Τα ιδανικά: Αναντικατάστατοι αρωγοί

Ιδανικά είναι οι ευγενείς σκοποί τ΄ανθρώπου που πηγάζουν από τη σταθερή προσήλωσή του σε ορισμένες ηθικές και πνευματικές αξίες. Είναι οτιδήποτε μπορεί να συλληφθεί από το νου του ανθρώπου, έχει αφάνταστη τελειότητα και αποτελεί την ασφαλέστερη πυξίδα και το ουσιαστικότερο νόημα της ζωής. Είναι το τέλειο πρότυπο στο οποίο τείνει ο άνθρωπος, ο ανώτερος σκοπός, η ευγενής επιδίωξη, που μόνο με ανελλιπείς και σύντονους αγώνες μπορεί να πραγματοποιηθεί. Υπογραμμίζουμε στο σημείο αυτό ότι υπάρχουν ιδανικά που είναι κοινά στους ανθρώπους όλων των εποχών, δηλαδή ιδανικά πανανθρώπινα, ακατάλυτα και αναλλοίωτα στο πέρασμα του χρόνου και άλλα που αποτελούν στόχο μόνο συγκεκριμένων τάξεων ή ομάδων. Επειδή η πνευματική συγκρότηση και η ψυχική καλλιέργεια, οι στόχοι και οι επιδιώξεις, τα όνειρα και οι ελπίδες των ανθρώπων διαφέρουν μεταξύ τους, είναι επόμενο να διαφέρουν και τα ιδανικά από τα οποία διαπνέονται και καθοδηγούνται .Για τους ελεύθερους πολίτες της ελληνικής αρχαιότητας φωτεινός φάρος και υπέρτατο ιδανικό, ήταν αυτό της καλοκαγαθίας που ταυτιζόταν με την ηθικοπνευματική ανάπτυξη του ανθρώπου. Ιδανικός άνθρωπος ήταν ,τόσο αυτός που είχε αναπτύξει σύμμετρα τις ψυχοπνευματικές του δυνάμεις, όσο και αυτός που χαρακτηριζόταν από μέτρο στη ζωή του, αφού το ΄μηδέν άγαν’ αποτελούσε το χρυσό κανόνα της ζωής των αρχαίων. Οι χριστιανοί από την άλλη θεωρούσαν σαν ύψιστο αγαθό την πίστη προς το θεό και την αγάπη προς τον συνάνθρωπο, θωρακισμένοι δε από αυτά τα ιδεώδη, υπέστησαν με καρτερία απερίγραπτα βασανιστήρια και εξευτελισμούς κι έδειξαν παραδειγματική μεγαλοψυχία.
Στην εποχή μας, εποχή άγχους κι ανασφάλειας, παρά την αλματώδη ανάπτυξη της τεχνικής και την πληθώρα των υλικών αγαθών δεν μπορούμε με σοβαρότητα να μιλάμε για πανανθρώπινα ιδανικά, εκτός από ορισμένες περιπτώσεις .Μολαταύτα ένα μεγάλο ιδανικό της εποχής μας που η κατάκτησή του ευαισθητοποιούσε και πυρπολούσε κάθε ανθρώπινη ψυχή από τα παλιά χρόνια είναι το ιδανικό της ελευθερίας. Ολοζώντανος και εντονότατος υπήρξε επιπροσθέτως ο πόθος ολόκληρης της ανθρωπότητας για το ιδανικό της ειρήνης Για την παγίωση και διατήρησή της αγωνίστηκαν τα πιο φωτοβόλα μυαλά και ολόκληροι λαοί πάλεψαν με όλες τους τις δυνάμεις, θυσιάζοντας συχνά κάθε άλλο αγαθό στο βωμό τους. Μπορούμε με έμφαση στα παραπάνω να προσθέσουμε και το ιδανικό της δικαιοσύνης. Η ισονομία και η ισοπολιτεία αποτέλεσαν το μεγάλο καημό των ανθρώπων και η συναίσθηση της αδικίας την ανεξάντλητη πηγή έντονων διαμαρτυριών και αναστατώσεων .Η ελευθερία λοιπόν ,η δημοκρατία, η ειρήνη, ο εξανθρωπισμός του ανθρώπου, η αγάπη, ηθική και η κοινωνική δικαιοσύνη αποτελούν τα φωτεινά ορόσημα των αγώνων στη σημερινή εποχή. Παράλληλα όμως με αυτά τα ανώτερα και ευγενέστερα ιδανικά, οι άνθρωποι της υλιστικής εποχής προβάλλουν και μια ολόκληρη σειρά από κατώτερες επιδιώξεις και σκοπούς, που τους έχουν αναγάγει σε ιδανικά και πασχίζουν νυχθημερόν για την κατάκτησή τους. Πλάι στο σημερινό αγωνιστή, τον περήφανο ιδεολόγο ,παρασιτεί και σέρνεται ταπεινό ανθρωποειδές ο ποταπός συμφεροντολόγος, ο ανάλγητος αμοραλιστής, ο πατριδοκάπηλος, ο έμπορος του θανάτου, που μόνο ένα ιδανικό τον συγκινεί, μονάχα ένας θεός τον εκφράζει, ο θεός του χρήματος και της χωρίς όρια απόλαυσης των υλικών αγαθών .Σε μια εποχή που το Μακιαβελικό δόγμα ‘ο σκοπός αγιάζει τα μέσα΄ έχει γίνει νόμος της ζωής, η ύπαρξη των ιδανικών αποτελεί τον ασφαλέστερο δρόμο για την ανθρώπινη καταξίωση και την ηθικοπνευματική ανάταση .Τα ιδανικά φωτίζουν τη ζωή του ανθρώπου, ωθούν σε δημιουργική δράση και διεγείρουν όλες τις δυνάμεις του. Του χαρίζουν αυτοπεποίθηση, ενθουσιασμό, θάρρος και δύναμη για την αντιμετώπιση κάθε δυσκολίας, που αποκτά αληθινό περιεχόμενο, όταν ο άνθρωπος βάζει ανώτερους σκοπούς, ηθικούς, πνευματικούς και ανθρωπιστικούς .Σήμερα ιδίως που η αρχαία ΄πόλις΄ χάθηκε, που το ιδανικό των αρχαίων ελλήνων αμαυρώθηκε είναι αναγκαία παρά ποτέ η ύπαρξη ιδανικών. Ο βασικός σκοπός της ανθρώπινης ύπαρξης δεν είναι απλώς η ικανοποίηση των πολλαπλών υλικών αναγκών της ζωής, αλλά η δημιουργία μιας ζωής ανώτερης, εμπνευσμένης από υψηλούς στόχους και επιδιώξεις. Τα ιδανικά δίνουν αξία και περιεχόμενο στη ζωή και χαράσσουν την πορεία της αρετής. Διαμορφώνουν και διαπλάθουν το χαρακτήρα και την προσωπικότητα του ανθρώπου, καθορίζουν τη συμπεριφορά και ελέγχουν τη διαγωγή του. Ας έχουν λοιπόν υπόψη τους οι άνθρωποι και κυρίως οι νέοι, ότι τα μεγάλα έργα είναι καρποί των ιδανικών και ότι η ζωή αποκτά νόημα και περιεχόμενο μόνο με την πρόταξη ανώτερων στόχων και ιδανικών.