Κώδικας Τιμής / Men of Honor (2000)
Ήμουν κάπου οκτώ ή εννέα χρονών, και ο μεγάλος μου αδερφός, ο οποίος παρεμπιπτόντως, με έμαθε να αγαπώ τον κινηματογράφο, νοίκιασε από το βίντεο κλαμπ (ναι το 2002 νοικιάζαμε ταινίες από το βίντεο κλαμπ), την ταινία “Men of Honor*”, η οποία είναι εμπνευσμένη από την αληθινή ιστορία του Master Chief Petty Officer Carl Brashear, του πρώτου Αφροαμερικανού πρωτοδύτη στις Ηνωμένες Πολιτείες. Ο Καρλ Μπράσιαρ, μέχρι να καταφέρει να πετύχει τ’ όνειρό του, αντιμετώπισε πολλά εμπόδια, αδιανόητες ταπεινώσεις και εξευτελισμούς μόνο και μόνο επειδή ήταν μαύρος.
Δεν είχα δει ούτε είχα ακούσει, ποτέ ξανά κάτι παρόμοιο. Θυμάμαι ότι άρχισα να κλαίω δίχως σταματημό, και να ρωτάω τον αδερφό μου, “γιατί του φέρονται έτσι”, φωνάζοντας παράλληλα ότι είναι “πολύ άδικο”… και εκείνος, που μάλλον δεν μπορούσε καν να φανταστεί ότι θα πάθω τέτοιο σοκ, πέρασε σχεδόν όλο το βράδυ προσπαθώντας να με ηρεμήσει και να μου εξηγήσει τι και πως.
Είκοσι ένα χρόνια μετά, σίγουρα έχω καταλάβει περισσότερα σχετικά με τον ρατσισμό, τις διακρίσεις, τη διαφορετικότητα, και νομίζω πως κάθε μέρα εξακολουθώ να μαθαίνω και να προσπαθώ να κάνω ένα βήμα πιο κοντά στον διπλανό μου, να μη βγάζω συμπεράσματα, να μην κρίνω, να μην δείχνω, να σέβομαι, να αποδέχομαι, ν’ αγκαλιάζω.
Δεν ξέρω, ίσως, αν όλοι προσπαθούσαμε, να το κάνουμε αυτό, κάποτε να μπορέσουμε να “καταργήσουμε” τη σημερινή “Παγκόσμια Ημέρα”, να μη χρειάζεται να υπάρχει, γιατί οι άνθρωποι δεν θα περιθωριοποιούνται, ούτε θα διώκονται, ούτε θα δολοφονούνται επειδή έχουν διαφορετικό χρώμα επιδερμίδας, επειδή είναι gay ή trans ή επειδή δεν πιστεύουν στον ίδιο θεό.
Δεν ξέρω, ίσως.