Το ίδιο «καλάθι» με τους δανειστές μας…

Οι τιμές βασικών αγαθών για το τραπέζι της ελληνικής οικογένειας δεν πέφτουν. Όλα τα στοιχεία δείχνουν ότι παραμένουν ακριβές και στα επίπεδα Αμερικής και Γερμανίας! Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η εξαπάτηση των καταναλωτών συνεχίζεται ανεπηρέαστη από την κρίση…

Η ακαμψία των τιμών, βρίσκεται στο απόγειο της κρίσης, ο έλεγχος της αγοράς έχει πάει… περίπατο και η έκθεση από τις μετρήσεις του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ) είναι περισσότερο «διαφωτιστικές» από ποτέ.

Έτσι, μπορεί η κρίση να συρρικνώνει σε τραγικά επίπεδα τα εισοδήματα των ελληνικών οικογενειών, αλλά δεν επηρεάζει αντιστοίχως και τη δαπάνη της αγοράς βασικών αγαθών στα ράφια κυρίως των πολυεθνικών εταιριών.

Την έκθεση του ΟΟΣΑ έφερε στη δημοσιότητα η «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ της Κυριακής» και μετά από αυτήν διακρίνονται οι δυσαναλογίες και τα … ευτράπελα που εξακολουθούν να συμβαίνουν στην «ταλαιπωρημένη» οικονομία μας, αλλά και το μέγεθος της… απάτης και της κοροϊδίας που υφίστανται οι εξουθενωμένοι πλέον πολίτες του τόπου μας…

Συστηματικές έρευνες, επιπροσθέτως, του Κέντρου Προστασίας Καταναλωτών, κατέδειξαν ότι οι τιμές των εμπορικών αλυσίδων και μεγάλων πολυκαταστημάτων, είναι για τα ίδια ακριβώς προϊόντα, περίπου 35% υψηλότερες, από τα τιμολόγια σε αντίστοιχους χώρους, άλλων ευρωπαϊκών χωρών, και μάλιστα με πολύ υψηλότερα επίπεδα μισθών.

Σύμφωνα πάντα με τον ΟΟΣΑ το βασικό «καλάθι» των προϊόντων στην Ελλάδα, κοστίζει 100 ευρώ, όταν στην Αμερική είναι στο… ίδιο ύψος και στη Γερμανία που διαθέτει υπερδιπλάσιο μέσο εισόδημα από το δικό μας φτάνει να κοστίζει μόλις δέκα (10) ευρώ παραπάνω!

Ακόμη, βάσει των στοιχείων της Στατιστικής Υπηρεσίας από τον Ιανουάριο του 2009 έως τον Απρίλιο του 2013, στα τρόφιμα, οι τιμές παρουσίασαν αύξηση 17%. Και τούτο, παρά τις διαδοχικές μειώσεις που δέχθηκε στο συγκεκριμένο χρονικό διάστημα, ο μέσος μισθός.

Μεγαλύτερη εντύπωση προκαλεί μια σύγκριση τιμών βασικών αγροτικών προϊόντων, όπως αρκετές φορές έχει επισημανθεί μέχρι τώρα, αλλά χωρίς κανένα διορθωτικό αποτέλεσμα. Έτσι π.χ. οι πατάτες που παράγονται προς 0,30 έως 0,50/κιλό πωλούνται στους καταναλωτές από 1 έως 1,50 ευρώ/κιλό.

Το ελαιόλαδο, που αγοράζεται αρχικώς από 2 ή 3 ευρώ το λίτρο, βγαίνει στη λιανική με διπλάσια ή και ακόμη μεγαλύτερη τιμή, ενώ τα πορτοκάλια που δίνονται από το χωράφι με κόστος 0,30 ευρώ στην αγορά πωλούνται έως και 0,65 ευρώ/κιλό.

Όσον αφορά στα απορρυπαντικά και άλλα είδη στον τομέα των καθαριστικών, είναι περιττό να αναφέρουμε ότι θεωρούνται και πράγματι είναι πανάκριβα στη χώρα μας. Εδώ η ΕΚΠΟΙΖΩ από την πλευρά της υποστηρίζει ότι οι πολυεθνικές χρησιμοποιούν –παρανόμως- τη μέθοδο των ενδοομιλικών ανταλλαγών για να εμφανίζουν ελάχιστο ποσοστό κέρδους, και να αρνούνται έτσι τη δυνατότητα μείωσης των τιμών.

Όλες οι προσπάθειες που έγιναν από το κράτος για να αντιμετωπιστεί η κατάσταση, απέτυχαν παταγωδώς. Η αδυναμία εξ άλλου στην «απελευθέρωση» κλειστών επαγγελμάτων συνέβαλε στη μη αξιοποίηση του ανταγωνισμού, που αναγκαστικά θα έφερνε και τη μείωση τιμών.

Με τον ΟΟΣΑ λοιπόν να δείχνει ιδιαίτερα συγκρατημένος για τον Δείκτη Τιμών Καταναλωτή και στο μέλλον, το υπουργείο Ανάπτυξης, μελετά νέους τρόπους καταπολέμησης της ακρίβειας με την ελπίδα αυτή τη φορά να έχουν ένα, κάποιο αποτέλεσμα…!