Στρούσι: Το στολίδι του Κάμπου

Το Στρούσι είναι πεδινό χωριό του Δήμου Ανδραβίδας- Κυλλήνης στην Ηλεία σε υψόμετρο 150 μέτρα. Πριν από τη μεταρρύθμιση της τοπικής αυτοδιοίκησης το 2011, ήταν μέρος του Καποδιστριακού Δήμου Ανδραβίδας. Βρίσκεται σε μια επίπεδη αγροτική περιοχή, ένα χιλιόμετρο νότια της Μυρσίνης, τρία χιλιόμετρα δυτικά της Ανδραβίδας, τρία χιλιόμετρα ανατολικά του Νεοχωρίου και τρία χιλιόμετρα βορειοανατολικά της Δήμητρας.

Ως ξεχωριστός οικισμός αναφέρεται επίσημα το 1835 να προσαρτάται στον τότε δήμο Μυρτουντίων. Το 1924 με το ΦΕΚ 269Α – 29/10/1924 ορίστηκε έδρα της τότε νεοϊδρυθείσας ομώνυμης κοινότητα. Σύμφωνα με το Σχέδιο Καλλικράτης αποτελεί την τοπική κοινότητα Στρουσίου που υπάγεται στη δημοτική ενότητα Ανδραβίδας του Δήμου Ανδραβίδας – Κυλλήνης και σύμφωνα με την απογραφή 2011 έχει πληθυσμό 324 κατοίκους.

Πλέον το η Τοπική Κοινότητα Στρουσίου αριθμεί περίπου 250 μόνιμους κατοίκους, ενώ το καλοκαίρι αυξάνονται σε 500-700, λόγω της επίσκεψης των ετεροδημοτών.
Είναι ένα αγροτικό χωριό, όπως τα περισσότερα του Ηλειακού Κάμπου, και παράγει τα πάντα. Έχει μια από τις καλύτερες πλατείες στο Δήμο Ανδραβίδας-Κυλλήνης με το μνημείο των πεσόντων Ηρώων και μια παιδική χαρά. Στην πλατεία του χωριού βρίσκεται και το κοινοτικό γραφείο, που παραμένει ανοιχτό τις περισσότερες ώρες της ημέρας αλλά και τον ιατρείο, το οποίο επισκέπτεται αγροτικός ιατρός περίπου μια φορά το μήνα.

Τα παλαιότερα χρόνια το Στρούσι είχε πλούσια αθλητική ζωή. Μπορεί να μην είχε ομάδα ποδοσφαίρου, όπως οι περισσότερες κοινότητες της περιοχής, είχε όμως ομάδα μπάσκετ, σύλλογο επιτραπέζιας αντισφαίρισης καθώς και έναν σύλλογο τοξοβολίας, κάτι που δε το συναντάς εύκολα στην περιοχή. Δυστυχώς κανένας από τους αθλητικούς συλλόγους δε είναι σήμερα ενεργός.

Το Στρούσι μπορεί να υπερηφανεύεται για τον γνωστό του πολιτιστικό σύλλογο, τον «Περικλή» Με μακροχρόνια παρουσία και δράση ο Πολιτιστικός Σύλλογος «Ο Περικλής» έχει συμμετάσχει σε εκδηλώσεις σε όλα τα μήκη και πλάτη της Ελλάδας. Από τη Θεσσαλονίκη μέχρι το Καλλίκωμο και φυσικά στην Ανδραβίδα, στα Λεχαινά και σε όλα το νομό.

Το χωριό έχει να επιδείξει και δύο πολιτιστικά μνημεία. Το πρώτο είναι ο Ιερός Ναός της Αγίας Κυριακής, που είναι και η πολιούχος του Στρουσίου. Πρόκειται για μια πολύ όμορφη και ξεχωριστή εκκλησία, αφού το καμπαναριό της βρίσκεται σε ξεχωριστό κτίσμα και αποτελεί ένα κόσμημα για την περιοχή. Το δεύτερο μνημείο του χωριού είναι το Στρουσέικο γεφύρι το οποίο χρονολογείται από την Φραγκοκρατία και βρίσκεται στην άκρη του χωριού. Μάλιστα για το συγκεκριμένο γεφύρι ο πρόεδρος του χωριού Παναγιώτης Χριστόπουλος έχει στείλει και αίτημα στην Εφορεία Αρχαιοτήτων Ηλείας, για την ανάδειξη αλλά και την προστασία του.

«Η ζωή εδώ είναι ιδανική. Το χωριό μας είναι ένα στολίδι για τον Ηλειακό Κάμπο. Είμαστε ένα αγροτικό χωριό αλλά υπάρχουν και πολλοί που εργάζονται ως υπάλληλοι και στρατιωτικοί. Είναι ωραία να μένουμε εδώ γιατί έχουμε την ησυχία μας που είναι πολύ βασικό. Το Στρούσι έχει και έναν δραστήριο πολιτιστικό σύλλογο που τον κάνει να ξεχωρίζει από τα υπόλοιπα χωριά και αποκορύφωμα των δραστηριοτήτων είναι το μεγάλο πανηγύρι του χωριού στις 7 Ιουλίου που γιορτάζει η Αγία Κυριακή. Βέβαια τώρα δύο χρόνια δεν έχει γίνει τίποτα λόγω του κορωνοϊού. Όσον αφορά τα προβλήματα δεν παύουν να υπάρχουν ποτέ. Προσπαθούμε πάντα σε συνεργασία με το δήμο και την περιφέρεια να λύνουμε όσο το δυνατόν περισσότερα. Πέριξ του χωριού πλημμυρίζουν τα πάντα όταν βρέχει γιατί περνούν να κανάλια του ΤΟΕΒ. Ένα πρόβλημα που θα λυθεί στο μέλλον είναι αυτό των λυμάτων, με την υλοποίηση του έργου του βιολογικού καθαρισμού, που αποτελούσε αίτημα των κατοίκων για πάρα πολλά χρόνια.»

«Είμαι κάτοικος του χωριού από τα γεννοφάσκια μου. Δεν έφυγα ποτέ από εδώ. Η ζωή εδώ είναι καμιά φορά κουραστική, γιατί είμαστε αγροτική περιοχή, αλλά κατά τα άλλα έχουμε την ηρεμία μας. Τώρα είμαι συνταξιούχος αγρότης και κάποτε καλλιεργούσα τα πάντα. Δε σκέφτηκα να φύγω ποτέ από το χωριό. Είχα φύγει στο παρελθόν αλλά γύρισα αμέσως. Δε μπορούσα μακριά από το Στρούσι και δε μου άρεσαν ποτέ οι μεγάλες πόλεις. Έμεινα εδώ γιατί μου άρεσε η δουλειά μου, αλλά πάνω από όλα είχα την ελευθερία μου.»

«Ήρθα και εγκαταστάθηκα μόνιμα στο Στρούσι από την Αθήνα, όταν πήρα τη σύνταξή μου. Μου αρέσει το χωρίου γιατί εδώ γεννήθηκα και μεγάλωσα. Και όσο να’ ναι όπου γεννιέται ο άνθρωπος εκεί θα επιστρέψει στο τέλος. Στην Αθήνα όσο και να έκατσα πάντα εδώ ήταν το μυαλό μου. Οι πιο πολλοί ασχολούνται με τη γεωργία και τις καλλιέργειες. Το χωριό είναι ήσυχο και πλέον ζούμε με αυτό τον τρόπο. Βγαίνουμε έξω και μιλάμε με όλους. Η καλύτερη εποχή για να έρθει κάποιος είναι το καλοκαίρι που γεμίζει το χωριό με κόσμο που κατεβαίνει από την Αθήνα. Το καλοκαίρι κάθε βράδυ γίνεται ένα μικρό πανηγύρι.»

«Είμαστε ένα όμορφο χωριό με μεγάλη ιστορία. Είναι ένα ήσυχο χωριό που αγαπάει ο ένας τον άλλον και αυτό το έχουμε αποδείξει και στις δύσκολες στιγμές. Το Στρούσι είναι ιδιαίτερα γνωστό και για τον πολιτιστικό του σύλλογο, ο οποίος έχει πλούσια και μακροχρόνια δράση και πέρα τα σύνορα της κοινότητας. Οι πολιτιστικές δράσεις του συλλόγου κορυφώνονται στο πανηγύρι της Αγίας Κυριακής, με τριήμερες και πενταήμερες εκδηλώσεις και τη συμμετοχή 100 παιδιών. Βέβαια, τα περισσότερα παιδιά έφυγαν από το χωρίο, όμως πολύ σύντομα τα χορευτικά τμήματα θα επαναλειτουργήσουν.»