Στον δρόμο για την κάλπη…

Του Χρίστου Πλευριά

Οι επόμενοι μήνες, δεν θα χαρακτηριστούν απλά και μόνο από την ελληνική προεδρία στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Αλλά, από σημαντικές εσωτερικές πολιτικές εξελίξεις, το απρόβλεπτο των οποίων κάθε φορά, προκαλεί συνήθως, διαφοροποιήσεις σεναρίων, με αναθεωρήσεις των αρχικών σχεδιασμών.

Στην ανωτέρω βάση, οι επαναλαμβανόμενες δηλώσεις τύπου «οι εκλογές θα γίνουν κανονικά» ή «δεν θα ληφθούν άλλα μέτρα» ή ακόμα «ότι φέτος μπαίνουμε στις αγορές…» και πολλά τέτοια επίσης, αποτελούν φληναφήματα, που δεν προσδίδουν κανένα ουσιαστικό περιεχόμενο, στην πορεία ακριβώς αυτών των εξελίξεων.

Από δω και στο εξής το… πολιτικό ρεπορτάζ θα πρέπει να περιλαμβάνει πολύ συγκεκριμένα πράγματα, και πάνω σε ειδικότερα δεδομένα που έχουν σχέση με το χρονικό διάστημα το οποίο ανοίγεται μπροστά μας:

Δημοσκοπήσεις και Ευρωεκλογές: Στην παρούσα φάση, και σύμφωνα με το αποτέλεσμα των ερευνών, παγιώνεται το προβάδισμα του ΣΥΡΙΖΑ στην πρόθεση ψήφου και την παράσταση νίκης, είτε πρόκειται για φανερές, είτε πρόκειται για μυστικές μετρήσεις.

Έτσι για πρώτη φορά στις Ευρωεκλογές αλλά και γενικότερα στις μέχρι τώρα εκλογικές αναμετρήσεις της μεταπολίτευσης στην Ελλάδα, προερχόμενο κόμμα από την Αριστερά, αναμένεται να πρωταγωνιστήσει και να γίνει αφετηρία σπουδαίων αλλαγών και ανακατατάξεων στον «παγιδευμένο» από τους δανειστές τόπο μας.

Δημοτικές – Περιφερειακές εκλογές: Δεν μπορεί να γίνει το ίδιο όμως και στις ταυτόχρονα αυτοδιοικητικές «μάχες» καθώς τα πρόσωπα είναι εκείνα που θα διαδραματίσουν τον πρώτο ρόλο.

Στη δικομματική κυβέρνηση το γνωρίζουν καλά αυτό. Είναι έτσι πολύ πιθανόν να αποφύγουν τα χρίσματα και τις στηρίξεις, αποφεύγοντας  εντέχνως  και μια νέα πολιτική σύγκρουση με το  ΣΥΡΙΖΑ κυρίως σε μεγάλες περιφέρειες και πόλεις.

Με αυτό τον τρόπο, και με ισχυρό το ενδεχόμενο εκλογής ικανών προσώπων που ανήκουν στον άξονα ΝΔ – ΠΑΣΟΚ εκτιμούν στην κυβέρνηση  ότι η επερχόμενη ήττα της Ευρωβουλής θα μετριαστεί…

«Χαλαρά» ωστόσο θα δει το ίδιο θέμα και το κόμμα της αξιωμ. αντιπολίτευσης αφού η έλλειψη στελεχών και οργανωτικής δομής δεν του επιτρέπουν να ελπίζει σε εντυπωσιακές ανατροπές πέραν του αισιόδοξου μηνύματος που εμφανίζουν τα ποσοστά  συσπείρωσης σε μεγάλους δήμους όπως και σε μικρές τοπικές κοινωνίες.

Ανασχηματισμός: Στην αναζήτηση αντιστροφής του κλίματος Σαμαράς, Βενιζέλος και συνεργάτες αυτών καταστρώνουν τα «σχέδια σωτηρίας» στον δρόμο προς τις κάλπες.

Η αναλογία του αποτελέσματος θα κρίνει και τη βιωσιμότητα ή μη της κυβέρνησης, όπως και το  «διαχειρίσιμο» αυτής μετά τις εκλογές. Η επίτευξη μικρού ποσοστού διαφορά από το ΣΥΡΙΖΑ θεωρούν στο Μαξίμου ότι θα τους δώσει τη δυνατότητα μιας καινούριας αρχής…

Έχουν αποφασίσει ως εκ τούτου, να αλλάξουν τη σημερινή εικόνα που μόνο δυσφορία και αγανάκτηση φέρνει στους πολίτες. Ο ανασχηματισμός σε αυτή την περίπτωση μοιάζει με μονόδρομο. Κάποιοι δε, θα τον ήθελαν και σαρωτικό…

Εντοπίζονται άλλωστε  καθημερινά, αρρυθμίες, διαφορετικές προσεγγίσεις, υπουργικές αυθαιρεσίες και συμπεριφορές που  εκθέτουν το σύνολο των κυβερνώντων. Σε αυτά έρχεται να προστεθεί και η συχνή κόντρα Στουρνάρα – Βουλευτών  πολλοί εκ των οποίων θέλουν να τον δουν στην πόρτα εξόδου…

Το πλεόνασμα: Παράλληλα με τον ανασχηματισμό και μέχρι τις κάλπες του Μαΐου το κυβερνητικό δίπολο, θα επιδιώξει με κάθε τρόπο την εκμετάλλευση  του θετικού στοιχείου του πρωτογενούς πλεονάσματος. Πιστεύει εξάλλου ότι οι πρώτες συζητήσεις περί της βιωσιμότητας του ελληνικού χρέους θα δώσουν μια προοπτική ανακούφισης. Το θέμα βέβαια εδώ είναι, αν θα το πιστέψει και ο  εξαντλημένος ελληνικός λαός.

Η Ευρώπη τέλος που παίρνει κατά καιρούς τα δικά μας μηνύματα, εκτιμάται ότι θα ασκήσει για όλα τα παραπάνω την επιρροή της, αλλά κανείς πλέον δεν είναι σίγουρος πόσο σημαντική μπορεί να είναι αυτή. Πολύ περισσότερο όταν οι εξελίξεις στις οποίες αναφερόμαστε έχουν ήδη δρομολογηθεί…