Categories: Πολιτισμός

Τα σπουδαιότερα εκθέματα σε 5 μεγάλα μουσεία του κόσμου

Share

Σχεδιάζεις ταξιδάκι εδώ κοντά; Σου φαίνονται ενδιαφέρουσες οι online περιηγήσεις στα μουσεία του κόσμου; Θα ήθελες να δεις τα σπουδαιότερα έργα τέχνης της ανθρωπότητας, αλλά χαώνεσαι και δεν ξέρεις από πού να ξεκινήσεις;

Εμείς είμαστε εδώ. Και σου έχουμε τα super SOS σε καθένα από τα πέντε μεγαλύτερα μουσεία του κόσμου, για να ξέρεις τι θα δεις σε ποιο.

Στο Βρετανικό Μουσείο, στο Λονδίνο

– Ξεκινάμε από τα γνωστότερα των γνωστών, αυτά που ξέρει κάθε άνθρωπος ακόμα και αν δεν έχει πατήσει ποτέ το πόδι του σε μουσείο: Τα Γλυπτά του Παρθενώνα. Έτσι θα το αφήσουμε, χωρίς λόγια. Online είναι εδώ.

– Η Στήλη της Ροζέτα. Βρέθηκε στην Αίγυπτο το 1799. Αν δεν είχε βρεθεί, δεν θα μπορούσαμε μέχρι σήμερα να διαβάσουμε τα αιγυπτιακά ιερογλυφικά. Online εδώ.

– Ο Ραμσής ο Β, κολοσσιαία προτομή 7,5 τόνων (!) που βρέθηκε στη Θήβα της Αιγύπτου, το σημερινό Luxor και χρονολογείται γύρω στο 1200 π.Χ. Online εδώ.

Στο Λούβρο, στο Παρίσι

– Και πάλι ξεκινάμε από το πιο γνωστό έργο του Μουσείου, τη Μόνα Λίζα του Λεονάρντο Ντα Βίντσι. Χρονολογείται από το 1519, είναι εντυπωσιακά μικρότερη απ’ ό,τι φαντάζεσαι και μπορείς να την δεις online εδώ ή κατεβάζοντας αυτή την εφαρμογή που την φέρνει μέσω επαυξημένης πραγματικότητας στο σπίτι σου.

– Η Νίκη της Σαμοθράκης, ένα από τα πιο αριστουργηματικά γλυπτά της αρχαιότητας. Στέκεται στη Σκάλα Daru του μουσείου από το 1883, περίπου 20 χρόνια μετά την ανακάλυψή της. Online εδώ.

– Η Ελευθερία οδηγεί τον λαό του Eugene Delacroix, ένα από τα διασημότερα έργα του ρομαντισμού. Χρονολογείται από το 1830, είναι γιγάντια (έχει μήκος 3,25 μέτρα και ύψος 2,6 μέτρα) και μπορείς να την δεις online εδώ.

Στο Πράδο, στη Μαδρίτη

– Ο κήπος των επίγειων απολαύσεων, του Ιερώνυμου Μπος, που χρονολογείται ανάμεσα στο 1490 και στο 1511, και είναι στην κυριολεξία μεγαλειώδης. Χρειάζεσαι ώρες για να παρατηρήσεις κάθε μικρή λεπτομέρεια, κάθε ιστορία μέσα στην ιστορία που απεικονίζεται εδώ, αλλά αυτό το εξαιρετικά φιλόδοξο project-διαδραστικό ντοκιμαντέρ αναλαμβάνει να σου τις εξηγήσει μία προς μία.

– Το ιντριγκαδόρικα μυστηριώδες Las Meninas του Diego Velázquez (1656) που περιλαμβάνει ένα ασυνήθιστο ανσάμπλ χαρακτήρων, μεταξύ των οποίων μια πριγκίπισσα, μια καλόγρια, δύο νάνοι και ο ίδιος ο καλλιτέχνης. Το ερώτημα είναι τι κάνουν όλοι αυτοί μαζεμένοι εκεί, οι αναλυτές πασχίζουν αιώνες κι απάντηση δεν έχουν βρει. Αν μας ρωτάς, εμείς λέμε ότι κοιτάνε εσένα. Δες κι εσύ εδώ και πες.

– Η προσκύνηση των ποιμένων, το τελευταίο από τα έργα του El Greco, που ολοκληρώθηκε την χρονιά που πέθανε, το 1614. Επιθυμία του δημιουργού του ήταν το έργο, που έχει ύψος 3,19 μέτρα, να τοποθετηθεί πάνω από τον τάφο του, στο Τολέδο της Ισπανίας. Online εδώ.

Στo Ρέικσμουζεουμ, στο Άμστερνταμ

– Η Νυχτερινή Περίπολος, για πολλούς το αριστούργημα του Ρέμπραντ, χρονολογείται από το 1642, είναι γιγάντια σε μέγεθος (3,6 μέτρα ύψος, 4,3 σε πλάτος) και κρύβει πολλά ενδιαφέροντα μυστικά, τα οποία θα σου αποκαλύψει αυτό εδώ το διαδραστικό ντοκιμαντέρ-εικονική ξενάγηση.

– Η Γαλατού του Johannes Vermeer, από τα πιο διάσημα έργα του ολλανδικού μπαρόκ, χρονολογείται κατά προσέγγιση στο 1658 και εντυπωσιάζει με την φαινομενική απλότητα και την συγκλονιστική της λεπτομέρεια. Δες την online εδώ και σε μια ξενάγηση σε όλο το έργο του Βερμέερ στο μουσείο εδώ.

– Τα κουκλόσπιτα του 17ου αιώνα, που δεν ήταν παιχνίδια, αλλά συλλεκτικά αντικείμενα των πλούσιων οικογενειών του Άμστερνταμ, που απεικόνιζαν με συγκλονιστική λεπτομέρεια τα σπίτια της εποχής τους. Δες τα online εδώ.

Στο Ερμιτάζ, στην Αγία Πετρούπολη

– Η Παναγία με βρέφος, που αποδίδεται στον Λεονάρντο Ντα Βίντσι, χρονολογείται περίπου στο 1490 και φιλοξενείται σε μία από τις τρεις ολόκληρες αίθουσες του Ντα Βίντσι, στην οποία μπορείς κανονικότατα να περιηγηθείς εδώ.

– Το Jupiter Hall, που δεν είναι ένα έργο τέχνης, είναι μια ολόκληρη αίθουσα του Ερμιτάζ… έκθεμα από μόνη της, γεμάτη απίστευτα ρωμαϊκά αγάλματα. Δες τα όλα, εδώ.

– Η Μετανοούσα Μαγδαληνή του Τιτσιάνο, χαρακτηριστικό δείγμα της ιταλικής Αναγέννησης, χρονολογείται περίπου στο 1560 και μπορείς να την δεις μαζί με την εξίσου διάσημη Δανάη (ναι, της αρχαίας ελληνικής μυθολογίας) και τον Άγιο Σεβαστιανό στην αίθουσα που είναι ολόκληρη αφιερωμένη στον Τιτσιάνο εδώ.

Πηγή: in2life.gr