Αρθρογραφία

Το στίγμα της εβδομάδας

Είμαστε όλοι κομμάτι του προβλήματος.
Ακούστε το άρθρο

Διαβάζω στην εφημερίδα: «έβγαλαν μαχαίρι για ένα σάντουιτς» και λίγο πιο κάτω πως «από την ταυτοποίηση των στοιχείων προέκυψε πως πρόκειται για αδέλφια που δεν έχουν απασχολήσει στο παρελθόν τις διωκτικές αρχές».

Σύμφωνα μάλιστα με το ρεπορτάζ «απέδωσαν την πράξη τους στην οικονομική ανέχεια». «Κόμπος» στο λαιμό. «Κόμπος» και το στομάχι μου. Και γροθιά να έτρωγα λιγότερο θα πονούσα.

Το κείμενο αυτό όπως καταλαβαίνετε γράφεται εν θερμώ…

Σε ποιο σημείο της εξαθλίωσης πρέπει να έχουν φτάσει αυτά τα δύο αδέλφια; Λες και ξεπήδησαν από μια σύγχρονη εκδοχή των «Αθλίων» του Βίκτωρ Ουγκό. Δύο σύγχρονοι Γιάννηδες Αγιάννηδες στην Πάτρα. Δύο σύγχρονοι «Άθλιοι».

Θα μου πείτε ποτέ στην Ιστορία δεν έπαψαν περιστατικά σαν αυτό. Εξάλλου το μυθιστόρημα του Ουγκό δεν είναι εφεύρεση, εμπνεύστηκε από το υπαρκτό πρόσωπο Φρανσουά Ευγένιο Βιντόσκ, ο οποίος κατείχε την ιδιότητα τόσο του αστυνομικού, όσο και του εγκληματία.

Αυτό μας δείχνει ότι οι άνθρωποι δεν μαθαίνουμε εύκολα και σίγουρα δεν με κάνει να ντρέπομαι λιγότερο…

Στο δρόμο βλέπει κανείς ανθρώπους που ζητιανεύουν μέσα στη βροχή ενώ δίπλα τους περνάει κόσμος με τσάντες Chanel, ακριβά φορέματα, κοσμήματα, αρώματα, παπούτσια…

Είναι δίπλα μας, συμβαίνει μπροστά στα μάτια μας, αλλά κάνουμε ότι δεν βλέπουμε τίποτα…

Είμαστε όλοι κομμάτι του προβλήματος.

Σήμερα, όπως και τότε, η κοινωνία είναι χωρισμένη ανάμεσα σε αυτούς που έχουν και σε αυτούς που δεν έχουν.

Σήμερα, όπως και τότε, υπάρχει πολλή σκληρότητα στον κόσμο.

Γι αυτό και οι «Άθλιοι» παραμένουν επίκαιροι. Γιατί ζουν ανάμεσα μας…

Ήμουν γύρω στα δέκα όταν για Χριστουγεννιάτικο δώρο πήρα μια συλλογή βιβλίων. Μεταξύ αυτών και μια δίτομη έκδοση των «Αθλίων». Το έχω ακόμα κι από το προλογικό του σημείωμα αντιγράφω : «…”Οι Άθλιοι” γράφτηκαν για όλα τα έθνη. Δεν ξέρω αν θα διαβαστούν απ` όλους, όμως εγώ για όλους τους έγραψα. (…) Όπου ο άνθρωπος ζει αμόρφωτος και απελπισμένος, όπου η γυναίκα πουλάει το κορμί της για μια μπουκιά ψωμί, όπου το παιδί υποφέρει από αγραμματοσύνη κι από έλλειψη παιδείας, το βιβλίο των “Αθλίων” χτυπά την πόρτα φωνάζοντας δυνατά:  -Ανοίξτε μου! Έρχομαι για σας!»

Γράφτηκε σχεδόν 220 χρόνια πριν… Ήταν 18 Δεκεμβρίου του 1862. Επιστολή του  Ουγκώ στον Ιταλό εκδότη Νταέλι, με σκοπό να τον πείσει να εκδώσει τους «Άθλιους» στα ιταλικά. Η επιστολή αυτή αποτελεί μια βαθιά τομή στην ευρωπαϊκή κοινωνία της εποχής, η οποία δυστυχώς μοιάζει να είναι τόσο κοντινή σε εμάς. Αναζητείστε την.

Ο Victor Hugo πίστευε ότι: «Η κοινωνία προετοιμάζει το έγκλημα. Ο εγκληματίας το διαπράττει»

Αφορμή για σκέψη …

   

Όλη η επικαιρότητα