Συνεντεύξεις

Στη Γαλλία υπάρχει αξιοκρατία γιατί αναγνωρίζεται ο κόπος και η αξία των πολιτών..

Ακούστε το άρθρο

Ο Διονύσης Λιανός μιλά στην εφημ. Πατρίς

Αναζητώντας ένα καλύτερο επαγγελματικό αύριο και μη γνωρίζοντας τη γαλλική γλώσσα, ο Διονύσης Λιανός με καταγωγή από τον Πύργο ζει πλέον στη Γαλλία από το 2012 όπου εργάζεται ως καθηγητής ιστορίας, γεωγραφίας και πολιτικής αγωγής σε ιδιωτικό επαγγελματικό λύκειο της χώρας και παράλληλα εργάζεται και ως εκπαιδευτικός σε ελληνικό σχολείο στη Γενεύη Ελβετίας. Η εγκατάστασή του σε μια άλλη χώρα ήταν συνειδητή επιλογή και πηγάζει από το επαγγελματικό αδιέξοδο που επικρατούσε στην Ελλάδα εκείνη τη χρονική περίοδο, στην Ελλάδα των μνημονίων και της οικονομικής κρίσης, τότε όπου χιλιάδες Έλληνες οδηγήθηκαν στο εξωτερικό. Μια εξαιρετικά δύσκολη απόφαση που όμως έπρεπε να πάρει καθώς φεύγοντας άφησε πίσω του, τους γονείς του, την αδερφή του και τους φίλους του. Οι δικοί του άνθρωποι στήριξαν την απόφασή του και η μεγάλη του επιμονή έφερε το επιθυμητό αποτέλεσμα. Έτσι με τη βοήθεια ενός φίλου του, άνοιξε νέους ορίζοντες και προοπτικές στην επαγγελματική του σταδιοδρομία σε μια χώρα φιλική και φιλόξενη που αναγνωρίζει τον κόπο και την αξία των πολιτών, όπως χαρακτηριστικά μου εκμυστηρεύτηκε ο ίδιος. Στη συνέντευξη που μας παραχώρησε μας μιλά για τη ζωή του εκεί, για την αγάπη των ξένων στον αρχαίο ελληνικό πολιτισμό και φυσικά για την απονομή του Διεθνούς βραβείου Νίκου Καζαντζάκη που έλαβε.

Πώς είναι η ζωή στη Γαλλία; Ήταν επιλογή σου να εγκατασταθείς εκεί;

Ναι, ήρθα από επιλογή τον Μάρτιο του 2012 για να βρω ένα καλύτερο μέλλον. Ήταν μια ιδιαίτερη περίοδος της ζωής μου, όπου από επαγγελματικής άποψης έβλεπα μόνο αδιέξοδα. Μη γνωρίζοντας, λοιπόν, γαλλικά, έφτασα εδώ. Χάρη στη στήριξη της οικογένειάς μου και ενός πολύ καλού φίλου, με υπομονή και επιμονή κατάφερα – νομίζω δηλαδή – να βρω την … τύχη μου. Η ζωή είναι καλύτερη σε πολλούς τομείς από την Ελλάδα, αλλά δεν σημαίνει ότι είναι αυτό που πολλοί πιστεύουν. Αυτό για το οποίο δεν θα άφηνα τη Γαλλία θα ήταν η  ξιοπρέπεια, ο σεβασμός και η αναγνώριση των κόπων.

 

Εγκλιματίστηκες εύκολα; Έχουμε κοινά ως λαοί;

Δεν είμαι σίγουρος αν μπορώ να πω ότι εγκλιματίστηκα εύκολα. Υπάρχουν σαφώς ακόμα πράγματα τα οποία δεν μπορώ να συνηθίσω. Αλλά όπως και να ’χει, ναι, μπορώ να πω ότι έχω εγκλιματιστεί ύστερα από τόσα χρόνια.. Ως λαοί, θαρρώ ότι έχουμε και κοινά και διαφορές, όπως θα συνέβαινε ανάμεσα σε κάθε λαό. Το στοιχείο που μας ενώνει νομίζω περισσότερο είναι η γλώσσα, πάνω από 6.000 λέξεις με ελληνική ρίζα χρησιμοποιούνται καθημερινά. Το στοιχείο που μας χωρίζει περισσότερο νομίζω είναι ότι οι Έλληνες είμαστε ιδιαίτερα καχύποπτοι ως λαός και δεν εμπιστευόμαστε εύκολα. Παντού βλέπουμε το κακό.

Μίλησέ μας για το αντικείμενο της δουλειάς σου…

Είμαι καθηγητής ιστορίας, γεωγραφίας και πολιτικής αγωγής σε ιδιωτικό, επαγγελματικό λύκειο στη Γαλλία. Προηγουμένως εργάστηκα για 6 χρόνια ως γραμματέας σε δημόσιο λύκειο, το οποίο δεν θα ξεχάσω ποτέ για το πόσα μου έμαθε! Εκεί ήμουν και υπεύθυνος των πολιτιστικών εκδηλώσεων του σχολείου. Από το 2013 έχω τη μεγάλη χαρά να εργάζομαι και ως εκπαιδευτικός ελληνικής γλώσσας και ιστορίας σε ένα ιδιωτικό ελληνικό σχολείο στη Γενεύη της Ελβετίας.

Μέσα από τις σπουδές σου, την επαγγελματική σου καταξίωση και τη συναναστροφή σου με άτομα άλλων χωρών, τί είναι η Ελλάδα για την ανθρωπότητα;

Εξαρτάται πάντα με ποιον μιλάς. Με την πλειοψηφία των ξένων που έχω συναναστραφεί και οι οποίοι δεν έχουν επισκεφτεί τη χώρα μας, η Ελλάδα για αυτούς είναι ο τόπος που γέννησε την μυθολογία, τη δημοκρατία, τον ολυμπισμό, το θέατρο, τη φιλοσοφία… Αλλά είναι και ένα τεράστιο αρχιπέλαγος με χιλιάδες νησιά που έχουν άσπρα και μπλε σπιτάκια και εξαιρετικές παραλίες. Ένας τόπος φιλόξενος που δεν κάνει ποτέ κρύο, δεν έχει βουνά και όλοι τρώνε μουσακά. Έχω γνωρίσει όμως και ανθρώπους – Γάλλους και Ελβετούς – που γνωρίζουν πάρα πολύ καλά την Ελλάδα και την ιδιοσυγκρασία των Ελλήνων.

Θεωρείς ότι τα ελληνόπουλα διδάσκονται καλά ελληνικά ;

Εξαρτάται από τον δάσκαλο και τους γονείς. Ένας μεγάλος παράγοντας είναι το αν στο σπίτι μιλάνε ελληνικά ή όχι.

Τα αρχαία Ελληνικά διδάσκονται με τον ίδιο τρόπο στη Γαλλία ; Πρόκειται για νεκρή γλώσσα ή μήπως πρόκειται για το θεμέλιο λίθο άλλων γλωσσών ;

Τα αρχαία ελληνικά πλέον στη Γαλλία είναι μάθημα επιλογής στο γυμνάσιο και σε ελάχιστα λύκεια. Όχι, δεν διδάσκονται με τον ίδιο τρόπο. Στην πλειοψηφία όταν μιλάς για ελληνικά θεωρούν ότι στην Ελλάδα μιλάμε ακόμα τα αρχαία, που θεωρούνται μια νεκρή γλώσσα. Πρέπει κάποιος να ξέρει για να καταλάβει την αξία των αρχαίων ελληνικών.

Πού αποδίδεις την αγάπη των ξένων για τον αρχαίο ελληνικό πολιτισμό;

Είναι ίσως η μυθολογία, οι αξίες, οι επιστήμες, τα γραπτά της αρχαιότητας που έμειναν, που αναπαρήχθησαν κατά τη διάρκεια της Αναγέννησης, του Διαφωτισμού από σπουδαίους ευρωπαίους συγγραφείς και καλλιτέχνες. Είναι ο φιλελληνισμός, ο νεοκλασικισμός, οι περιηγητές που βοήθησαν. Αλλά δυστυχώς η γνώση της πλειοψηφίας των ξένων για τον ελληνικό πολιτισμό σταματάει στο 350 π.Χ.. Δυστυχώς αγνοούν τη συνέχεια… Το Βυζάντιο, 1821, το 1922, το 1940, τον Βενιζέλο, τον Τρικούπη, τον Ελύτη και το Σεφέρη κτλ.

Από τον Οκτώβριο του 2013 διδάσκεις και είσαι διευθυντής σε ένα διδασκαλείο της ελληνικής γλώσσας και ελληνικού πολιτισμού στη Γενεύη. Τί αφορά αυτό;

Αυτό το μικρό σχολείο είναι το μεγάλο μου πάθος. Στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας και  έχνης Γενεύης διδάσκουμε την ελληνική ως δεύτερη γλώσσα και γίνεται προσπάθεια να μεταδώσουμε στα ελληνόπουλα δεύτερης και τρίτης γενιάς τις αξίες του ελληνισμού μέσα από την Ιστορία και την Τέχνη. Δεν ακολουθούμε το κλασικό πρόγραμμα των παραδοσιακών ελληνικών σχολείων της ομογένειας. Κάθε χρόνο κάνουμε διάφορα πρωτότυπα εκπαιδευτικά προγράμματα και ερχόμαστε σε επαφή με εκπαιδευτικούς και μη φορείς από την Ελβετία και την Ελλάδα. Η πλειοψηφία των μαθητών μας ανταποκρίνεται εντυπωσιακά στον τρόπο διδασκαλίας μας. Είναι μεγάλη τιμή για μένα να έχω βρεθεί στον εκπαιδευτικό δρόμο τους και ακόμα περισσότερη τιμή η συνεργασία μας με ένα πλήθος φορέων, όπως το Υπουργείο Εξωτερικών, το Πολιτιστικό Ίδρυμα του Ομίλου Πειραιώς, η Υπηρεσία Συντήρησης Μνημείων Ακροπόλεως και πρόσφατα το Μουσείο Σχολικής Εκπαίδευσης στην Αθήνα, που υιοθέτησε το επιτραπέζιο παιχνίδι που δημιούργησαν οι μαθητές μας πέρυσι με αφορμή τα 100 χρόνια από τη λήξη του Α Παγκοσμίου Πολέμου. Το πιο πρόσφατο πρόγραμμά μας ήταν η μελέτη της αγάπης μέσα από την ελληνική λογοτεχνία από τους εφήβους μαθητές μας, οι οποίοι παρουσίασαν τον Νοέμβριο σε μια μεγάλη εκδήλωση στη Γενεύη τον Ερωτόκριτο (στο πλαίσιο του έτους Ερωτόκριτου, υπό την αιγίδα του προξενείου μας και της περιφέρειας Κρήτης).

 

Βραβείο Καζαντζάκη πώς προέκυψε, μνήμες, συναισθήματα …

Η απονομή του Διεθνούς Βραβείου Νίκου Καζαντζάκη είναι μια ύψιστη τιμή για τη δουλειά και το μεράκι των μαθητών μας. Ήρθε από τη Διεθνή Εταιρεία Φίλων Νίκου Καζαντζάκη έπειτα από ένα καταπληκτικό πρόγραμμα που εκπονήσαμε το 2015 και το οποίο αφορούσε την εικονογράφηση αποσπασμάτων δύο έργων του Καζαντζάκη. Οι μαθητές μας μέσα από αυτό γνώρισαν τον Καζαντζάκη, αλλά και διδάχθηκαν τον Μινωικό πολιτισμό και την καστροπολιτεία του Μυστρά. Έγινε σοβαρή, συλλογική δουλειά και αναγνωρίστηκε. Λάβαμε συγχαρητήρια από το γραφείο του Έλληνα πρωθυπουργού και από το Υπουργείο Εξωτερικών. Μεγάλος σύμμαχος σε αυτή την προσπάθεια, ο κύριος Στασινάκης, πρόεδρος της ΔΕΦΝΚ, που πρόσφατα μάλιστα επισκέφτηκε και τον Πύργο.

Όλη η επικαιρότητα