουργό Γιάννη Βασιλόπουλο)…

«Συνέβαινε το εξής περίεργο, με το που έστελνε ένα στιχούργημα του ο Γιάννης, το τραγούδι ήταν έτοιμο σε πέντε λεπτά, σαν να ήταν εκεί για πάντα! Έγραψα ένα, δύο, μετά τρία, μετά πέντε και σε ελάχιστο χρόνο, είδαμε ότι βγάζαμε ολόκληρο δίσκο! ”Πάμε να το κάνουμε” είπαμε κι έτσι προέκυψε η δουλειά με ταχύτητες που δεν τις είχα συνειδητοποιήσει».

Για το γεγονός ότι εργαζόταν ως περιπτεράς…

«Δεν είχα δουλειά, βρήκα μια αγγελία και πήγα. Το περίπτερο είναι μια μεγάλη ιστορία, το να δουλεύεις μόνος σου για ένα οκτάωρο μέσα σ’ ένα τετραγωνικό μέτρο ήταν κάτι αδιανόητο για μένα, που μπορεί να περνούσα άλλες οκτώ ώρες στο πιάνο κι άλλες οκτώ ώρες στον καναπέ μου με το να σκέπτομαι διάφορα. Έχω κρατήσει πράγματα στην άκρη, τα οποία σίγουρα θα συμπεριληφθούν σε ένα επόμενο ποιητικό βιβλίο μου. Παρόλα αυτά, το περίπτερο ήταν μια μεγάλη σπουδή για μένα. Έπρεπε να μάθω να ‘χω τα πάντα οργανωμένα μέσα σ’ έναν τρομερά περιορισμένο χώρο και, το βασικότερο, να διαχειριστώ τόσους και τόσους διαφορετικούς ανθρώπους που αποτελούν τη δομή της νεοελληνικής κοινωνίας».

Για τις live εμφανίσεις…

«Αυτόν τον καιρό, παρότι δεν έχω σταματήσει να γράφω μουσικές για το θέατρο, αποφάσισα να δώσω μεγαλύτερη σημασία στα live. Υπήρξα δυσανάλογος ως προς αυτό, έκανα δίσκους, αλλά υστερούσα πολύ στα live. Είχα ανάγκη να γίνω καλύτερος και να βλέπω σε μένα όλα αυτά που παρακολουθούσα μέσω του θεάτρου. Εκεί είπα να κάνω την ψυχοθεραπεία μου on stage».

Για την πρόσφατη συναυλία του στην Αγγλικανική Εκκλησία στο Σύνταγμα (στις 30 Νοεμβρίου 2019)…

«Στην ουσία πρόκειται για μία κανονική παράσταση, αφού περιέχει και ποιήματα από τις ποιητικές συλλογές μου (έχει ήδη εκδώσει στη Μικρή Άρκτο την πρώτη ποιητική συλλογή του, ενώ επίκειται η έκδοση της δεύτερης που θα έχει την υφή μονολόγου). Γράφω συνέχεια, είτε κείμενα, είτε τραγούδια χωρίς να ξέρω την τελική μελλοντική δομή τους. Φέτος, βέβαια, είπα στοπ! Κουράστηκα, βαρέθηκα, δεν είχα κάτι να εμπνευστώ και θέλησα να αφιερωθώ αποκλειστικά στα live».