Τα χείλη της τρέμουν… τα λόγια βγαίνουν με το ζόρι για να περιγράψει την απόλυτη καταστροφή που σίγουρα θέλει να ξεχάσει όσο πιο γρήγορα γίνεται… Στα συντρίμια, στα αποκαΐδια του σπιτιού της, κοιτά και ξανακοιτά «βυθισμένη» σε έναν κόσμο θλίψης και απελπισίας.