Θοδωρής Δανίκας: «Ας απολαύσουμε τις στιγμές που δεν μπορούσαμε να ζήσουμε πριν»

Στην εποχή του κορονοϊού όλοι μαθαίνουμε καθημερινά να ζούμε υπό νέες συνθήκες. Τίποτα δεν είναι εύκολο, προφανές ή δεδομένο. Σε αυτήν την παράξενη και δύσκολη εποχή, ο ρόλος της τέχνης είναι καθοριστικός.

Ο σημερινός «Εν Οίκω» καλεσμένος, είναι άνθρωπος της τέχνης, είναι ο Αμαλιαδίτης ηθοποιός, Θοδωρής Δανίκας. Ο Θοδωρής είναι ένας ταλαντούχος και ανήσυχος άνθρωπος, ένας συνεπής και οξυδερκής καλλιτέχνης, που έχει ήδη κάνει τα πρώτα του δυναμικά βήματα στο θέατρο και στην τηλεόραση.

Μαζί μιλήσαμε για την κρίση της πανδημίας, την οπτική του πάνω σε αυτή, και την σημασία της τέχνης του, τις ημέρες της καραντίνας.

Πως έχει επηρεάσει τη ζωή και τα επαγγελματικά / προσωπικά σου σχέδια η περίοδος της καραντίνας;

Η αλήθεια είναι ότι η καραντίνα με πήγε πίσω στα σχέδια που είχα. Η παράσταση που έπαιζα στην Αθήνα ήταν να πάρει παράταση και να παίζεται μέχρι τον Μάιο, αλλά και τα θεατρικά έργα που ετοίμαζα για την Αμαλιαδα για τον Σεπτέμβρη έχουν αναβληθεί. Μπορεί να  συνεχίζουμε τις πρόβες μας με βιντεοσυνομιλίες αλλά δυστυχώς δεν είναι το ίδιο. Προσωπικά όμως μπορώ να πω πως μου έκανε και καλό η καραντίνα. Δεν θυμάμαι ποτέ να είχα τόσο χρόνο ελεύθερο να είμαι σπίτι μου, να μπορώ να παίξω με τα σκυλάκια μου, να κάνω πράγματα που δεν θα προλάβαινα να τα κάνω ποτέ.

Τι σου λείπει περισσότερο όσο καιρό βρίσκεσαι στην απομόνωση του σπιτιού;

Μου λείπει μια βόλτα σε ένα μικρό καφενέ στην Πλάκα που πήγαινα ή μια βόλτα στην παραλία… και μου λείπουν και οι πρόβες. Αυτό το συναίσθημα όταν πας για πρόβα, ότι πας να δημιουργήσεις.

Πολλές θεατρικές σκηνές αποφάσισαν να διαθέσουν δωρεάν και online προς θέαση επιτυχημένες παραστάσεις τους. Πως σου φαίνεται αυτή η κίνηση;

Ίσως η καλύτερη κίνηση που θα μπορούσαν να κάνουν. Το θέατρο χτυπήθηκε πολύ από την καραντίνα. Φανταστείτε ότι τα θέατρα δεν έκλεισαν ούτε σε καιρούς πολέμου. Είναι μια ευκαιρία να παρακολουθήσουμε θεατρικά  έργα που ίσως να μην τα βλέπαμε διαφορετικά. Μακάρι όλα τα κανάλια εθνικής εμβέλειας να έπαιζαν θεατρικές παραστάσεις για να ψυχαγωγούμαστε. Βέβαια μπορεί να μην έχει την ίδια αίσθηση από την τηλεόραση δεν παύει όμως το θέατρο να είναι μορφωτικό όταν μπαίνει σε ένα σπίτι.

Πιστεύεις πως το θέατρο μπορεί να γίνει η παρηγοριά μας αυτή την εποχή του εγκλεισμού;

Φυσικά και μπορούν. Υπάρχουν θεατρικά κείμενα όλων των ειδών και για όλα τα γούστα . Μια καλή κωμωδία μπορεί να σου φταίξει την διάθεση παρά πολύ ή ένα κλασικό θεατρικό έργο μπορεί να σε ταξιδέψει σε άλλες εποχές. Εγώ κάθε μέρα κάθομαι και διαβάζω κείμενα και κάθε μέρα είμαι πιο γεμάτος.

Τι μήνυμα θα ήθελες να στείλεις στους συνανθρώπους σου σχετικά με όλο αυτό που ζούμε τώρα;

Είναι μια δύσκολη εποχή αυτή που ζούμε. Προβλήματα, στρες, χρέη. Είναι μια καλή ευκαιρία τώρα που η πλειοψηφία δεν μπορεί να μετακινηθεί, να καθίσουμε σπίτι και να απολαύσουμε στιγμές που δεν θα μπορούσαμε να τις ζήσουμε πριν. Να καθίσουμε με τα παιδιά μας να τα μάθουμε και να μας μάθουν, να χρησιμοποιήσουμε τον χρόνο μας δημιουργικά. Μπόρα είναι και θα περάσει. Αλλά όταν φύγει να μην έχουμε φύγει εμείς. Γι’ αυτό θέλει προσοχή. Εξάλλου δεν μας είπαν και να κάνουμε κάτι τόσο. Να μείνουμε στο σπίτι μας, μας είπαν.

Τι εύχεται, τι ελπίζει, τι στοχεύει ο Θοδωρής για την επόμενη μέρα μετά το πέρας αυτής της δύσκολης περιόδου;

Εύχομαι όταν τελειώσει όλο αυτό να μπούμε γρήγορα ξανά στους ρυθμούς μας, και να μην χαθούν θέσεις εργασίας πρώτα από όλα. Εύχομαι να μην χρειαστεί να το ξανα περάσουμε όλο αυτό. Και εύχομαι ακόμη, όταν περάσουν όλα να είμαστε πιο ενωμένοι, πιο ανθρώπινοι, πιο χαρούμενοι, και φυσικά να εκτιμήσουμε το πιο βασικό πράγμα που έχουμε την υγεία μας.

*Φωτογραφίες: Παναγιώτης Τσίκος, Μπάμπης Νίτας