Τουρισμός: Σε «χαμηλή πτήση» όπως πάντα…

«Το 62% περίπου όσων –τελικά- αποφάσισαν να έρθουν στην περιοχή μας, το οφείλουμε στη λειτουργία του αεροδρομίου της Μεσσηνιακής πρωτεύουσας!…»

Εμείς κάνουμε (ακόμη) συσκέψεις, προσπαθούμε (ακόμη) να βρούμε σήμερα αναφορά για την Περιφέρειά μας, όταν το έχουμε μπροστά μας, αλλά δεν το… βλέπουμε, αρεσκόμαστε να λέμε συχνά και να υπερηφανευόμαστε (ακόμη) ότι έχουμε τη μεγαλύτερη ιστορική κληρονομιά και από τα σπανιότερα ποικιλόμορφα χαρακτηριστικά της φύσης με δάση, θάλασσες και βουνά, ωστόσο όμως, και «επί αποδείξει», οι άλλοι μας παίρνουν τους τουρίστες!

Στα στοιχεία με αμείλικτο όσο και ειρωνικό για τις ψευδαισθήσεις μας τρόπο, φανερώνουν την παταγώδη αποτυχία μας. Κυρίαρχο ρόλο σε αυτό έχει δυστυχώς, η έλλειψη υποδομών και αεροδρομίου, θέμα το οποίο κατά διαστήματα, θεωρήθηκε μικρότερης σημασίας για τους… απατηλούς σχεδιασμούς της ανάπτυξής μας, και συνεθλίβη μοιραίως στην πορεία από τη δημιουργία των αεροδρομίων Αράξου και Καλαμάτας…

Ο «λογαριασμός» εναέριας μεταφοράς επισκεπτών, τους οκτώ μήνες του 2016 (Ιανουάριος – Αύγουστος) που έκανε με στατιστικούς αριθμούς ο ΣΕΤΕ, έδειξε ότι στους εκατό τουρίστες που έρχονται στην Ελλάδα με αεροπλάνο, μόνο ένας (!) έχει κατεύθυνση την Πελοπόννησο.

Πιο αναλυτικά: Οι περισσότεροι έμειναν στην Αθήνα (25) και από εκεί και πέρα εικοσιτρείς (23) στην Κρήτη, δεκαοκτώ (18) στα Δωδεκάνησα, δεκαπέντε (15) στο Ιόνιο, δέκα (10) στη Θεσσαλονίκη, πέντε (5) στις Κυκλάδες, ένας (1) για όλη την Πελοπόννησο και τρεις (3) σε όλη την υπόλοιπη Ελλάδα.

Πρόκειται για μια εικόνα σκληρής πραγματικότητα για τον τόπο που μετεξελίσσεται σε ακόμη πιο σκληρή για την Ηλεία, αν αναλογισθούμε –με βάση πάντα την έρευνα- ότι το 62% περίπου των επισκεπτών που αποφάσισαν τελικά να έρθουν στην περιοχή μας το οφείλουμε στη λειτουργία του αεροδρομίου της Μεσσηνιακής πρωτεύουσας…

Στα πλέον απογοητευτικά επίσης συμπεράσματα, όχι μόνο για το Νομό μας αλλά και για τους υπόλοιπους έξι της Πελοποννήσου, είναι ότι όχι μόνο βρίσκονται σε «χαμηλή πτήση», είναι παράλληλα και σε ρυθμό τουριστικής εξέλιξης μικρότερο από τα υπόλοιπα γεωγραφικά σημεία για το ανάλογο ενδιαφέρον στην Ελλάδα.

Έτσι, το 2016 μέχρι σήμερα, ο αριθμός επισκεπτών αυξήθηκε εδώ μόλις κατά 2% όταν διαπιστώνεται αύξηση κατά 11% στο Ιόνιο και κατά 10% έως 11% σε Κρήτη και Κυκλάδες. Μοναδική εξαίρεση τα Δωδεκάνησα φέτος που δικαιολογείται και εξηγείται από την ύπαρξη του προσφυγικού προβλήματος.

Ευτυχώς πάντως που μετά τους αργούς ρυθμούς του Αράξου και το «φρένο» που έβαλαν από εκεί κάποιες εταιρίες, υφίσταται ως νέο και σύγχρονο το αεροδρόμιο της Καλαμάτας. Στο οποίο μάλιστα όσο και αν η Πελοπόννησος παρουσιάζει χαμηλή από αέρος επισκεψιμότητα, εκεί οι αφίξεις του τρέχοντος έτους, είναι περισσότερες κατά 20% σε σχέση με πέρσι.

Και αν όλα τούτα μας φαίνονται περίεργα και δυσανάλογα ως προς τις δυνατότητές μας, δεν μένει παρά να αντιμετωπίσουμε πιο σοβαρά και πολύ πιο γρήγορα τα δικά μας τουριστικά ζητήματα. Όχι πάντως μέσα από συσκέψεις και εμβλήματα, αλλά μέσα από το πνεύμα ανοιχτόμυαλων επιχειρηματικών πρωτοβουλιών και καινοτόμων – συντονισμένων δράσεων. Μπορούμε;
 

Χρίστος Πλευριάς

xr_plevrias@yahoo.gr