Ανακοινώσεις Patrisnews

Τι προσδοκούμε το 2020: Μια χρονιά έφυγε, μια χρονιά ήλθε…

Ακούστε το άρθρο

Με την υπογραφή
των συνεργατών…

Αναλώνουμε την 1η Ιανουαρίου περιδιαβαίνοντας τη ζωή μας δωμάτιο-δωμάτιο, φτιάχνοντας έναν κατάλογο εργασιών που πρέπει να ολοκληρωθούν, ρωγμών που πρέπει να επισκευαστούν.

Ίσως τη φετινή χρονιά, για να εξισορροπήσουμε τον κατάλογο, πρέπει να περιδιαβούμε τα δωμάτια της ζωής μας, όχι ψάχνοντας για ψεγάδια, αλλά για προοπτική.

Ή ακόμα καλύτερα να μην ασχοληθούμε με καταλόγους και… δωμάτια.

Το τέλος της χρονιάς δεν είναι ούτε ένα τέλος, ούτε μια αρχή, αλλά μία συνέχεια, με όλη τη σοφία που η εμπειρία μπορεί να ενσταλάξει μέσα μας.

Όχι. Δεν περιμένω την παραμονή της Πρωτοχρονιάς. Αρνούμαι να μπω στο «τρυπάκι».

Τίποτε καινούριο δεν ξεκινάει με αφετηρία την 2η Ιανουαρίου κάθε τρέχοντος έτους.

Κάθε μέρα είναι συνέχεια της προηγούμενης και το δώδεκα παρά ένα γίνεται δώδεκα και ένα σε μια μόνο στιγμή. Και όλα κυλούν…

Στο χωροχρόνο και στο σύμπαν δε νομίζω να υπάρχει πριν και μετά.

Η Πρωτοχρονιά δεν διαφέρει λοιπόν από τις άλλες ημέρες κι ας έχει φώτα και στολίδια.

Την Πρωτοχρονιά την έχουμε μέσα μας όλοι. Στα ατομικά μας όνειρα, στις προσωπικές αναζητήσεις μας, στα ατομικά ρολόγια του μυαλού μας, στις ξεχασμένες μνήμες μας, στα ισχυρά «θέλω» μας και στους φωλιασμένους και καλά κρυμμένους στόχους μας. Κι εκεί δεν υπάρχουν  ψευδαισθήσεις.

Εκεί υπάρχει η αφοπλιστική ωριμότητα του καθενός μας.

Το τώρα είναι το σπουδαίο, αυτό παραμένει το σημαντικό, το παρόν που τόσο αδικούμε και τόσο μας αδικεί καμιά φορά.

Αυτή η στιγμή μετράει, αυτή που είμαι εδώ ζωντανή και γράφω, αυτή η στιγμή που εσύ είσαι εκεί και διαβάζεις.

Το ξέρω, δεν έχουμε εκπαιδευθεί για την σημαντικότητα του παρόντος, ό,τι κάνουμε το κάνουμε για το μέλλον, να ενισχύσουμε ένα μέλλον που δεν ξέρουμε, που δεν βλέπουμε και αφήνουμε το εδώ και τώρα να χάνεται, χωρίς να γνωρίζουμε πόσο σημαντικό είναι αυτό το τώρα, που θα μας πάει στο μετά.

Άλλωστε η ζωή έχει δείξει ότι και τα σχέδια και τα μακροπρόθεσμα και τα απίστευτα δεν προχωρούν, μόνο τα όνειρα αντέχουν.

Οπότε, ας κάνουμε όνειρα.

Τα όνειρα κάποτε βγαίνουν αληθινά.

Η ευχή μου;

Ας είναι το 2020 τόσο αρμονικά ισορροπημένο όσο και η γραφή του.

Ελπίζω να διαβάσετε μερικά σπουδαία βιβλία και να αγκαλιάσετε κάποιον που πιστεύει ότι είστε σπουδαίοι και μην ξεχάσετε να δημιουργήσετε τέχνη – να γράψετε ή να ζωγραφίσετε ή να χτίσετε ή να τραγουδήσετε ή να ζήσετε όπως μόνο εσείς ξέρετε.

Και ελπίζω κάποια στιγμή μέσα στη νέα χρονιά να εκπλήξετε τον εαυτό σας.

«Και τώρα καλωσορίζουμε το “νέο”    χρόνο, γεμάτο με πράγματα που δεν έχουν υπάρξει ακόμα.» ~ Rainer Maria Rilke

Γιούλη Ηλιοπούλου

Ίσως ένα από τα πιο εύκολα πράγματα είναι το να δίνεις ευχές. Για την πλειοψηφία των ανθρώπων οι ευχές ξεστομίζονται πολύ εύκολα, ιδιαίτερα στις εορταστικές περιόδους, και συνήθως είναι τυπικές…

Ξεφεύγοντας από το τυπικό της υπόθεσης αυτό που θα ήθελα να ευχηθώ –ξεκινώντας από εμένα- δεν είναι άλλο από το να γίνουμε όλοι καλύτεροι…

Καλύτεροι με τους δικούς μας ανθρώπους…

Καλύτεροι με τους φίλους μας…

Καλύτεροι με τους συνεργάτες μας και με όσους συναναστρεφόμαστε καθημερινά…

Καλύτεροι στη «σχέση» μας με το Περιβάλλον και τη Φύση…

Καλύτεροι σε όλα αυτά που κατά βάθος αγαπάμε αλλά τα έχουμε παραμελήσει…

Καλύτεροι σε όλα τα «μικρά πράγματα» της καθημερινότητας μας…

Το πώς θα γίνει ο καθ’ ένας από εμάς καλύτερος είναι κάτι που μπορεί να συμβαίνει κάθε ημέρα, κάθε ώρα και κάθε στιγμή μέσα στη καινούργια χρονιά…

Μόνο έτσι θα έχουμε πιθανότητες να αλλάξουμε το καθιερωμένο. «κάθε πέρυσι και καλύτερα» σε «κάθε φέτος και καλύτερα»…

Καλή χρονιά, με υγεία, σε όλους!

Γιώργος Γουβιάς

Για τη νέα χρονιά εύχομαι 2020 νέους λόγους για αγάπη, διάθεση για ζωή, ευτυχία, σωματική και ψυχική υγεία. Επίσης σας καλώ όλους να εστιάσετε με ιδιαίτερη προσοχή στη διαχείριση των σκέψεών σας και να επιμένετε να ταΐζετε μόνο τις σκέψεις που σας τρέφουν και σας εξελίσσουν και να αφήσετε “νηστικά” όλα τα τοξικά και αρνητικά που σας περιβάλλουν. Επιπλέον, μακριά από γκρίνια και μιζέρια…

Καλή Χρονιά και Χρόνια μας Καλά..!

Με εκτίμηση και πολλή αγάπη

 Νάντια Μανιάτη

Την πένα της ζωής μας, την κρατάμε εμείς οι ίδιοι!

Υγεία, Αγάπη, Ευτυχία, Όνειρα, Χαμόγελα

Ευχές που όλοι έχουμε ανάγκη να πραγματοποιηθούν.

Η νέα χρονιά ας έχει  περισσότερο Φως, Θετική Ενέργεια, Αισιοδοξία και Ενδιαφέρουσες Ιδέες για να βελτιώσουμε τη ζωή μας  ποιοτικά, εσωτερικά και συλλογικά!

Ένας Νέος Χρόνος ξεκινά!

Ας αφήσουμε λοιπόν  πίσω μας , ότι ήταν δυσάρεστο και ας προσπαθήσουμε   ξανά από την αρχή με μεγαλύτερη εμπειρία, υπομονή και επιμονή να πετύχουμε  τους στόχους μας.

Μην ξεχνάτε, την πένα της ζωής μας, την κρατάμε εμείς οι ίδιοι!

Υ.Γ Αυτός ο χρόνος ας φέρει κάτι και στον τόπο μας…μπας και ξεκολλήσει από την μιζέρια

Χρόνια Πολλά και Καλή Χρονιά

Νίκος Λώλος

Ενωμένοι! Αυτή η ευχή…

Με αισιοδοξία ατενίζουμε το κατώφλι του νέου χρόνου. Ευχές για υγεία, οικογενειακή και προσωπική ευτυχία και γαλήνη.  Και κάπου στον ορίζοντα θα δούμε και θα ακούσουμε τη λέξη «Ανάπτυξη».  Αυτό το πολυπόθητο όνειρο που καταφέραμε να το κάνουμε εφιάλτη. Και αυτό γιατί δεν καταφέραμε να δώσουμε τα χέρια για ένα καλύτερο αύριο, που το οφείλουμε στα παιδιά μας.

Μόνο ενωμένοι θα πετύχουμε όλα όσα δεν καταφέραμε τα προηγούμενα χρόνια στον πολύπαθο νομό μας. Ενωμένοι, μακριά από πολιτικές –κομματικές διαφορές, εμπάθειες και αντιπαραθέσεις. Εντάξει «ψόφησε η κατσίκα του γείτονα»…

Ας γίνει η ευχή για ενότητα πραγματικότητα. Τώρα είναι η ευκαιρία. Ας την αδράξουμε και να μη μείνουμε και πάλι στο ίδιο έργο θεατές επιρρίπτοντας ευθύνες στους άλλους. Ενωμένοι! Αυτό είναι το απλό μυστικό. Ας γίνει λοιπόν με τη βοήθεια του Χριστού και της Παναγίας, η ευχή πραγματικότητα. Χρόνια Πολλά σε όλους!

Κώστας Ζαφειρίου

Παραμονή Πρωτοχρονιάς.

Κάθε χρόνο, ίδια μέρα, ίδιες σκέψεις σε άλλο φόντο.

Άλλοτε γκρίζο, άλλοτε κόκκινο και κάποιες φορές και μαύρο.

Ταξίδι στις αναμνήσεις της χρονιάς που σε λίγες ώρες μας αποχαιρετά.

Καταστάσεις που βιώθηκαν, πρόσωπα που ήρθαν κι έφυγαν ή έμειναν, ανατροπές.

Παραμονή Πρωτοχρονιάς.

Ευχές της δικής μας πραγματικότητας, της προσωπικής μας αλήθειας. Όλες ταγμένες σε έναν και μοναδικό σκοπό: Το κυνήγι στιγμών ευτυχίας.

Θέλω η χρονιά που έρχεται να είναι καλύτερη από την προηγούμενη.

Θέλω οι άνθρωποι που ήρθαν να μείνουν.

Θέλω υγεία. Για μένα και για τους άλλους. Ή πρώτα για τους άλλους και μετά για μένα. Δε με ενδιαφέρει η σειρά, μόνο να υπάρχει.

Θέλω ένα σπίτι και ζεστασιά για όλους.

Τόσες ευχές, που αν μπουν στη σειρά συμπληρώνουν κάθε μέρα του νέου έτους.

Πάνω από όλα όμως, θέλω δύναμη. Για όλους.

Δύναμη για να ανταποκριθούμε στα δύσκολα.

Δύναμη να αντέξουμε τα κακά.

Δύναμη να παλέψουμε για ένα καλύτερο αύριο.

Δύσκολες ευχές μα αντίστοιχα και δύσκολες μέρες.

Περίεργη η χρονιά που πέρασε. Ας ελπίσουμε η επόμενη να είναι αλλιώτικη. Με περισσότερο φως κι ελπίδα. Με χαμόγελα κι αύρες θετικές. Κι ανθρωπιά.

Ανθρωπιά που κάπου στην πορεία χάσαμε. Ή απλά ξεχάσαμε… Γιατί γεννηθήκαμε για να συμπονούμε οι άνθρωποι. Και για να αγαπάμε.

Μέρα που είναι λοιπόν σήμερα, μέσα στη λάμψη του ρεβεγιόν, ας μην ξεχνάμε τους συνανθρώπους μας που πονάνε.

Είτε σε κάποιο νοσοκομείο, είτε στο δρόμο, είτε σε ένα σπίτι βουβό από τραγούδια και παγωμένο.

Ο καθένας μας, βαθιά μέσα του ξέρει τον τρόπο να είναι άνθρωπος. Ξέρει λοιπόν και τι πρέπει να κάνει για να υποδεχτούμε τη νέα χρονιά με περισσότερα χαμόγελα.

Μα πάνω από όλα, ξέρει πως όλα αυτά πρέπει να τα κάνει κάθε απλή μέρα κι όχι μόνο σήμερα. Μόνο τότε θα έχουμε ελπίδες το 2020, το αύριο αλλά και κάθε αύριο, να είναι όπως πρέπει : Βαθιά ανθρώπινο…

Υγεία, χαμόγελα, αγάπη, συμπόνια κι ανθρωπιά.

Καλή χρονιά!

Αντώνης Φώτης

Ευχές! Μια λέξη, μια έννοια τόσο διαφορετική για τον καθένα, μα τόσο κοινή, με ίδια λόγια, ίδιες κινήσεις, χαμογελαστά πρόσωπα. Στις γιορτές σαν και τούτες, που σηματοδοτούν την «γέννηση», την ελπίδα και την προσδοκία μπορούμε να πούμε λόγια μεγάλα, όμορφα, χρωματισμένα με αστερόσκονη που ποτέ δεν θα καταλαγιάσει.

Δύσκολο πράγμα η ευχή, η ευχή που έχει μέσα του ο καθένας από μας, που θα ‘ταν τόσο σημαντικό να ίσχυε, πολύ περισσότερο να γίνονταν πράξη ζωής, στην καθημερινότητά μας προς τους εαυτούς μας και προς τους δίπλα μας!

Ευχή, να είναι η στάση ζωής απέναντι στον συνάνθρωπο, η αλληλεγγύη πάνω από τις διαφορές που μας «έμαθαν» ότι υπάρχουν, που μας χώρισαν σε «καλούς», «κακούς», που βάζουν τη ζωή να ζυγίζεται με τους εγωισμούς και το «δίκιο» που… μας πνίγει.

Ευχή, μια λέξη απόλυτη και απλή, τόσο δα μικρή, τόσο δα τεράστια, που δεν χωράει σε  μια χειραψία, στο μελάνι που παλεύει να συμπληρώσει λευκές σελίδες, στα αντικείμενα που θα «τυλιχτούν για δώρο»… που «μην ξεχάσετε να βγάλετε την τιμή», στην συμπόνοια για τα καημένα παιδιά του πολέμου «μακριά από μας»
όμως, στις ονομαστικές γιορτές των likes και στους στοχασμούς κοινωνικής δικτύωσης.

Ευχή, να μην είναι ένας ρόλος, μια ανάγκη να υπάρχουμε στον «ζεστό» μικρόκοσμό μας, που στραβοκοιτάμε, μα τόσο επιζητάμε την ασφάλεια του, την συνήθεια…

Ευχή, να μην «κουρδιζόμαστε» τέτοιες μέρες, αλλά να σκεφτόμαστε έστω και με αυτή την ευκαιρία, πως η καθημερινότητά μας, μπορεί κάπου – κάπου να μετατρέπει αυτή την έννοια σε πράξη, σε στάση ζωής, να είμαστε απλότεροι και καλύτεροι άνθρωποι, γιατί η ζωή είναι μικρή για να είναι θλιβερή…

Ευχές λοιπόν…

Παναγιώτης Πεντάζος

Όλοι και όλες αυτές τις ημέρες εύχονται καλή χρονιά, ευτυχισμένο το νέο έτος. Να έχουμε υγεία και ευτυχία και όλα τα σχετικά.

Συμφωνώ με όλα αυτά και επαυξάνω…

Όμως καλό είναι πέρα από τις παραδοσιακές ευχές, να ζητήσουμε από το νέο χρόνο να μας κάνει πιο σοφούς, για να μην ξανακάνουμε τα λάθη που κάνουμε συνεχώς.

Μικρά, μεγάλα λάθη δεν έχει σημασία!

Αυτό που πρέπει να είναι ο μεγάλος στόχος γι’ όλους, είναι να ξεφύγουμε από τα τετριμμένα, να βελτιωνόμαστε συνεχώς σαν άνθρωποι και φυσικά να πάψουμε να ευχόμαστε να ψοφήσει η γίδα του διπλανού μας!

Αν καταφέρουμε να υποτάξουμε τον εγωισμό μας και βάλουμε πάνω απ’ όλα το συμφέρον της Ελλάδας και της Ηλείας, τότε σίγουρα θα γίνουμε το νέο χρόνο καλύτεροι άνθρωποι.

Αν λέμε απλά ευχές και μέσα μας δεν τις πιστεύουμε, καλό είναι να μην κάνουμε … Γιατί έτσι κοροϊδεύουμε τον εαυτό μας!

Όπως μας κοροϊδεύουν αυτοί που τάχα νοιάζονται για το καλό του τόπου και χρόνια τώρα έχουν την Ηλεία (και όλη την χώρα) στις τελευταίες θέσεις της ανάπτυξης.

Χρήστος Κανελλόπουλος

Ευχές για το 2020; Λοιπόν εύχομαι υγεία, αγάπη, χαμόγελο και καλή χρονιά σε όλον τον κόσμο!

Άκυρο, άκυρο…

Δεν μου αρέσουν, είναι πολύ τυποποιημένες και «πολυφορεμένες» αυτές οι ευχές…

Μάλλον τελικά δεν είμαι καλός στις ευχές… Ποτέ δεν ήμουν!

Για δυο λόγους:

Ο πρώτος είναι πως δεν ήξερα ποτέ ποια επιθυμία μου από όλες να βάλω σε σειρά προτεραιότητας και ο δεύτερος είναι πως δεν μπορούσα ποτέ να το διαχειριστώ όταν κάποια ευχή μου δεν γινόταν πραγματικότητα…

Κάποιος, κάποτε μου είπε πως η λύση στα προβλήματα έρχεται όταν πάψεις να σκέφτεσαι τη λύση των προβλημάτων! Έτσι και εγώ το προσάρμοσα λίγο και είδα ότι όλα όσα ευχόμουν, άρχισαν να συμβαίνουν όταν σταμάτησα να εύχομαι για αυτά!

Γιατί το θέμα δεν είναι να εύχεσαι, αυτό είναι εύκολο…

Το θέμα είναι να κάνεις, αυτό είναι δύσκολο…

Προσπαθείς να βρεις γιατί τα πράγματα δεν πηγαίνουν καλά ή γιατί κάποιος έκανε κάτι που σε πλήγωσε ή που δεν εγκρίνεις, αναλύεις αρνητικές σκέψεις και εύχεσαι όλα αυτά να μην είχαν γίνει ποτέ ή να διορθωθούν στην πορεία…

Εύχεσαι υγεία, χωρίς να είναι καν στο χέρι σου!

Εύχεσαι χαμόγελο ενώ είσαι εσύ αυτός που μπορείς να το προκαλέσεις!

Εύχεσαι ευτυχία, ενώ ο μόνος υπεύθυνος για την ευτυχία σου είσαι εσύ!

Εύχεσαι να κόψεις το κάπνισμα, το ποτό, τον καφέ, τη ζάχαρη κ.λ.π. γνωρίζοντας ότι εφόσον εσύ τα επέλεξες, εσύ μπορείς και να τα σταματήσεις!

Η συνήθεια όμως που είναι δυσκολότερο να κοπεί είναι ίσως η συνήθεια που περνάει πιο απαρατήρητη από όλες: η συνήθεια της αρνητικής σκέψης, της μιζέριας και της μεμψιμοιρίας που κάποιοι μας ανάγκασαν να ζούμε μαζί με αυτήν!

Υπάρχει όμως και ο άλλος δρόμος… Ο δρόμος της ζωής!

Για το 2020 λοιπόν, δεν θα ευχηθώ υγεία, χαμόγελο, ευτυχία, αγάπη και όλα αυτά τα κλασικά εικονογραφημένα…

Δεν θα ευχηθώ καν ανάπτυξη για τον τόπο… Αυτά αν είναι να γίνουν, θα γίνουν είτε το ευχηθώ εγώ είτε όχι…

Για το 2020 θα ευχηθώ να αρχίσουμε να ζούμε την κάθε μας στιγμή σαν να είναι η τελευταία…

Θα ευχηθώ να αρχίσουμε να ζούμε όπως ονειρευόμαστε και όχι όπως μας επιβάλλουν…

Θα ευχηθώ επιτέλους να αρχίσουμε να ΖΟΥΜΕ!

Καλή χρονιά!

Γιώργος Μικελόπουλος

Οι ευχές μου για υγεία, ειρήνη, αγάπη, προσωπική και οικογενειακή ευτυχία, και ότι άλλο ευχόμαστε αυτές τις μέρες, έχουν γίνει  πια «συνήθεια» και είναι δεδομένες!

Αυτό που θέλω να ευχηθώ ωστόσο σε όλους μέσα από την καρδιά μου, είναι το 2020 να μας φέρει όσα απεμπολήσαμε και όσα μας «έκλεψαν» από το 2010 και μετά!

Δηλαδή, την αξιοπρέπειά μας, τον… ύπνο μας, την αίσθηση της ασφάλειας, το δικαίωμα να ονειρευόμαστε  το μέλλον…, εμείς και τα παιδιά μας!

Να πάρει τον πόνο, τον φόβο, την αγωνία που ζουν την κάθε μέρα που περνά χιλιάδες εξαθλιωμένοι συνάνθρωποί μας.

Να επιστρέψει και πάλι το χαμόγελο και η αισιοδοξία στο πρόσωπο όλων μας, και φυσικά να εξαφανιστούν όλες εκείνες οι άσχημες εικόνες που καταγράψαμε το 2019.

Να είναι το 2020, μια χρονιά χωρίς τα ψευτό –  διλήμματα και την τρομοκρατία,  με τα οποία μας δηλητηριάζει την ψυχή και το μυαλό,  το πολιτικό σύστημα!

Χρόνια πολλά, καλή χρονιά σε όλους!

Γιώργος Παπαφωτόπουλος

Αισίως φτάσαμε στο τέλος αυτής της χρονιάς, κι έρχεται η ώρα να κοιτάξουμε πίσω, όπως συνηθίζουμε να κάνουμε κάθε φορά που ολοκληρώνουμε μια διαδρομή.

Σκέψεις, απολογισμοί και ευχές για το έτος που έρχεται. Οι ευχές όμως, είναι όλες μάταιες αν μένουν… ευχές, γι αυτό το νέο έτος, ας προσπαθήσουμε να δούμε αυτό το θέμα με τις ευχές διαφορετικά. Αρκεί μόνο μια κίνηση πραγματοποίησης και θα αποκτήσουν νόημα.

Να θυμάστε ακόμη, πως ό,τι έχουμε είναι μόνο το τώρα.

Γι’ αυτό εύχομαι το 2020, να σταματήσουμε επιτέλους να ξοδεύουμε τον πολύτιμο χρόνο μας μας κοιτώντας απέναντι μπαλκόνια, χώρες, άλλες ζωές.

Να θυμόμαστε πάντα πως το καλύτερο πράγμα που θα μπορούσε να μας συμβεί είναι αυτό που μας συμβαίνει κάθε στιγμή, γιατί οτιδήποτε άλλο, δεν υπάρχει καν.

Να μάθουμε να αγαπάμε, τον εαυτό μας και τους γύρω μας. Να μη ξεχνάμε να προσφέρουμε, να αγκαλιάζουμε όποιον το έχει ανάγκη.

Να μη διστάζουμε να βγούμε μπροστά, να πολεμήσουμε τις αδικίες.

Να είμαστε άνθρωποι, μόνο αυτό έχει σημασία.

Καλή και δημιουργική χρονιά.

Μαριάννα Μητροπούλου

Δυστυχώς χάνουμε την ανοχή μας απέναντι στην ευαισθησία και την συσχετίζουμε με την αδυναμία… Και ναι, η ευαισθησία είναι στο επίκεντρο των σκοτεινών συναισθημάτων του φόβου, του ψυχικού πόνου, της ντροπής και του άγχους που όλοι αντιμετωπίζουμε… Μέσα όμως από την αδυναμία, πηγάζει η πραγματική χαρά, η αγάπη… το συναίσθημα του ανήκειν, το πάθιασμα της δημιουργικότητας, η ευγνωμοσύνη, η πίστη…

Δεν θα ήταν κρίμα να θωρακιστούμε σε όλα αυτά επειδή δεν μπορέσαμε να αντέξουμε λίγο πόνο;.. επειδή δεν μπορέσαμε να καρτερήσουμε λίγο παραπάνω την άνοιξη, υπομένοντας τον χειμώνα;..

Ας μην κρυβόμαστε ο ένας από τον άλλον.. Μόνο μέσα από το χάος προκύπτει η δομή… Μόνο μέσα από το παράλογο, η λογική… Μόνο μέσα από την αποτυχία, η επιτυχία… Μόνο από τα κομμάτια μιας ραγισμένης καρδιάς, φτιάχνεται η αγάπη…

Ας ανακαλύψουμε όλοι το..διάστημα που πρέπει να ανακαλυφθεί στις μέρες μας… το διάστημα αυτό μεταξύ εαυτού και αλλήλων.. Μεταξύ του εγώ και του εμείς…

…για πολλούς από μας δε μας βγήκε όπως το θέλαμε το 2019 και, πολύ πιθανό να μη μας βγει ούτε το ’20 όπως το προγραμματίσουμε, ούτε το επόμενο…

Η υποχρέωσή μας είναι να μάθουμε να αποδεχόμαστε το έτος όπως μας έρχεται, να κάνουμε τα χτυπήματά του δύναμή μας και να προχωράμε μπροστά. Αλλιώς μπορούμε απλώς να κάτσουμε στη γωνίτσα μας, να κλαίμε τη μοίρα μας κι όσα μας έφερε…

Το νέο έτος, εύχομαι, να μας δώσει περισσότερη υπομονή και δύναμη και τόπο στα νιάτα… και ίσως, τούτος ο ευλογημένος -κατά τ’ άλλα- τόπος,  να πάει έστω και λίγο προς το καλύτερο!…

Χρόνια καλά &.. Υγεία!

Κωνσταντίνος Γκελντής

Αφήνουμε πίσω το 2019 με την ελπίδα ότι το 2020 στους δύσκολους καιρούς που διανύουμε, θα είναι καλύτερο.

Να καταβάλλουμε ειλικρινή προσπάθεια να αλλάξουμε, ξεκινώντας ο καθένας μας από τον εαυτό του, για να διεκδικήσουμε μια κοινωνία πιο ανθρώπινη, πιο ειρηνική, με ισότητα, με κοινωνική δικαιοσύνη και απελευθέρωση, γεμάτη αλληλεγγύη, αγάπη και ομόνοια, μέσω της ανιδιοτελούς προσφοράς και του εθελοντισμού!

Ας το τολμήσουμε!

Κωνσταντίνος Διονυσόπουλος

Μεγάλη πρόκληση κάθε φορά που βλέπω ένα αστέρι να πέφτει -ναι, συχνά παρατηρώ τον ουρανό δήθεν αδιάφορη για να το δω…- για να κάνω μια ευχή… το ίδιο και κάθε φορά που σβήνω κεράκια στα γενέθλια.

…να μπορείς μέσα σε λίγες λεξούλες να “χωρέσεις” επιθυμίες, στόχους, προσπάθειες, όνειρα…

…και πόσο μάταιο μου φαίνεται οτιδήποτε ευχήθηκα όταν ένα πρόβλημα υγείας ανθρώπων που αγαπώ παλεύει να διαψεύσει τις ευχές όλου του κόσμου…

…είναι οι στιγμές που όλα μοιάζουν μικρά και αυτό που αναδεικνύεται είναι το μεγαλείο της ζωής…

…μιλώ μάλλον για τα αυτονόητα. Ωστόσο, μέρες που είναι, επιτρέπω στον εαυτό μου πέρα από αυτά να λαχταρήσει και κάποια ακόμη…

…ΑΥΤΑ που μπορούν να κάνουν την ζωή πιο φωτεινή: ωραίους ανθρώπους δίπλα μου, γύρω μου και απέναντι μου, αισθητική σε κάθε έκφανση της καθημερινότητας, ισορροπία όταν η ζυγαριά πεισματικά θέλει να διαλέξει πλευρά, ήλιους λαμπερούς και σύννεφα απαλά και καθαρά, ευκαιρίες για αυτούς που προσπαθούν με γνώση, μεράκι και αγάπη και μόνο χαμόγελα στα πρόσωπα των παιδιών όλου του κόσμου…

Με αυτά, το 2020 θα μπορούσε να είναι η χρονιά που θα με έκανε να πιστέψω λίγο περισσότερο στην μαγεία!

Όλα τα παραπάνω μπορούν να μας συμβούν… για σκεφτείτε το!!! Τί λέτε; Το προσπαθούμε όλοι μαζί;

Πέλυ Μπεβούδα

H γενεσιουργός ελπίδα που κάθε φορά αναδύεται στο λυκαυγές του χρόνου που μπαίνει στο ντουλάπι του παρελθόντος και στην ανατολή του νέου έτους, όλα αυτά τα χρόνια έως και σήμερα δεν έχει αφήσει το δημιουργικό της αποτύπωμα στην κοινωνία της Ηλείας….
Και αυτό διότι εμείς ως μέλη της κοινωνίας αυτής, λόγω της ατομικότητας με την οποία αντιλαμβανόμαστε  την πρόοδο και την ευημερία, δεν φροντίσαμε να αφεθεί ελεύθερη η κοινή δημιουργία που απαιτεί  για να εκφραστεί συνειδητοποιημένους πολίτες,  ανθρώπους της αγάπης και της αλληλεγγύης, κατοίκους του νομού και όχι δημότες της πόλης…

Το ΕΓΩ αποτελεί τον αναχρονιστικό αναχαιτιστικό παράγοντα κάθε έννοιας, φιλοσοφίας και πρακτικής που έχει να κάνει με την εμφάνιση της επιρροής των κοινών αντιλήψεων και των συναντιλήψεων  στην δημιουργία της κοινωνίας των πολιτών…

Ας φροντίσουμε το 2020 να απεγκλωβιστούμε από την φυλακή του ΕΓΩ για να πετάξουμε ελεύθεροι στο κόσμο των Ανθρώπων που βλέπουν τον διπλανό τους όπως τον ίδιο τους τον εαυτό…

Παναγιώτης Παυλόπουλος

Νέος χρόνος, νέα όνειρα, νέοι στόχοι… Μετά από ένα 2019 που αποδείχτηκε, αν μη τι άλλο, γεμάτο κι επεισοδιακό, ήρθε η ώρα να αρχίσουμε να ανακαλύπτουμε τι μας επιφυλάσσει το πολλά υποσχόμενο 2020. Κάθε αρχή της χρονιάς πολλοί από μας κάνουν νέα σχέδια. Βάζουν στόχους κι υπόσχονται ότι φέτος θα είναι η χρονιά που θα τους πετύχουν…

Άλλοι απλώς εύχονται όλα να πάνε καλά. Όλοι πάντως τη νέα χρονιά κάτι θέλουμε να μας συμβεί. Δεν ξέρω αν μπορούμε να πούμε τις ευχές και τις επιθυμίες μας στον Άγιο Βασίλη κι αυτός να τις ικανοποιήσει ή αν η γιορτινή μαγεία του περιορίζεται στα υλικά αγαθά…

Ό,τι και να ισχύει, ελπίζω ο καθένας μας να δει αυτές τις επιθυμίες να παίρνουν σάρκα κι οστά. Είναι έθιμο εξάλλου, να λέμε ότι η καινούρια χρονιά θα είναι αλλιώς, να πείθουμε τους εαυτούς μας ότι θα αλλάξουμε κι εμείς και τελικά να φτάνουμε στην επόμενη πρωτοχρονιά ίδιοι κι απαράλλαχτοι, με έναν απολογισμό χρονιάς όχι όπως το είχαμε φανταστεί…

Με υγεία, λοιπόν, με δυνατούς έρωτες και τους αγαπημένους μας δίπλα μας να κάνουμε πράξη όλα αυτά που πραγματικά μας γεμίζουν.

Χρόνια πολλά!

 Παύλος Πεσκελίδης

Υγεία, Αγάπη, Ευτυχία, Όνειρα, Χαμόγελα, Δημιουργικότητα… είναι μερικές μόνο από τις ευχές μου για τη νέα χρονιά!!!

Κυριακή – Μαρία Καραγγελή

Όλη η επικαιρότητα